Τα διεθνή ΜΜΕ δεν «ξεχνούν» το πολύνεκρο ναυάγιο – Η Γαλλική Le Monde εκθέτει το Λιμενικό

Μπορεί στα ελληνικά ΜΜΕ να έχει υποχωρήσει αισθητά η κάλυψη του πολύνεκρου ναυαγίου στα ανοιχτά της Πύλου με εκατοντάδες πρόσφυγες νεκρούς, ωστόσο ευτυχώς δεν ισχύει το ίδιο και για τον Διεθνή Τύπο.

Μετά τα δημοσιεύματα μεγάλων διεθνών Μέσων -μεταξύ άλλων- των New York Times, του BBC και του Guardian που αμφισβήτησαν την εκδοχή του ελληνικού Λιμενικού κι άφηναν αιχμές για την στάση των ελληνικών αρχών για την διάσωση των εκατοντάδων επιβαινόντων που βρίσκονταν στο σαπιοκάραβο, και η γαλλική εφημερίδα Le Monde επισημαίνει τις αντιφάσεις του Λιμενικού και στηλιτεύει τις αποφάσεις που οδήγησαν στην τραγωδία του πολύνεκρου ναυαγίου.

Δημοσιεύοντας μαρτυρίες διασωθέντων, η έγκριτη Le Monde τοποθετεί σε χρονική σειρά τα γεγονότα που έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά σε σχέση το ναυάγιο και σχολιάζει δηκτικά την ολιγωρία με την οποία ελήφθησαν οι αποφάσεις και είχαν ως συνέπεια την τραγωδία.

Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα της Γαλλικής εφημερίδας, οι ελληνικές αρχές τοποθετούν ένα πέπλο σιωπής πάνω από το ναυάγιο επικαλούμενες ότι ακόμη διεξάγεται έρευνα.

Σύμφωνα μάλιστα με τη Le Monde οι αντιφάσεις των ελληνικών αρχών παραμένουν ενώ οι πρόσφυγες που έχουν μεταφερθεί στο καμπ της Μαλακάσας έχουν λάβει εντολή να μην μιλάνε για τις συνθήκες του ναυαγίου.

Ο Χασάν (ψευδώνυμο), Σύρος επιζών του ναυαγίου έκανε λόγο για ταξίδι «μέσα από την κόλαση». «Όταν πήρα το πλοίο για τη Λιβύη, δεν ήξερα ότι θα ήμασταν τόσοι πολλοί… Στο κατάστρωμα, όπου βρισκόμουν, ήμασταν περίπου 200 άτομα. Ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλο και μετά από λίγες μέρες δεν είχαμε άλλο νερό ή φαγητό. Δύο άνδρες πέθαναν από δίψα κατά τη διάρκεια της διέλευσης», σημείωσε ο ίδιος.

Ο ίδιος θυμάται δύο εμπορικά σκάφη που τους πλησίασαν: «Το πρώτο μας έδωσε μπουκάλια νερό. Ζητήσαμε βοήθεια από το δεύτερο πλήρωμα, αλλά έφυγαν αρκετά γρήγορα, λέγοντάς μας ότι δεν μπορούσαν να μας βοηθήσουν, ότι έπρεπε να περιμένουμε τους λιμενικούς. Η μπλε τράτα στην οποία επέβαιναν οι μετανάστες είχε προβλήματα με τον κινητήρα. «Κάποια στιγμή δεν προχωρούσαμε πια και θέλαμε να έρθουν οι λιμενικοί, Έλληνες ή Ιταλοί, δεν μας ένοιαζε, αρκεί να μας σώσουν», λέει στην γαλλική εφημερίδα.

Μόλις το ελληνικό λιμενικό πλησίασε το πλοίο, ο Χασάν επιβεβαιώνει όσα αναφέρουν και άλλοι επιζώντες, ότι πέταξαν σχοινιά δύο φορές προς το σκάφος τους για να το ρυμουλκήσουν.

Την πρώτη φορά το σκοινί έπεσε στη θάλασσα. Τη δεύτερη φορά, «το σκάφος κουνήθηκε από αριστερά προς τα δεξιά και μετά βυθίστηκε μετά από παρέμβασή τους», επιμένει ο Χασάν, ο οποίος κολύμπησε για σχεδόν δύο ώρες προτού μεταφερθεί σε ασφαλές σκάφος με ταχύπλοο από τις ελληνικές αρχές. «Δεν ξέρω αν ήθελαν να μας σπρώξουν προς την Ιταλία ή να μας πάνε στην Ελλάδα, αλλά, δεδομένης της στάσης τους, δεν είχα την εντύπωση ότι ήθελαν να μας σώσουν».

