Γάμος ομόφυλων ζευγαριών: Είναι τομή για το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας; 

Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι ακόμη κι αν ο νόμος περάσει άνετα με τις ψήφους κομμάτων της αντιπολίτευσης, δεν θα υπάρξουν αναταράξεις. Τόσο εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου, όσο και εντός των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ σηκώνουν σκόνη για ένα θέμα που θα έπρεπε να έχει διευθετηθεί δεκαετίες τώρα, αλλά έμελλε να έρθει η ώρα τώρα, το 2024, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να προχωρήσει στη ψήφισή του.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει ταυτοτικό πολιτικό χαρακτήρα για την κεντροδεξιά παράταξη, όπως έχει ταυτοτικό πολιτικό χαρακτήρα και για το ΣΥΡΙΖΑ, και για το ΠΑΣΟΚ, και για το ΚΚΕ. Θα περίμενε κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2015-19 θα προχωρούσε σε μία τέτοια ρύθμιση και το γεγονός ότι δεν προχωρήσει δείχνει επίσης πόσο ευαίσθητο θεωρούσαν εκείνη την περίοδο στην Κουμουνδούρου το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών που, με βεβαιότητα, θα έφερνε σε ρήξη το κόμμα με τους συμμάχους τότε, Ανεξάρτητους Έλληνες. Η ρήξη δεν ήρθε τελικά με εκείνο το ζήτημα, αλλά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ένα ακόμη εμβληματικό σε πολιτικό επίπεδο ζήτημα.

Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών θα αποτελέσει τομή για το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και πρέπει να συνοδευτεί και με τη ρύθμιση του ζητήματος της τεκνοθεσίας. Αν υπάρχει μια τέτοια εξέλιξη, θα μιλάμε πραγματικά για απόλυτη ρήξη με ακραία συντηρητικές απόψεις και θέσεις, με πολλούς αμφιταλαντευόμενους σήμερα βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα να έπαιρναν πιθανότητα μια πιο σκληρή, ξεκάθαρη θέση εναντίον του νομοσχεδίου.

Μιλώντας με όρους πολιτικού ρεαλισμού, η ΝΔ κάνει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα τόσο για την ίδια όσο και για την αντιπολίτευση. Η στάση της Εκκλησίας φαίνεται μέχρι τώρα ήπια, δεν έχουμε λαοσυνάξεις και συλλαλητήρια, δεν έχουμε μαζικές ακρότητες παρά φωνές οπισθοδρόμησης μέσα σε ένα περιβάλλον χαμηλών τόνων. Οι Πρέσπες για τον ΣΥΡΙΖΑ είχαν βαρύνουσα πολιτική και εκλογική επίπτωση και μένει να δούμε αν ένα αντίστοιχης δυναμικής και ορμής νομοσχέδιο όπως εκείνο που έρχεται προς ψήφιση θα προκαλέσει (και σε ποιο βάθος) ζημιές και φθορά για τη ΝΔ. Στη Γερμανία πάντως, το κραταιό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα των ημερών της Άνγκελα Μέρκελ πέρασε αντίστοιχο νόμος με κάποιες μικρές απώλειες, χωρίς όμως περαιτέρω φθορά ούτε για την ίδια την Καγκελάριο, ούτε για το κόμμα συνολικά.

Αν ο πρωθυπουργός, ακόμα και μετά από αυτό το νομοθέτημα, καταφέρει να συσπειρώσει δημοσκοπικά μια πλειοψηφική (και ετερόκλητη) μερίδα της κοινωνίας, τότε θα συνεχίσει να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού. Αντίστοιχα και για τον Στέφανο Κασσελάκη παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία να ξεκαθαρίσει εντός κόμματος κάποια ακόμη θέματα και να θέσει τις βάσεις για ένα σύνολο αξιόμαχο, συμπαγές ιδεολογικά και πολιτικά, έτοιμο να πορευτεί σε ένα μονοπάτι που αναγνωρίζει όχι μόνο τα αρνητικά, αλλά και τα θετικά της διακυβέρνησης του μεγάλου πολιτικού αντιπάλου. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε σημάδι ωρίμανσης για τον κομματικό μηχανισμό και μια κρίσιμη ευκαιρία να γυρίσει σελίδα με πρόσωπα που αναγνωρίζουν τις προκλήσεις της κοινωνίας και δεν κοιτάζουν μονάχα την ικανοποίηση μικροπολιτικών συμφερόντων.

Έχουμε μάθει όμως να κρατάμε μικρό καλάθι κι αυτό οφείλουμε να κάνουμε και σε αυτή την περίπτωση. Ας δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση, τι θα δούμε στη Βουλή, ποια θα είναι η στάση των κομμάτων και των βουλευτών για να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας.