Το διαδίκτυο βασικός χώρος διαφοροποίησης όσων δεν πιστεύουν στο κυρίαρχο αφήγημα
Ο Νίκος Σμυρναίος, καθηγητής πολιτικής οικονομίας και κοινωνιολογίας των ΜΜΕ και του διαδικτύου στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζ, στη Γαλλία, μίλησε στον Δημήτρη Ραπίδη και το rosa.gr για την πολιτική πόλωση στο Twitter στην Ελλάδα, την ρητορική του μίσους, το διαδίκτυο μέσα στην πανδημία, τη διάσταση ανάμεσα στα παραδοσιακά ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Έχουμε όλο και περισσότερο μια μονόπλευρη αντιμετώπιση των θεμάτων, μια ομοφωνία στον χώρο των παραδοσιακών ΜΜΕ, έχουμε έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στα παραδοσιακά ΜΜΕ και αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων για να ενημερωθούν».
Η κατάσταση στα μίντια στη Γαλλία μοιάζει πολύ με την αντίστοιχη στην Ελλάδα, «με τα περισσότερα ΜΜΕ στρατευμένα στον νεοφιλελεύθερο μονόδρομο του Μακρόν, με αποτέλεσμα να υπάρχει πολύ λίγος χώρος για αντιπολιτευτικό λόγο», τονίζει ο κ. Σμυρναίος.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν έναν δίαυλο ενημέρωσης, όχι μονόπλευρης, αλλά και τη δυνατότητα απάντησης και συζήτησης. «Ζητήματα που απολιτικοποιούνται στα παραδοσιακά ΜΜΕ, πολιτικοποιούνται στο διαδίκτυο. Γίνεται προσπάθεια να πολιτικοποιηθεί η πανδημία στο Twitter και να αναδειχθούν πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα».
«Στο διαδίκτυο διαμορφώνεται η ατζέντα των θεμάτων και ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης επηρεάζεται από αυτό», υπογραμμίζει ο κ. Σμυρναίος, προσθέτοντας για την αύξηση των fake news ότι «η δομική τάξη των πλατφόρμων κοινωνικής δικτύωσης είναι διαμορφωμένη για να παράγει και τέτοια τοξικά φαινόμενα».
Για τη λίστα Πέτσα και τη γενναιόδωρη χρηματοδότηση των ΜΜΕ τόνισε ότι «είδαμε ιστοσελίδες με μηδενική παρουσία μέχρι blog που δημιουργήθηκαν την τελευταία στιγμή, με περιεχόμενο fake news, με άρθρα που στηρίζονται στην εντύπωση και όχι στην πληροφόρηση, δημιουργώντας σύγχυση στο κοινό».
Με αφορμή τη συμφωνία Μακρόν-Μητσοτάκη για τα πολεμικά αεροσκάφη Rafale που αγόρασε η ελληνική πλευρά, ο κ. Σμυρναίος μίλησε ακόμα για τη διακλάδωση συμφερόντων πολιτικής, ΜΜΕ και βιομηχανίας, φέρνοντας ως παράδειγμα τη γαλλική βιομηχανία Dassault, που κατασκευάζει αυτά τα αεροσκάφη και στην οποία ανήκει επίσης η εφημερίδα «Le Figaro», η μεγαλύτερη εφημερίδα της δεξιάς στη Γαλλία.
Τέλος, αναφέρθηκε στις αμερικανικές εκλογές και την μάχη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και στη διαπραγμάτευση μεταξύ πολιτικής εξουσίας και του ολιγοπωλίου του διαδικτύου (Facebook, Twitter, Instagram, Google κ.α.) «ώστε αμφότεροι να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, τα κέρδη τους και το οικονομικό τους μοντέλο, όπως συμβαίνει με την πολιτική εξουσία και τα παραδοσιακά μίντια».
