Η έλευση του Στέφανου Κασσελάκη στο δημόσιο διάλογο είναι εντυπωσιακή. Σπάνια τα ΜΜΕ υποδέχτηκαν τόσο γρήγορα και με τέτοια ένταση ένα νέο πρόσωπο από τον ΣΥΡΙΖΑ ή ευρύτερα τα κόμματα πλην της ΝΔ. Φυσικά όποιος ισχυρίζεται, ότι γι’ αυτό ευθύνεται διαπλοκή ή κάποιο σκοτεινό σχέδιο, προφανώς δεν καταλαβαίνει ότι ο εν λόγω υποψήφιος διαθέτει επικοινωνιακές αρετές. Πράγμα που πιστοποιείται από τον αντίκτυπο της υποψηφιότητάς στις διαδικτυακές συζητήσεις μεταξύ των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Αρκεί όμως η φρεσκάδα και οι επικοινωνιακές αρετές, για να διεκδικεί κάποιος την υποψηφιότητα ενός κόμματος; Σίγουρα όχι και φάνηκε στη συνέντευξή του στον Πάνο Χαρίτο και το Kontra News. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πολλά υποσχόμενος, όμως όπως όλα στη ζωή χρειάζεται υπομονή, για να δοκιμαστεί και ο ίδιος σε βάθος χρόνου. Διαθέτει μεν ένα αξιόλογο βιογραφικό, το οποίο προδιαθέτει θετικά, αλλά πρέπει να φανεί στην πράξη εάν θα έχει αντίστοιχη επιτυχία στην πολιτική. Μόνο επιζήμιο θα είναι -πρωτίστως για τον ίδιο- να μην χτίσει υπομονετικά δικτυώσεις με φορείς, κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα, ακαδημαϊκούς και δυναμικά κοινά. Αυτό όμως αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ και ο ίδιος ο Κασσελάκης βάζει υποθήκη για το μέλλον με αυτή την υποψηφιότητα. Εάν ισχύει αυτό, τότε σίγουρα κινείται σε μια πιο ρεαλιστική κατεύθυνση. Εξάλλου, στο επόμενο διάστημα θα πρέπει να απαντήσει σε αρκετά ερωτήματα αναφορικά με την προσωπική του διαδρομή και τις πολιτικές του θέσεις. Είναι πολύ πιο ασφαλές για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο οι απαντήσεις να δοθούν χωρίς να υπάρχει το βάρος διαχείρισης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις πλάτες του. Εξάλλου, όποιος υποψήφιος αρχηγός -κι αυτό αφορά όλους- νομίζει ότι ο νικητής θα έχει την εσωκομματική ανοχή που είχε ο Αλέξης Τσίπρας, πλανάται πλάνην οικτράν.
Ο καιρός γαρ εγγύς και δεν θα αργήσει να φανεί εάν ο “μετεωρίτης” Στέφανος Κασσελάκης ήρθε, για να μείνει και λόγω της δυσκαμψίας του πολιτικού συστήματος μόνο με έναν τέτοιο τρόπο θα μπορούσε να το κάνει ή εάν έχουμε μπει στη σφαίρα της μεταπολιτικής όπου πλέον η παραδοσιακή πολιτική διαδικασία απαξιώνεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται -και θετικά και αρνητικά.
