Σαν σήμερα, ο Αθανάσιος Κλάρας, γνωστός ως Καπετάν Άρης Βελουχιώτης, φεύγει για τα γουναράδικα, ώστε να βρει τους συντρόφους του, τους πεσόντες στο μέτωπο ενάντια στον ιταλογερμανικό ζυγό και τις αποικιοκρατικές βλέψεις των άγγλων και των αμερικανών.
Ιδεολόγος μέχρι τέλους, πιστός στα ιδανικά και το κόμμα, που εν τέλει τον πρόδωσε, μα πάνω απ’ όλα, μαχητής, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της ζωής του, του αγώνα για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα.
Ο Άρης κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του για ανθελληνική στάση, υποταγή σε ξένα κέντρα εξουσίας, και συγκεκριμένα, στη Σοβιετική Ένωση, το μαύρο πρόβατο του δυτικού κόσμου μετά την πτώση της Ναζιστικής Γερμανίας.
Ωστόσο, αν ήμασταν σε θέση να «ζυγίσουμε» τον πατριωτισμό, ποιος θα ήταν περισσότερο πατριώτης; Αυτός που ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης για μια ελεύθερη Ελλάδα, απαλλαγμένη από κηδεμόνες και σωτήρες, μέχρι τέλους, ή αυτοί που συνεισέφεραν -μεν- στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα αλλά «έτρεξαν» -δε- να πιάσουν στασίδι εξουσίας και να αποτελέσουν τα πιόνια των μεγάλων δυνάμεων, καθιστώντας την Ελλάδα ένα προτεκτοράτο των Αμερικανών;
Παρακάτω, παραθέτουμε το απόσπασμα της κορυφαίας πολιτικής ομιλίας του καπετάν Άρη στη Λαμία.
“..Μας κατηγορούν ότι θέμε να καταργήσουμε τα σύνορα και να διαλύσουμε το κράτος. Μα το κράτος εμείς το φτιάχνουμε σήμερα, γιατί δεν υπήρξε, μια που αυτοί οι ίδιοι το είχανε διαλύσει.
Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δενοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ; Όταν έξαφνα στα 1929-31 το κράτος ζήτησε, λόγω της οικονομικής κρίσης πού μάστιζε τότε τη χώρα μας να κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το ποσοστό που πληρώναμε σε τοκοχρεολύσια, οι Άγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε 35%, αλλά οι Έλληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν.
Να λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα. Αυτοί λοιπόν οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την κατάργηση των συνόρων και την διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην πρώτη ευκαιρία…”
«Κι ύστερα κοίταξα ξανά τον φανοστάτη,
Εκείνον, στη φωτογραφία της ντροπής
κι είπα: “Αντίο, Καπετάνιε επαναστάτη,
καλές εφόδους στην κοιλάδα της σιωπής”, όπως έγραψαν οι Social Waste.
