Çarşı: Οι αναρχικοί οπαδοί της Μπεσίκτας στο πλευρό των σεισμόπληκτων στην Τουρκία
Στο νέο επεισόδιο του podcast της ROSA «Πελότα Λίμπρε» μιλάμε για τους οργανωμένους οπαδούς της Μπεσίκτας, τους Çarşı, που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν στο πλευρό των σεισμόπληκτων στην Τουρκία, φορώντας περήφανα τις ασπρόμαυρες φανέλες με κεφαλαίο και σε κόκκινο χρώμα το «Α» του αναρχισμού.
«Υπό το φως του καταστροφικού σεισμού που σημειώθηκε πρόσφατα στη χώρα μας, αποφασίσαμε να οργανώσουμε ένα συντονιστικό κέντρο για τη συλλογική διαβούλευση της κοινότητάς μας, των ενώσεων, των εκπροσώπων των πόλεων κι άλλων ομάδων. Μετά από συνεννόηση με τη διοίκηση της Μπεσίκτας, το γήπεδό μας θα αποτελεί το κέντρο συλλογής βοήθειας προς τους σεισμόπληκτους. Δύναμη και κουράγιο σε όλους τους ανθρώπους στις πληγείσες περιοχές». Αυτό ήταν το μήνυμα των οργανωμένων οπαδών της Μπεσίκτας αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου στην Τουρκία, που έχει στοιχήσει τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Γνωστοί για την αντιφασιστική τους δράση και με πλήθος πρωτοβουλιών αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες, τους Κούρδους, τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τη νεολαία, με σταθερά αντικυβερνητική δράση, οι Çarşı πήραν το όνομά τους από την αγορά κοντά στο στάδιο İnönü, πέριξ της πλατείας Ταξίμ. Εκεί που το 2013 έδωσαν μάχη για τη διάσωση του πάρκου Γκεζί, εκεί που συναντώνται πριν τα παιχνίδια για να κατευθυνθούν προς το γήπεδο για τα ντέρμπι με τις συμπολίτισσες Γαλατασαράι και Φενέρμπαχτσε. Εκεί όπου συναντώνται όλες οι ταυτότητες και κουλτούρες του κοινωνικού μωσαϊκού της Κωνσταντινούπολης. Εκεί που τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια, οι οπαδοί της ομάδας κρατούν περήφανα το παγκόσμιο ρεκόρ της πιο θορυβώδους κερκίδας.
Οπαδοί της Μπεσίκτας επιχειρούν με έναν εκσκαφέα να στήσουν οδοφράγματα κατά των αστυνομικών δυνάμεων στο πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης
Ιδρύθηκαν το 1982 και διαμόρφωσαν έναν πρώτο, ισχυρό πυρήνα της εργατικής τάξης που εκείνα τα χρόνια βαλλόταν από τη δικτατορία του Ενάν Εβρέν, της τρίτης κατά σειρά δικτατορίας που επιβλήθηκε στη χώρα από τη δεκαετία του 1960. Υιοθέτησαν το κόκκινο «Α» του αναρχισμού ως σύμβολο αντίστασης, με τα περισσότερα μέλη να είναι εργάτες, φοιτητές, νέοι επαγγελματίες, τεχνίτες και δάσκαλοι που διεκδικούσαν ανάσες ελευθερίας και μάχονταν απέναντι στο καθεστώς. Στους κόλπους των οργανωμένων οπαδών της Μπεσίκτας αναπτύχθηκαν δεσμοί αλληλεγγύης και συντροφικότητας, ενώ ένα μέρος της πρώτης γενιάς των Çarşı «πύκνωσε» τις γραμμές του νεοϊδρυθέντος Ενιαίου Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας.
Σε κάθε μεγάλο γεγονός παίρνουν θέση, σηκώντας πανό και φτιάχνοντας συνθήματα – από τη δολοφονία του διακεκριμένου Τούρκου συγγραφέα, αρμενικής καταγωγής, Χραντ Ντινκ το 2007, όπου έγραψαν «Είμαστε όλοι Αρμένιοι», μέχρι τις συγκρούσεις στο Φέργκιουσον των ΗΠΑ το 2014, μετά τη δολοφονία ενός άοπλου 18χρονου Αφροαμερικανού απο λευκό αστυνομικό, ενώ στις μαζικές κινητοποιήσεις για το Black Lives Matter συμμετείχαν με πλήθος αναρτήσεων και δηλώσεων στήριξης στα social media.
Μέλη των Çarşı σε πορεία με κασκόλ που απεικονίζουν τον Τσε Γκεβάρα
«Η αγάπη για την ομάδα δεν εξαρτάται από τις νίκες. Αγαπάμε την ομάδα μας γι’ αυτό που είναι, όχι για τις νίκες της», είχε πει σε συνέντευξή του ο Άλεν Μαρκαριάν, ένα από τα πιο δυναμικά μέλη των οργανωμένων. «Όπως επίσης την αγαπάμε με έναν τρόπο ρομαντικό, αγαπάμε τις ιδρυτικές της αρχές και αξίες, την σεμνότητα, την εργασία, τη θυσία και την αλληλεγγύη των μελών της, απέναντι στην ακραία οικονομική φιλελευθεροποίηση της τουρκικής κοινωνίας και την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου».
