Όταν ο κομμουνιστής Κριστιάνο Λουκαρέλι έκανε πλάκα στον Μπερλουσκόνι
Tο Λιβόρνο είναι γνωστό για τρία πράγματα: Για το κομμουνιστικό κόμμα Ιταλίας, για το «Bella Ciao» στην κερκίδα του γηπέδου Armando Picchi και για τον Κριστιάνο Λουκαρέλι, έναν ήρωα της εργατικής τάξης.
«Η Λιβόρνο ήταν η ένατη ομάδα στην ποδοσφαιρική μου πορεία, αλλά αυτή που έχω βαθιά μέσ’ την καρδιά μου», είχε ο πει ο Κριστιάνο Λουκαρέλι στη δύση της καριέρας του. Με τη φανέλα της ομάδας πέτυχε 101 γκολ σε 4 σεζόν, από το 2003 ως το 2007, με ένα ακόμη πέρασμα το 2010-11 ως δανεικός από την Πάρμα, την ανέβασε στην πρώτη κατηγορία, την έβγαλε στην Ευρώπη και παραμένει ακόμη και σήμερα ο πιο αγαπημένος, ο πιο ξεχωριστός παίκτης που φόρεσε τα χρώματά της.
Ο Κριστιάνο Λουκαρέλι γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1975 στο Λιβόρνο. Μεγάλωσε σε μια γειτονιά της εργατικής τάξης, γνωστή ως «Σαγκάη». «Την παιδική μου ηλικία την πέρασα στους δρόμους, με τον αδελφό μου Aλεσάντρο, παίζοντας ποδόσφαιρο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Γυρίζαμε πάντα στο σπίτι λαχανιασμένοι, με σκισμένα ρούχα και παπούτσια εντελώς κατεστραμμένα», έλεγε. «Το βράδυ ο πατέρας μας, παρότι δούλευε όλη μέρα, ερχόταν και μας διηγούταν ιστορίες για το αντιφασιστικό κίνημα στην Ιταλία, για το κομμουνιστικό κόμμα και τον Μπερλινγκουέρ, για την αλληλεγγύη που πρέπει να δείχνουμε στον συνάνθρωπό μας. Μας έλεγε για τον Τσε Γκεβάρα, η ιστορία και δράση του οποίου έχουν ασκήσει τεράστια επιρροή πάνω μου».
Τη σεζόν 2004-05, ένα παιχνίδι ξεχώρισε στον πρώτο γύρο της Serie A: Η μικρή Λιβόρνο θα ταξίδευε στο μεγάλο Μιλάνο για να αντιμετωπίσει την Μίλαν του μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης και πρωθυπουργού της χώρας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο Μπερλουσκόνι ήταν το σύμβολο της λαϊκίστικης, alt-right πολιτικής στη χώρα, βρισκόμενος στον αντίποδα όσων πρέσβευε η Λιβόρνο. Περίπου 10.000 Λιβορνέζοι ταξίδεψαν στο «Σαν Σίρο» για να δουν την ομάδα τους να αποσπά μία παλικαρίσια ισοπαλία 2-2, με τον Λουκαρέλι να σημειώνει και τα δύο γκολ. Εκείνη την μέρα, την 11η Σεπτεμβρίου του 2004, οι ultras είχαν βάλει στόχο να πικάρουν τον Μπερλουσκόνι με έναν τρόπο που έμεινε στην ιστορία.
