Πολλά έλειπαν από τη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, κυρίως όμως έλειπε ένας Πρωθυπουργός που θα μπορούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση.
Του Δημήτρη Ραπίδη
Ο κ. Μητσοτάκης, χωρίς πολιτικό αντίπαλο και χωρίς δημοσιογράφους που θα μπορούσαν να τον «στριμώξουν» με τις ερωτήσεις τους, επέλεξε να πει ψέματα στον ελληνικό λαό.
Δεν αναφέρθηκε στη συμφωνία Αθήνας-Άγκυρας για διάλογο στα ελληνοτουρκικά. Κανένα κόμμα, ούτε η κοινωνία, ούτε τα ΜΜΕ, γνωρίζουν το περιεχόμενο της ατζέντας που συμφωνήθηκε μεταξύ των δύο πλευρών. Μπορεί να ο καθένας και η καθεμία να υποθέσει ό,τι θέλει, να κάνει εικασίες, να πιστέψει πως πέρα από την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, η ελληνική πλευρά έχει συνομολογήσει στη διαπραγμάτευση για όλες τις θαλάσσιες ζώνες, αναγνωρίζοντας κάθε διεκδίκηση της τουρκικής κυβέρνησης.
Ο κ. Πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε επίσης στην αποτυχία του προγράμματος «Συν-εργασία» και στο γεγονός ότι η οικονομία βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, με την ανεργία να αυξάνεται και την ύφεση να βαθαίνει.
Απέφυγε να μιλήσει για μέτρα που θα ενίσχυαν τη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, θα τόνωναν την αγορά, θα έθεταν σταδιακά τις βάσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας. Απέφυγε να μιλήσει για την αναγκαία στήριξη του ΕΣΥ, για το χάος στον τουρισμό, για τα προβλήματα στα σχολεία.
Αντίθετα, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να μιλήσει για πρόχειρες φοροελαφρύνσεις που εάν τελικά εφαρμοσθούν, θα αφορούν το επόμενο έτος, ενώ εμμέσως πλην σαφώς έδωσε το «πράσινο φως» για την απελευθέρωση των απολύσεων, χωρίς να δείχνει να ανησυχεί καθόλου για τα μεγάλα ζητήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες επιχειρήσεις.
Η συνολική εικόνα του Πρωθυπουργού ήταν θλιβερή, δείχνοντας για ακόμη μία φορά πως όλα εντάσσονται σε ένα διαρκές επικοινωνιακό σόου. Καμία αυτοπεποίθηση δεν έβγαλε η ομιλία του, αντίθετα η αμηχανία που έδειξε ακόμα και σε στημένες ερωτήσεις δείχνει πως γνωρίζει και ο ίδιος ότι το αφήγημα που πλασάρει έχει κοντά πόδια.