Η Le Monde επικαλούμενη μαρτυρία άλλου Σύρου επιζώντα την οποία δημοσίευσε η «Καθημερινή» αναφέρει: «Τη δεύτερη φορά που μας έδεσαν, νιώσαμε πως μας απωθούν και το πλοίο έγειρε. Τους φωνάζαμε να σταματήσουν αλλά δεν το έκαναν. Η ίδια αυτή εκδοχή, σημειώνει η Monde, αναφέρθηκε και από άλλους επιζώντες τόσο στον Αλέξη Τσίπρα όσο και στον πρώην βουλευτή του ΜέΡΑ25, Κρίτωνα Αρσένη, κατά την επίσκεψή τους στην Καλαμάτα την επομένη της τραγωδίας.

Ο Σαμίρ, 20χρονος Κούρδος, ο οποίος και αυτός μίλησε στη Le Monde, τόνισε «Είναι αδύνατο να μείνω στην Ελλάδα! Είμαι έτοιμος να κάνω τα πάντα για να φύγω από αυτή τη χώρα των δολοφόνων» και πρόσθεσε ότι βρισκόταν «τουλάχιστον μια ώρα στο νερό, χωρίς σωσίβιο», πριν τελικά τον περισυλλέξουν οι λιμενικοί.

Το χρονικό

Στη συνέχεια το δημοσίευμα, όπως αναφέρει η Εφημερίδα των Συντακτών,  επιχειρεί να βάλει σε μια σειρά όλα όσα ξέρουμε ότι προηγήθηκαν του ναυαγίου.

Στις 7:30 π.μ. της 13ης Ιουνίου, την παρουσία του σκάφους στη Μεσόγειο αποκάλυψε η Ιταλομαροκινή ακτιβίστρια Ναβάλ Σούφι. Γύρω στις 08:15 δημοσίευσε τις συντεταγμένες του πλοίου, που ελήφθησαν μέσω δορυφορικού τηλεφώνου, και διευκρίνισε: «Δραματική κατάσταση στο πλοίο. Χρειάζονται άμεση βοήθεια»
Ταυτόχρονα, συμπληρώνει, οι ελληνικές αρχές δηλώνουν ότι ενημερώνονται για την κατάσταση μέσω του Κέντρου Συντονισμού Διάσωσης (MRCC) στη Ρώμη.

Στις 9:45 π.μ., αεροσκάφος της Frontex πέταξε πάνω από αλιευτικό και μετέδωσε αμέσως εικόνες και πληροφορίες στις ελληνικές αρχές, ενώ «το πλοίο ήταν γεμάτο και έπλεε με χαμηλή ταχύτητα».

Ωστόσο, μόλις στις 10:50, σχεδόν τρεις ώρες μετά την αναφορά ύπαρξης του σκάφους, ένα ελικόπτερο της ελληνικής ακτοφυλακής απογειώθηκε από τη Λέσβο, σχεδόν 600 χιλιόμετρα μακριά, σημειώνει η Monde και εξηγεί ότι χρειάζεται τουλάχιστον 1 ώρα και 45 λεπτά για να φτάσει στο αλιευτικό. Φτάνοντας στην περιοχή, το πλήρωμα του ελικοπτέρου σημειώνει ότι το πλοίο έχει «έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ανθρώπων στη γέφυρα», αλλά «κανονική πορεία και ταχύτητα».

Αναφέρει ακόμα ότι σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, τα εμπορικά σκάφη που βρίσκονταν στην περιοχή «ενημερώθηκαν αμέσως και τους ζητήθηκε να αλλάξουν πορεία» για να προσεγγίσουν το αλιευτικό με τους πρόσφυγες. Το πρώτο, το Lucky-Sailor, επιβεβαιώνει ότι έλαβε αυτές τις οδηγίες, αλλά στις 2:10 μ.μ., δηλαδή περίπου μιάμιση ώρα μετά την ώρα που υποδεικνύουν οι αρχές.

