Τελικοί ΝΒΑ: 5 στοιχεία που δείχνουν πως οι Μπακς «εγκλώβισαν» τους Σανς

Οι τελικοί του ΝΒΑ 2021 αποτελούν μια ξέφρενη, θεαματική και χορταστική ψυχαγωγία. Σε 5 παιχνίδια μέχρι τώρα έχουμε δει σπουδαίες αποδόσεις, ανατροπές, ιλιγγιώδεις εναλλαγές της δυναμικής και μια σειρά από εκπληκτικά στιγμιότυπα στα τέλη των παιχνιδιών. Την τελευταία φορά που η σειρά πήγε στο Μιλγουόκι, οι Σανς προηγούνταν με 2-0. Τώρα, λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα αργότερα, οι Μπακς έχουν κερδίσει τρία παιχνίδια στη σειρά και έχουν φτάσει μια ανάσα από την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή. Με το Game 6 να είναι προ των πυλών (Τετάρτη, 21 Ιουλίου στις 04:00 τα ξημερώματα) και την αγωνία να κορυφώνεται, ας δούμε 5 βασικά στοιχεία που έχουν δώσει τα «κλειδιά» της ανατροπής στους Μπακς μέχρι τώρα.

(1) Ο πάγκος των Μπακς αποδίδει

Οι Σανς κερδίζουν τη μάχη των αρχικών σχημάτων με αρκετή διαφορά. Η βασική πεντάδα του Φοίνιξ έχει διαφορά πόντων +34 σε 101 λεπτά σε αυτή τη σειρά. Δυστυχώς όμως για τους Σανς, οι τελικοί δεν είναι ένα παιχνίδι με απενεργοποιημένο τον υπόλοιπο πάγκο και κάθε φορά που βγαίνει κάποιος βασικός -με αιχμή τον Μπούκερ ή τον Κρις Πολ- η ομάδα παραπατάει.

Σε 139 λεπτά με όλες τις άλλες συνθέσεις, οι Σανς έχουν μείον 41 πόντους διαφορά. Η απώλεια του Ντάριο Σάριτς με ρήξη χιαστού νωρίς στο Game 1 πονάει: Είχε την καλύτερη καθαρή βαθμολογία από οποιονδήποτε άλλο παίκτη της ομάδας στην κανονική περίοδο.

Η προφανής λύση είναι να παίζουν περισσότερο οι starters των Σανς, αλλά δεν υπάρχουν και πολλές λύσεις στον πάγκο για να πάρουν τις απαραίτητες ανάσες. Ο Μπούκερ, για παράδειγμα, έχει παίξει πάνω από 40 λεπτά τρεις φορές σε αυτή τη σειρά, συμπεριλαμβανομένων 42 λεπτών στο Game 5. Χωρίς υγιή εφεδρικό σέντερ, ο Ντεάντρε Άϊτον έπαιξε 45 λεπτά στο Game 5 – τα περισσότερα λεπτά για σέντερ σε τελικό από τον Πάου Γκασόλ το 2010.

(2) Μόλις 29 ασίστ από τους Σανς στο Game 5

Η επίθεση των Σανς φαίνεται μια χαρά συνολικά -συγκέντρωσε ωστόσο χαμηλά ποσοστά ευστοχίας στο Game 5- αλλά ακόμα και αν η ομάδα σκοράρει με παραγωγικό ρυθμό, δεν το κάνει με τον ίδιο τρόπο που το έκανε σε όλη την κανονική περίοδο.

Με τον Πολ στη θέση του οργανωτή, οι Σανς συγκαταλέγονται στις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος στη δημιουργία ευκαιριών για σκοράρισμα από την κυκλοφορία της μπάλας. Στην κανονική περίοδο είχαν κατά μέσο όρο 50 δυνητικές ασίστ (που ορίζονται από το NBA ως πάσες «σε συμπαίκτη που σουτάρει μέσα σε μια ντρίμπλα από τη στιγμή που θα λάβει τη μπάλα») ανά παιχνίδι, τις δεύτερες περισσότερες στη λίγκα. Οι ασίστ τους ξεκίνησαν στις 53 στο Game 1, ωστόσο βαίνουν μειούμενες από το Game 2 και μετά, με το τελευταίο παιχνίδι να έχουν μόλις 29 ασίστ, το χαμηλότερο αριθμό σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι σε όλη τη σεζόν. Η σκληρή άμυνα των Μπακς έπαιξε το ρόλο της σε αυτό, όπως επίσης και η αστοχία πολλών παικτών.

