Συγκινημένη η Ντρισμπιώτη: Μου φαίνεται απίστευτο ότι μπορώ να βαδίζω ανάμεσα σε ολυμπιονίκες
EUROKINISSI ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ /
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Συγκινημένη η Ντρισμπιώτη: Μου φαίνεται απίστευτο ότι μπορώ να βαδίζω ανάμεσα σε ολυμπιονίκες

SHARE THIS

«Τώρα θέλω να ξεκουραστώ, να κλάψω πολύ, να αγκαλιάσω την οικογένειά μου, να κλάψω μαζί τους. Είναι μαζί μου και τους ευχαριστώ πολύ».

Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη και σήμερα έγραψε ιστορία κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στα 35χλμ. βάδην στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου της Βουδαπέστης.

Εμφανώς συγκινημένη, μίλησε στην κάμερα της ΕΡΤ και είπε μεταξύ άλλων ότι θέλει να ξεκουραστεί και να… κλάψει αγκαλιά με την οικογένειά της.

Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, που έκανε προπονήσεις στα διαλείμματά της από την δουλειά στο μεζεδοπωλείο της οικογένειάς της στην Καρδίτσα, παρά τις τεράστιες επιτυχές της, είπε πως ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει ότι βαδίζει ανάμεσα σε ολυμπιονίκες.

Αναλυτικά όσα δήλωσε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια στην κάμερα της ΕΡΤ:

σΤι περάσαμε και σήμερα. Απίστευτη ατμόσφαιρα. Μάλλον όλη η Ελλάδα ήταν εδώ σήμερα. Δεν το πιστεύω ότι το έχω στα χέρια μου το μετάλλιο. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

Δεν ξέρω πότε θα κατέβω, πότε θα πέσω από το σύννεφο που βρίσκομαι. Είναι μία απίστευτη στιγμή. Σήμερα ένιωσα όλη την Ευρώπη δίπλα μου. Φίλοι που έχω κάνει σε διάφορα καμπ που έχω πάει. Ο προπονητής μου, οι συναθλητές μου. Όλους εσάς. Αυτούς που έστελναν ένα σωρό μηνύματα. Δεν έχω λόγια. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

Ήταν μία κούρσα στα μέτρα μου. Ήμουν έτοιμη από πολύ καιρό. Το ένιωθα από την αρχή της χρονιάς αυτό. Μου φαίνεται απίστευτο ότι μπορώ να βαδίζω ανάμεσα σε αυτές τις κοπέλες ανάμεσα σε ολυμπιονίκες…

Του χρόνου αλλάζει το αγώνισμα. Είναι η τελευταία χρονιά για το 35αρη. Είμαι χαρούμενη που κατέκτησα ένα μετάλλιο. Ευελπιστώ του χρόνου, στα στα 20 χιλιόμετρα, να είμαι μία από τις δυνατές αθλήτριες

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος άνοιξα τον χορό τον μεταλλίων, εύχομαι να έρθουν κι άλλα και να είναι μόνο η αρχή το σημερινό.

Ήταν απίστευτος ο κόσμος, μου φώναζαν, έμειναν δίπλα μου. Δεν σταμάτησαν στιγμή να με εμψυχώνουν. ήταν καλύτερα από εθνικό πρωτάθλημα.

Τώρα θέλω να ξεκουραστώ, να κλάψω πολύ, να αγκαλιάσω την οικογένειά μου, να κλάψω μαζί τους. Είναι μαζί μου και τους ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον προπονητή μου που μου πρόσφερε όλη αυτή την εμπειρία».

 

Exit mobile version