Δήμος Αθηναίων: Πότε θα γίνει σοβαρή συζήτηση για τα μεγάλα προβλήματα;

Το κλίμα έχει αποφορτιστεί μετά τις εθνικές εκλογές και το βασικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης που «ανοίγει» στην Αθήνα αφορά την υποψηφιότητα Κασιδιάρη. Είναι μείζον ζήτημα η ακροδεξιά, πάντα είναι και θα είναι, όμως δεν μπορεί το δημόσιο διάλογο και την πολιτική ατζέντα να μονοπωλεί ο Κασιδιάρης.

Στην πρωτεύουσα υπάρχουν πολλά και κρίσιμα θέματα με τα οποία οι παρατάξεις και οι υποψήφιοι δήμαρχοι πρέπει να ασχοληθούν, να μάθουμε τι προτείνουν, ποιες θέσεις έχουν και γιατί διεκδικούν την ψήφο μας. Αυτό φυσικά αφορά ολόκληρη τη χώρα και όλες τις περιφέρειες και τους δήμους, με την Αθήνα αναπόφευκτα να μπαίνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Η πόλη χρειάζεται ένα σχέδιο για τα καθημερινά και κρίσιμα και όχι δικαιολογίες για «Μεγάλους Περιπάτους» και επαίνους για τα απολύτως αυτονόητα, όπως η καθαριότητα και ο φωτισμός. Ακόμη κι αυτά πολλές φορές παραμένουν ζητούμενα ενώ δεν θα έπρεπε, καθώς η Αθήνα δεν είναι μόνο το κέντρο, αλλά όλες οι γειτονιές, όλες οι συνοικίες. Αθήνα δεν είναι μόνο οι τουρίστες ή οι εργαζόμενοι, αλλά κυρίως οι κάτοικοι, όσοι ζουν μέσα σε αυτή.

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα είναι το κυκλοφοριακό, εκεί όπου θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε τις θέσεις και τις προτάσεις των υποψήφιων δημάρχων για τη βελτίωση της σημερινής κατάστασης. Επίσης σημαντικό το ζήτημα των δημόσιων χώρων, των πνευμόνων πρασίνου και φυσικά του αθλητισμού. Εκεί τι έχουμε; Ποιες παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν σε μία πυκνοκατοικημένη τσιμεντούπολη, όταν καμία από τις προηγούμενες διοικήσεις δεν έδωσε βαρύτητα στο ζήτημα της ευζωίας των πολιτών, στην ανάγκη να περπατούν σε ασφαλείς και πράσινους χώρους, να αποφορτίζονται από την ηχορύπανση και το στρες της καθημερινότητας;

Εξίσου μείζον ζήτημα η στεγαστική κρίση, τα ενοίκια, τα αναξιοποίητο κτιριακό απόθεμα της πόλης. Τι πλάνο έχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι; Πως θα κινηθούν σε αυτό το πεδίο, όπως και στο ζήτημα των συνεπειών της κλιματικής κρίσης, ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες αστικές ζώνες; Έχει μελετήσει κανείς το παράδειγμα του Λονδίνου, της Βαρκελώνης, της Λιουμπλιάνα; Υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον να δούμε τι γίνεται σε ευρωπαϊκές πόλεις, να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές που θα βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των πολιτών;

Απομένουν λιγότερο από δύο μήνες για την κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών και φαίνεται ότι περισσότερο αφορούν τους υποψήφιους συνδυασμούς κάποια επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα», παρά μία συντονισμένη προσπάθεια να δοθεί έμφαση σε προτάσεις, στην ουσία δηλαδή των εκλογών. Για να δούμε αν το επόμενο διάστημα υπάρξουν κάποιες κινήσεις που θα αναζωπυρώσουν το δημόσιο διάλογο και θα βάλουν τους πολίτες στην ευρύτερη συζήτηση για το ποια πόλη θέλουμε, ποια πρωτεύουσα θέλουμε, πως τη διεκδικούμε και τι εργαλεία έχουμε στη διάθεσή μας για να προχωρήσουν οι όποιες προτάσεις από το καθαρά θεωρητικό στο πρακτικό επίπεδο, στο πεδίο της εφαρμογής.