(3) Λιγότερα τρίποντα στα 3 τελευταία ματς

Η έλλειψη κίνησης της μπάλας οδηγεί σε προβλήματα. Οι Σανς δεν κυκλοφόρησαν πολύ την μπάλα στα 3 τελευταία παιχνίδια, με αποτέλεσμα να μην βρουν ελεύθερους χώρους πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Παρότι έχουν υψηλό ποσοστό ευστοχίας (41%), στα τρία τελευταία παιχνίδια είχαν 73 σουτ συνολικά, ενώ στα δύο πρώτα παιχνίδια επιχείρησαν 74 σουτ. Τα τρίποντα καθορίζουν πολλά παιχνίδια και φάνηκε και στην περίπτωση των φετινών τελικών.

Σημαντικό μέρος αυτής της αλλαγής οφείλεται στους Μπακς, που σκλήρυναν την άμυνα, δεν άφησαν χώρους στις γωνίες και δυσκόλεψαν την κυκλοφορία της μπάλας, με τον Μπούκερ να παίζει πολλά ένας εναντίον ενός και να κάνει μπασίματα, χωρίς να σπάει την μπάλα έξω. Έβαλε μεν 40+ πόντους, αλλά πέραν του ίδιου οι υπόλοιποι κινήθηκαν χαμηλά, για αυτό και ο ίδιος πήρε πάρα πολλές φάσεις πάνω του. Η λογική του Μπούντενχολζερ, προπονητή των Μπακς, ήταν ότι όσους πόντους και να σκοράρει ο Μπούκερ δεν αρκεί για να νικήσουν οι Σανς. Και πράγματι έτσι έγινε.

(4) 17.2 πόντους μ.ο σε αιφνιδιασμούς το Μιλγουόκι

Η πραγματική στατιστική ιστορία των τελικών δεν αφορά όμως την επίθεση του Φοίνιξ, αλλά του Μιλγουόκι, το οποίο σκοράρει με ρυθμό που θα το ανέβαζε στην πρώτη θέση στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος (117,7 πόντοι ανά 100 κατοχές).

Παράλληλα οι Μπακς κάνουν τεράστια ζημιά στο τρανζίσιον. Το Μιλγουόκι μετράει κατά μέσο όρο 17,2 πόντους ανά αγώνα στους τελικούς – σχεδόν διπλάσιους από τους 9,0 πόντους των Σανς ανά αγώνα. Η τακτική των Σανς εδώ δημιουργεί ευκαιρίες στους Μπακς, καθώς οι κατοχές τελειώνουν είτε με μπάσιμο του Μπούκερ, είτε με σουτ από τη γωνία, πράγμα που σημαίνει ότι ένα μακρινό ριμπάουντ ή κλέψιμο δίνει στους Μπακς τη δυνατότητα να τρέξει γρήγορα στην επίθεση πριν οργανωθούν οι Σανς. Ειδικά με τον δρασκελισμό του Γιάννη Αντετοκούνμπο, το τρανζίσιον είναι ακόμη πιο γρήγορο.

Η φάση του Game 5

Χαρακτηριστική είναι η φάση με το άλεϊ ουπ του Τζρου Χόλιντεϊ προς τον Γιάννη στο Game 5. Τη στιγμή που o Χόλιντεϊ μαζεύει τη μπάλα από το κλέψιμο στον Μπούκερ, ο Γιάννης έχει ήδη ξεκινήσει να ανεβαίνει με τον Πολ καταϊδρωμένο από πίσω του να προσπαθεί να τον φτάσει μάταια. Ο Greek Freak είχε ήδη διασχίσει το γήπεδο και είχε καρφώσει στη ρακέτα των Σανς. Η καλή άμυνα γεννάει την καλή επίθεση και ειδικά εάν έχεις το Γιάννη στην ομάδα σου το fast-break είναι εγγυημένο.

Ακόμα και όταν οι Σανς κρατούν τους Μπακς μακριά από το τρανζίσιον, δεν μπορεί να κερδίσουν πλεονέκτημα γιατί το Μιλγουόκι έχει καλό ποσοστό στα τρίποντα – ποσοστό το οποίο βελτιώνεται όσο προχωρά το κάθε παιχνίδι.

(5) Τα επιθετικά ριμπάουντ κάνουν τη διαφορά

Οι Μπακς έχουν 68 επιθετικά ριμπάουντ σε αυτή τη σειρά έναντι 36 των Σανς. Οι αλλαγές στα μαρκαρίσματα δεν αποδίδουν, με τους Μπακς να έχουν ακόμη και τους Τάκερ, Μίντλετον και Χόλιντεϊ μαχητικούς στα ριμπάουντ. Επίσης, το Μιλγουόκι επιχείρησε 31 περισσότερα σουτ εντός πεδιάς και 25 περισσότερες ελεύθερες βολές σε όλη τη σειρά. Οι Σανς είναι καλύτερη ομάδα στο σουτ, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους τομείς πάσχει, με τους συσχετισμούς να μην αλλάζουν εύκολα. Όλα βέβαια είναι ανοιχτά, αλλά η δυναμική και οι αριθμοί αυτή τη στιγμή δείχνουν ότι οι Μπακς θα το «σηκώσουν» σε λίγες ώρες.