Κερδίζουμε κάτι από τις αμυντικές συμφωνίες;
Η προχειρότητα και οι αδιαφανείς διαδικασίες μέσα από τις οποίες λαμβάνει αποφάσεις η ΝΔ αφορά κάθε επιλογή της στις επενδύσεις στα εξοπλιστικά.
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία (Αφγανιστάν), καθώς και η πρόσφατη συμφωνία AUKUS αποδεικνύουν πως στην εξωτερική πολιτική απαιτείται εγρήγορση, πλάνο και στρατηγικός σχεδιασμός. Η αμυντική συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας αλλά και η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ έρχεται σε μια κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα μας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε προχωρήσει σε μια αναβάθμιση των σχέσεων της χώρας μας τόσο με τη Γαλλία, όπως ανέφερε και ο Γάλλος πρόεδρος στην ομιλία του, όσο και με τις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη προχώρησε σε μια συμφωνία με τη Γαλλία που έχει κυρίως δύο προβληματικά σημεία: Από τη μία υπάρχει η αναφορά σε αμυντική συνδρομή από τη Γαλλία σε περίπτωση επίθεσης κατά της «επικράτειας», χωρίς δηλαδή να γίνεται αναφορά σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, από την άλλη προβλέπεται συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων σε περιοχές όπως στο Σαχέλ. Από την άλλη μεριά η συμφωνία με τις ΗΠΑ είναι αρχικά 5ετης, από μονοετής που είναι σήμερα και στη συνέχεια θα ισχύει επ’ αόριστο αφού όπως αναφέρεται για να πάψει η ισχύς της θα πρέπει κάποιο από τα δύο μέρη να την καταγγείλει.
Η συμφωνία με την Γαλλία έχει πολλά κενά. Αφήνει ανοιχτό το θέμα της υπεράσπισης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ και ενώ η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο ήρθε το υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλία να τους διαψεύσει. Αυτό που πρέπει να είναι ξεκάθαρο στους Έλληνες πολίτες είναι πως μετά την αποστολή Patriot και στρατιωτικού προσωπικού στη Σαουδική Αραβία αλλά και με τη σχετική πρόβλεψη για αποστολή ελληνικών δυνάμεων σε αποστολές σε εμπόλεμες περιοχές πολύ μακριά τόσο από την ελληνική όσο και από τη γαλλική επικράτεια, όπως το Σαχέλ, η κυβέρνηση της ΝΔ αλλάζει το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής.
Τις τελευταίες δεκαετίες η χώρα μας ήταν πυλώνας ασφάλειας, σταθερότητας και ειρήνης. Χώρα που αναλάμβανε πρωτοβουλίες για την λύση προβλημάτων, όπως είναι η Συμφωνία των Πρεσπών, και όχι μέρος μια ένοπλης διαμάχης. Αυτή την λογική στην εξωτερική πολιτική που είχε τηρηθεί από όλες τις κυβερνήσεις έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ και την αλλάζει.
Η Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ έχει ουσιαστικές διαφορές από αυτές που η χώρα μας είχε συνάψει μέχρι χθες. Οι ΗΠΑ εξασφάλισαν ό,τι ζητούσαν επί δεκαετίες, χωρίς καμία δέσμευση για στήριξη της Ελλάδας σε Αιγαίο και Ανατολική Mεσόγειο έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Η συμφωνία δεν προβλέπει καμία χρονική ισχύ, χωρίς επίσης να υπάρχουν σαφείς αναφορές κατά του τουρκικού casus belli, αλλά και θέσεις ενάντια στις υπερπτήσεις των τουρκικών αεροσκαφών και των παραβιάσεων του εθνικού μας εναέριου χώρου. Την ίδια στιγμή, όχι μόνο απουσιάζει ρητή αναγνώριση του δικαιώματός μας για έρευνες στις οριοθετημένες με την Αίγυπτο ΑΟΖ, αλλά ήλθαν και ανακοινώσεις από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού πως οι ΗΠΑ «δεν λαμβάνουν θέση σχετικά με το πως άλλα κράτη επιλύουν τις διαφορές τους».
Από την κυβέρνηση ακούμε θριαμβολογίες πως για πρώτη φορά από τις ΗΠΑ καταδικάζεται το τουρκικό casus belli. Μα η ίδια ακριβώς διατύπωση υπάρχει και στο προοίμιο της αρχικής συμφωνίας του 1990. Η κυβέρνηση αντί να απαντήσει στα σημαντικά ερωτήματα που προκύπτουν, όπως συνηθίζει κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση με πυροτεχνήματα. Απορρίπτει τον διάλογο και εκτοξεύει κατηγορίες σε όσους ασκούν εύλογη και τεκμηριωμένη κριτική στις συμφωνίες.
Η προχειρότητα και οι αδιαφανείς διαδικασίες μέσα από τις οποίες λαμβάνει αποφάσεις η ΝΔ δεν αφορούν όμως αποκλειστικά τις αμυντικές συμφωνίες, αλλά ευρύτερα κάθε επιλογή της στις επενδύσεις στα εξοπλιστικά. Με ποιο σκεπτικό και βάσει ποιων κριτηρίων αποτελούσαν προτεραιότητα οι επενδύσεις σε εξοπλιστικά, όπως τα επιπλέον Rafale, για τα οποία δεν γνώριζε ούτε καν η ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας; Γιατί ενώ όπως όλοι γνωρίζουν το Πολεμικό Ναυτικό εδώ και καιρό είχε προκρίνει την αγορά φρεγατών Belharra η κυβέρνηση καθυστερούσε την αγορά. Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει ακόμα απαντήσει με ποια διαδικασία προχώρησε η πανάκριβη συμφωνία με το Ισραήλ για το κέντρο εκπαίδευσης στην Καλαμάτα;
Όπως αποδεικνύεται, η ΝΔ δεν έχει κανένα σχέδιο και στρατηγική. Αποτελεί τον καλύτερο «πελάτη» εξοπλιστικών προγραμμάτων, χωρίς αυτά τα προγράμματα να υλοποιούνται σε συνέχεια εισηγήσεων των στρατιωτικών επιτελείων και με τήρηση των διαδικασιών που προβλέπονται. Με τέτοια προχειρότητα, μόνο ανήσυχοι και προβληματισμένοι μπορεί να είμαστε από τον τρόπο με τον οποίο κινείται η κυβέρνηση στον ευαίσθητο τομέα της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.