Το πλοίο έφτασε κοντά στο αλιευτικό με τους πρόσφυγες γύρω στις 2:50 μ.μ. και είπε ότι συμμορφώθηκε με το αίτημα του ελληνικού Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης «να παρέχει τροφή και νερό». Το δεύτερο πλοίο που κινητοποιήθηκε, το Faithful-Warrior, έλαβε παρόμοιες οδηγίες, σύμφωνα με τον καπετάνιο του.

Σύμφωνα με τις συντεταγμένες που λήφθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, το αλιευτικό προχωρούσε με μέση ταχύτητα 5-6 χιλιομέτρων την ώρα, και ήθελε τέσσερις μέρες για να φτάσει στην Ιταλία.

Για σχεδόν πέντε ώρες το Lucky-Sailor και στη συνέχεια το Faithful-Warrior έκανε ελιγμούς για να προσπαθήσει να εφοδιάσει το σκάφος. «Μερικοί [από τους επιβάτες] ήταν απρόθυμοι να λάβουν βοήθεια, έκαναν χειρονομίες για να μας πουν να φύγουμε και είπαν ότι ήθελαν να πάνε στην Ιταλία, κατέθεσε το Lucky-Sailor. Τελικά συμφώνησαν να λάβουν φαγητό και νερό. Ο καπετάνιος του περιγράφει την «αρνητική στάση του καπετάνιου του αλιευτικού και την άρνησή του να συνεργαστεί για βοήθεια». Οι επιβάτες λέγεται επίσης ότι πέταξαν στο νερό τρόφιμα που μόλις τους είχαν δώσει για βοήθεια.

Η Ελληνική Ακτοφυλακή ισχυρίζεται επίσης ότι είχε, «μεταξύ 12:30 μ.μ. και 6 μ.μ.», «επαναλαμβανόμενες επικοινωνίες με το αλιευτικό μέσω δορυφορικού τηλεφώνου» και ότι σε αυτές οι πρόσφυγες τους έλεγαν ότι ήθελαν να ταξιδέψουν στην Ιταλία και δεν ήθελαν βοήθεια από την Ελλάδα. Και εδώ η Monde σημειώνει πως πρόκειται για ένα ισχυρισμό που έρχεται σε αντίθεση με όσα έχει κάνει γνωστά η Alarm Phone και η ακτιβίστρια Ναβάλ Σούφι, η οποία είχε σειρά από τηλεφωνικές επαφές με τους επιβαίνοντες του αλιευτικού έως τις 11 το βράδυ. Η Alarm Phone και η Σούφι ανέφεραν πως οι πρόσφυγες ήταν «σε μεγάλη αγωνία» και ζήτησαν «άμεση βοήθεια». Τουλάχιστον τέσσερις φορές, οι επιβαίνοντες του σκάφους τους κοινοποίησαν την ακριβή τοποθεσία τους.

Γύρω στις 6:30 μ.μ., το Lucky-Sailor έλαβε εξουσιοδότηση από το ελληνικό Κέντρο Συντονισμού να συνεχίσει το ταξίδι του. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα, το Faithful-Warrior διαβεβαιώνει ότι «ο καπετάνιος του ενημέρωσε το κέντρο διάσωσης ότι το σκάφος ήταν επικίνδυνα μπλοκαρισμένο, λόγω συνωστισμού σε όλα τα καταστρώματα». Σε ένα βίντεο που τραβήχτηκε από το Lucky-Sailor, αργά το απόγευμα, γίνεται αντιληπτό ότι το αλιευτικό πλέει ήδη επικίνδυνα. Έπειτα, το Faithful-Warrior καλείται να περιμένει ενώ απομακρύνεται περίπου δέκα χιλιόμετρα από το αλιευτικό με τους πρόσφυγες. Σύμφωνα με τον κυβερνήτη του, «την ίδια ώρα έφτασε κοντά και ένα σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής».

Στις 9.18 μ.μ., το δεξαμενόπλοιο απελευθερώθηκε επίσης από το ελληνικό κέντρο συντονισμού και συνέχισε το ταξίδι του. Ως εκ τούτου, μόνο το ελληνικό λιμενικό παραμένει παρόν, τονίζει η Le Monde και συμπληρώνει ότι κανένας άλλος παρατηρητής ή κανένα στοιχείο θαλάσσιας παρακολούθησης δεν μπορεί να δώσει πληροφορίες για τη μιάμιση ώρα που μεσολάβησε μέχρι την ανατροπή του σκάφους, γύρω στις 11 μ.μ.