Η 17χρονη ράπερ WeAreDizzy ανοίγει δρόμους απέναντι στον πατριαρχικό και σεξιστικό στίχο
«Στην Ελλάδα υπάρχει φεμινιστικό ραπ. Δεν πρέπει όμως να δίνεται τόση έμφαση, να ξαφνιάζει τόσο το “μια γυναίκα ράπερ”, επειδή εκεί χάνεται και το point».
Η WeAreDizzy μπαίνει δυναμικά στην ελληνική ραπ σκηνή. Δεκαεπτά ετών, λίγο πριν ολοκληρώσει το σχολείο, δείχνει το μουσικό της ταλέντο και ανοίγει δρόμους απέναντι στον πατριαρχικό και σεξιστικό στίχο, με έμφαση στον ρεαλισμό και στη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα.
«Στην Ελλάδα υπάρχει φεμινιστικό ραπ. Δεν πρέπει όμως να δίνεται τόση έμφαση, να ξαφνιάζει τόσο το “μια γυναίκα ράπερ”, επειδή εκεί χάνεται και το point. Πιστεύω πως υπάρχουν γυναίκες ράπερ πολύ καλύτερες από άνδρες που είναι αρκετά γνωστοί στο ελληνικό χιπ-χοπ. Είναι θέμα ανθρώπου το αν το κατέχει κάποιος, αν έχει γεννηθεί γι’ αυτό, και όχι θέμα φύλου» τονίζει η Dizzy στη Lifo.
«Όταν έχεις να πεις πολλά πράγματα, προφανώς και θα σε τραβήξει η ραπ, όπως καλή ώρα εμένα, επειδή είναι η μουσική με τη μεγαλύτερη ευθύτητα, αμεσότητα και αντιδραστικότητα. Μια γυναίκα ράπερ σίγουρα εκπροσωπεί τον εαυτό της αρχικά. Ο καθένας εκπροσωπεί τον εαυτό του γιατί έχει διαφορετική προσωπικότητα, έχει ζήσει διαφορετικά πράγματα και γράφει με βάση τα βιώματά του, ανεξαρτήτως φύλου. Επομένως, καλό θα ήταν να μην υπάρχουν διαχωρισμοί.
»Πέρα από αυτό, όμως, σίγουρα το να είσαι γυναίκα ράπερ σε μια ανδροκρατούμενη σκηνή είναι επαναστατικό δεδομένων των σημερινών στερεοτύπων. Μπορεί στην τραπ να φαίνεται ότι όλοι οι άνδρες ασχολούνται με τον εαυτό τους, όμως πιστεύω ότι το είδος αυτό μένει μόνο στο τι φαίνεται. Πλέον η πλειονότητα κοιτάει τι κάνει ο άλλος, δίχως κάποια δημιουργικότητα. Όλοι είναι εγκλωβισμένοι σε ένα κουτάκι και κάνουν ό,τι και οι υπόλοιποι, είτε ηχητικά είτε στιχουργικά».
Για την μουσική και τους στίχους της η Dizzy σημειώνει ότι «τη μουσική σου μπορείς να την κάνεις όπως θες, να περάσεις ό,τι θες. Η πλειονότητα έχει εγκλωβιστεί σε έναν σωρό στίχους, αυτούς που λένε οι πιο πολλοί, με αποτέλεσμα να έχουμε κακή μουσική και από αισθητική άποψη. Οι ιδεολογίες και οι αντιλήψεις είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που παίζει μεγάλο ρόλο στη μουσική, διότι κι αυτές αποτυπώνονται στη μουσική σου. Αν είναι “τραγικές” οι αντιλήψεις σου, θα είναι “τραγική” και η μουσική σου».
