Η Αρεζού από το Αφγανιστάν που σήμερα είναι 11 χρόνων ολοκληρώνει την Στ’ τάξη του 15ου Δημοτικού Σχολείου Μυτιλήνης και ευχαριστεί με όλη της την καρδιά το σχολείο που τη στήριξε με ένα δικό της γράμμα.
Μετά πολλών εμποδίων κατάφερε να εγγραφεί στο δημόσιο σχολείο. Έφτασε με τους γονείς της και τη μικρή της αδερφή στη Λέσβο τον Ιανουάριο του 2019 και έμεινε για πολλούς μήνες στο ΚΥΤ Μόριας. Η μαμά της η Μάριαμ λέει στο «Νησί» για την κ. Ειρήνη τη δασκάλα της Αρεζού που τη βοήθησε πολύ.
«Μας εκτιμούσε πολύ το σχολείο και μας έπαιρναν τηλέφωνο να μας πουν ότι η Αρεζού είναι καταπληκτική μαθήτρια, η καλύτερη ανάμεσα στους συμμαθητές της, πρόσφυγες». Ακόμα και μέσα στην καραντίνα η Αρεζού συνέχιζε να γράφει, να διαβάζει και να κάνει εργασίες για το σχολείο.
Επίσης όταν αναγκάστηκαν να φύγουν από τα διαμερίσματα της «Ηλιακτίδας», τόνισε η μαμά της Αρεζού, η ίδια πήγε και νοίκιασε σπίτι στη Μυτιλήνη για να μη χάσει η κόρη της το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Το γράμμα της Αρεζού
«Αγαπητό μου σχολείο, 15ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη δυνατότητα που μου δώσατε αυτή τη σχολική χρονιά, να μάθω μαζί με Έλληνες μαθητές και να ενταχθώ στη σχολική κοινότητα. Είμαι τόσο χαρούμενη που είχα την ευκαιρία όχι μόνο να γνωρίσω το σχολείο αλλά επίσης να προσαρμοστώ σε ένα νέο περιβάλλον παρά τα γλωσσικά εμπόδια. Η υποστήριξη των δασκάλων είναι πραγματικά αυτό που έκανε την εμπειρία μου τόσο μοναδική, γιατί οι δάσκαλοι μου, μου έδωσαν ξεχωριστό μάθημα για να μάθω τη γλώσσα. Θα θυμάμαι τους δασκάλους και τους μαθητές αυτού του σχολείου για πάντα.»
Και προσθέτει: «Ευχαριστώ που με αφήσατε να εγγραφώ στο ελληνικό δημόσιο σχολείο, στην έκτη τάξη για τη σχολική χρονιά 2019-2020. Έφτασα σε αυτό το νησί τον πρώτο μήνα του 2019 και έμεινα στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας με την οικογένειά μου. Ήμουν εκτός της επίσημης εκπαίδευσης για 9 μήνες. Μετά από αυτό, φιλοξενηθήκαμε στα σπίτια που υποστηρίζει η Ύπατη Αρμοστεία στη Μυτιλήνη και εκτιμώ πολύ αυτή τη βοήθεια. Η εκπαίδευσή μου διακόπηκε από τη μετανάστευσή μας. Ήμουν 6 χρονών όταν άφησα τη χώρα μου, το Αφγανιστάν. Ολοκλήρ»ωσα μόνο την πρώτη και την τετάρτη τάξη και πέρασα τη δευτέρα, την τρίτη και την πέμπτη τάξη δημοτικού με εξετάσεις.
Ευχαριστώ όλους για τις προσπάθειες που έκαναν να με διδάξουν ελληνικά και να βοηθήσουν την επικοινωνία μου στην ελληνική κοινωνία. Και το μήνυμά μου προς τη δική μου κοινότητα είναι: μην κρατάτε τα παιδιά χωρίς εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της περιόδου μετανάστευσης. Οπουδήποτε κι αν είστε, είναι σημαντικό να συνεχίζετε να μαθαίνετε. Θα πετύχουμε παρά τις περιστάσεις, όχι εξαιτίας τους.
Σας ευχαριστώ ξανά για όλη την καταπληκτική δουλειά που έχετε κάνει και σας εύχομαι ό,τι καλύτερο. Είμαι ευγνώμων στους δασκάλους του σχολείου, το διευθυντή και τη διοίκηση για την καλοσύνη και όλες τις προσπάθειές τους κατά τη διάρκεια αυτού του ακαδημαϊκού έτους. Ελπίζω ότι περισσότεροι πρόσφυγες θα μπορέσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά μου.»
Η Αρεζού αποτελεί έμπνευση για όλους μας. Είναι ένα παιδί με ατσάλινη αποφασιστικότητα που δεν άφησε κανένα εμπόδιο να την κρατήσει μακριά από το σχολείο: ούτε την προσφυγιά ούτε και τις τεράστιες δυσκολίες της.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε εκείνη και στους δασκάλους της, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν παιδιά που ίσως να μην έχουν την ίδια θέληση με την Αρεζού για το σχολείο σε μία ξένη χώρα. Η Πολιτεία, οφείλει να τα εντάξει, να ανοίξει την πόρτα του σχολείου και της γνώσης.
Γιατί είναι αναπαλλοτρίωτο το δικαίωμα που έχουν όλα τα παιδιά να χτίσουν τη ζωή που ονειρεύονται!
Πηγή: Στο νησί
