
H ηγεσία της ΕΕ, αλλά και πολλών κυβερνήσεων δίνουν πλέον την εικόνα ότι η στρατηγική τους απέναντι στην Covid-19 είναι αποκλειστικά επικοινωνιακή.
Ηταν η ένατη (τηλέ)διάσκεψη κορυφής για την αντιμετώπιση της πανδημίας και η πρώτη φετινή. Φυσικά και μόνο το γεγονός ότι μιλάμε για τους «κορυφαίους» των κυβερνήσεων, αλλά και της ΕΕ προσδίδει «κύρος» στο συμβάν. Αλλά ποιά είναι η ουσία του; Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν προβλέπονταν όχι αποφάσεις, αλλά ούτε καν κάποια κοινά γραπτά συμπεράσματα. Τότε προς τι η φασαρία; Για να μας δείξουν ότι «νοιάζονται»;
Θα πείτε τι ψυχή έχει μια ακόμα διάσκεψη; Το επιχείρημα θα έστεκε αν δεν είχαμε να κάνουμε με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Γιατί εδώ δίνεται η εντύπωση ότι σχεδιάζεται μια τέτοια «συζήτηση» χωρίς κοινό ανακοινωθέν για να μπορεί μετά ο κάθε ένας από τους μετέχοντες να διαρρέει ότι τον συμφέρει και όπως τον βολεύει. Ολοι θα εστιάσουν στο τι είπαν οι ίδιοι, ποιές ήταν οι δικές τους προτάσεις, που «ακούστηκαν με ενδιαφέρον, υιοθετήθηκαν και από άλλες χώρες και θα συζητηθούν στο μέλλον».
Κάπως έτσι η ζωή συνεχίζεται, ενώ οι πολίτες της ΕΕ παραμένουν στο σκοτάδι, χωρίς να γνωρίζουν πότε θα δουν φως στο τούνελ.
Η ιστορία με την οργάνωση των εμβολιασμών είναι χαρακτηριστική. Στην αρχή όλοι καμάρωναν, για το πόσο καλά Θα οργανωθεί η εκστρατεία. Καμάρωναν οι Βρυξέλλες που τα οργάνωσαν και τα συντόνισαν όλα κεντρικά, καμάρωναν και οι κυβερνήσεις που εξασφάλισαν η κάθε μια για «πάρτη» της ικανοποιητικό αριθμό εμβολίων. Μετά άρχισαν οι καθυστερήσεις και τα προβλήματα και οι πρωτεύουσες έριχναν το μουτζούρη στις Βρυξέλλες και αντιστρόφως. Η Κομισιόν αποφάσισε να απαντήσει βγάζοντας ανακοινώσεις με συστάσεις και εκκλήσεις. Ο απλός πολίτης έχει χάσει πλέον προ πολλού τη μπάλα. Ποιός φταίει για το χάος; Πότε θα έχουμε αρκετά εμβόλια; Το Μάρτη; Τον Ιούλιο; Ή το Σεπτέμβριο; Θα προστατεύουν τα εμβόλια από τις μεταλλάξεις; Κανείς δε μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Μόνο οι «θιγόμενες» εταιρίες φροντίζουν κάθε τόσο να διαρρέουν στον Τύπο ότι «όλα θα πάνε καλά».
Στην πραγματικότητα ζούμε μια κακή επανάληψη των όσων συνέβησαν και στην πρώτη φάση της πανδημίας. Κάποιες χώρες διαρρέουν ότι ετοιμάζονται να σφραγίσουν πάλι τα σύνορα. Κάποιες προσπαθούν να κάνουν ξεχωριστές συμφωνίες για περισσότερα εμβόλια (με καλύτερη τιμή ίσως;). Κάποιοι πιο ριψοκίνδυνοι ετοιμάζονται να δοκιμάσουν το ρωσικό ή ακόμα και το κινέζικο εμβόλιο. Η Ευρώπη στα… καλύτερά της. Τι να το κάνεις μετά το κείμενο με τα γραπτά συμπεράσματα;