H «remontada» της Ρεάλ Μαδρίτης που μέσα σε δύο λεπτά ανέτρεψε τα πάντα

Ένα ακόμη συναρπαστικό παιχνίδι, ένα ακόμη συγκλονιστικό ζευγάρι σε ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ μας χάρισε χθες μια αξιομνημόνευτη βραδιά. Από το υπερθέαμα του πρώτου αγώνα, περάσαμε σε μια σφιχτή ρεβάνς που έδειχνε ότι η Μάντσεστερ Σίτι θα περνούσε στο τελικό μέχρι το 90^ο λεπτό όπου όλα άλλαξαν.

Ο Ροντρίγκο που ήρθε φουριόζος από τον πάγκο μπήκε στη θέση του Τόνι Κρόος για να κάνει την ομάδα του πιο επιθετική. Μετά το υπέροχο γκολ του Μάχρεζ στο 73΄, ο νεαρός μαζί με τους συμπαίκτες του τα έδωσαν όλα. Πίεσαν αρκετά τον αντίπαλο με όλες τους τις δυνάμεις. Ο 20χρονος όμως ήταν αυτός που έκανε τη διαφορά, έβαλε δύο γκολ μέσα σε δύο λεπτά, πήγε το παιχνίδι στην παράταση για να πάρει η Ρεάλ Μαδρίτης την πρόκριση στον τελικό με εύστοχο πέναλτι του Μπενζεμά.

Ο Πεπ Γκουρντιόλα για ακόμη μια φορά, μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπαρτσελόνα, δεν κατάφερε να φτάσει στην πηγή εκτός συνόρων, παρότι η ομάδα του δεν έχασε τον έλεγχο της αναμέτρησης. Η αναγκαστική έξοδος του εξαιρετικού Γουόκερ, που είχε μόλις επιστρέψει από τραυματισμό, άνοιξε «χώρους» στα μετόπισθεν τους οποίους εκμεταλλεύτηκαν οι Μαδριλένοι και ο φρέσκος αγωνιστικά Ροντρίγκο.

Η Ρεάλ Μαδρίτης απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι μπορεί να μην είναι η πιο εντυπωσιακή αγωνιστικά ομάδα στον κόσμο, αλλά σίγουρα είναι μία από τις πλέον αποτελεσματικές, έχοντας την ικανότητα να επιστρέφει όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Στη χθεσινή λοιπόν remontada, την «ανατροπή» δηλαδή, ήταν κομβική η παρουσία των Βαλβέρδε και Καμαβινγκά που έδωσαν ένταση και τρεξίματα στο κέντρο των «Μερένχες», διατηρώντας ψηλά την ένταση του παιχνιδιού χωρίς να μπορεί η Σίτι να βρει επαρκείς χώρους στην αντεπίθεση. Η πίεση απέδωσε στο τέλος με τη Ρεάλ να μας αποτρέπει να δούμε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ μια (όπως αναμενόταν) εντυπωσιακή αναμέτρηση Μάντσεστερ Σίτι-Λίβερπουλ, μεταξύ Γκουαρδιόλα-Κλοπ.

Χαλάλι όμως. Ο Κάρλο Αντσελότι, από τους πιο επιτυχημένους μάνατζερ όλων των εποχών και μεταξύ των τριών προπονητών με τρεις κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ (μαζί με τους Πέϊσλι και Ζιντάν), θα έχει την ευκαιρία να φτάσει μόνος πρώτος στην κορυφή με τέσσερα τρόπαια, διατηρώντας βέβαια και τον μοναδικό ρεκόρ κατάκτησης του εγχώριου πρωταθλήματος στις πέντε κορυφαίες λίγκες της Ευρώπης (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία). Vive Carlo!