Το «παιχνίδι του αιώνα» και το «In the Summertime» να παίζει σε λούπα
FIFA
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Το «παιχνίδι του αιώνα» και το «In the Summertime» να παίζει σε λούπα

SHARE THIS

Εκείνο το απόγευμα της 17ης Ιουνίου 1970, οι 102.144 θεατές στο Estadio Azteca της μεξικανικής πρωτεύσουσας ήταν μεθυσμένοι από χαρά κι ενθουσιασμό.

Το πρωί της 17ης Ιουνίου 1970, αν άνοιγε κανείς το ραδιόφωνο οπουδήποτε στo δυτικό ημισφαίριο, από το Λος Άντζελες μέχρι την Ρώμη κι από το Λονδίνο μέχρι το Μπουένος Άιρες, το πιθανότερο είναι ότι θα άκουγε το «In the Summertime» του Mungo Jerry και θα χόρευε στην κουζίνα, στο σαλόνι, στην παραλία.

Το σινγκλ γνώρισε τεράστια επιτυχία, με φοβερές πωλήσεις, φτάνοντας στην πρώτη θέση σε 19 χώρες παρακαλώ. Ο συνθέτης του, Ρέι Ντόρσετ, έγινε σταρ εν μια νυκτί και το «Mungomania», που επινοήθηκε από τον αγγλοσαξονικό Τύπο, γέμισε τις εφημερίδες και τα περιοδικά μουσικής. Το αποτέλεσμα ήταν πάνω από 30 εκατομμύρια πωλήσεις από τότε. Την ίδια μέρα, λάμβανε χώρα ο ημιτελικός του Μουντιάλ στο Μεξικό, εκείνη η αλησμόνητη ματσάρα μεταξύ Ιταλίας και Δυτικής Γερμανίας, το «παιχνίδι του αιώνα» όπως το ονόμασαν πολλοί.

Εκείνο το απόγευμα της 17ης Ιουνίου 1970, οι 102.144 θεατές στο Estadio Azteca της μεξικανικής πρωτεύουσας παραληρούσαν. Δεν κατάλαβαν ποτέ πώς πέρασαν 90 λεπτά, με τον Ρομπέρτο ​​Μπονινσένια να ανοίγει το σκορ στο 8ο λεπτό και μέχρι το 90ο που ισοφάρισε ο Σνέλινγκερ τα μάτια όλων πήγαιναν δεξιά-αριστερά, σαν εκκρεμές, σε κάθε κίνηση της μπάλας. Κόπωση, ζέστη, εξάρθρωση ώμου, τραυματισμοί, ο Γκερντ Μίλερ να τρέχει από εδώ κι από εκεί, να σκοράρει για να ισοφαρίσει έπειτα σε 2-2 ο δεξιός μπακ Ταρκίσιο Μπούργκνιτς, με τον Τζίτζι Ρίβα να κάνει το 3-2 και να φέρνει τους Ιταλούς μία θέση πιο κοντά στον τελικό απέναντι στην Βραζιλία του Πελέ και του Ζαϊρζίνιο. Ο Ρίβα, ένας από τους σπουδαίους του ιταλικού πρωταθλήματος που έκλεισε την καριέρα τους με τους Azzurri με 35 γκολ σε 42 αγώνες, κράτησε την Ιταλία μπροστά στο ημίχρονο της παράτασης. Ένα βαρύ «ουφ» βγήκε από το στόμα και των 22 αθλητών που έπαιρναν μια ανάσα.

Φτάσαμε στο 110ο λεπτό. Η Ιταλία απείχε πέντε λεπτά από τον πρώτο τελικό από το 1938. Κρατάνε την ανάσα τους στο Παλέρμο, παίζουν νευρικά με τα κομπολόγια στο Τορίνο. Το τσιγάρο ανέβει το ένα πίσω από τ’άλλο στην Ρώμη, τη στιγμή που ο Μίλερ κάνει αυτό που ξέρει καλά, σκοράροντας με κεφαλιά για την ισοφάριση κι από το Μόναχο μέχρι το Αμβούργο σείεται ολόκληρη η Γερμανία. Η Ιταλία, όμως, δεν έχει πει τη τελευταία της κουβέντα, με τον Ριβέρα να αποκαθιστά την τάξη αμέσως μετά τη σέντρα, ερχόμενος από πίσω ως άλλος Κέβιν Ντε Μπρόινε για να κάνει το 4-3 και να στείλει την Ιταλία στον τελικό.

Τέσσερις μέρες αργότερα, η Βραζιλία σήκωσε το τρόπαιο συντρίβοντας την Ιταλία με 4-1, ωστόσο οι μνήμες του μεγάλου ημιτελικού είχαν επισκιάσει τα πάντα, με το «In the Summertime» να συνεχίζει να παίζει στη διαπασών.

Exit mobile version