Ο Κώστας Καραμανλής δεν θα λείψει σε κανέναν
Για όλα τα «μεγάλα ονόματα» της ελληνικής πολιτικής σκηνής, για όλα τα «τζάκια», φαίνεται σχεδόν αυτονόητο ότι κάποια στιγμή θα βρεθούν στο τιμόνι του κόμματός τους και, σχεδόν με βεβαιότητα, στην πρωθυπουργία. Το τι αφήνουν πίσω είναι μία άλλη ιστορία, συχνά επώδυνη για την κοινωνική πλειοψηφία.
Ένα από αυτά τα ονόματα είναι και ο Κώστας Καραμανλής, ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος πριν από τριάντα χρόνια μπήκε στην πολιτική, έπειτα στον «σωλήνα» της διαδοχής στην ηγεσία της ΝΔ, «ελέω ονόματος», «κληρονομικώ δικαίω» σχεδόν θα λέγαμε, παίρνοντας το πράσινο φως από τους υπόλοιπους «βαρόνους» της παράταξης, για να βρεθεί στο τιμόνι του τόπου από το 2004 μέχρι το 2009, ακολούθως να στρογγυλοκάτσει στα έδρανα της Βουλής για άλλα 14 χρόνια, κάνοντας απολύτως τίποτα, εισπράττοντας ωστόσο έναν παχυλό μισθό.
Μπαίνοντας στο Μαξίμου το 2004, μίλησε για «σεμνά και ταπεινά», για «χρηστή διαχείριση», για «επανίδρυση του κράτους» και γι’ άλλα όμορφα κι ωραία, και βγήκε έξι χρόνια μετά, αφήνοντας πίσω συντρίμμια: Μία χώρα βαθιά χρεοκοπημένη, κάτι «νταβατζήδες» που ποτέ δεν καταλάβαμε ποιοι είναι, σκάνδαλο υποκλοπών, Βατοπέδι, δομημένα ομόλογα, πυρκαγιές, «στρατηγούς ανέμους», θολές εξελίξεις με τη Siemens, με το δημόσιο χρέος να εκτινάσσεται από τα 183 δισ. στα 302 δισ. ευρώ. Η οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων Καραμανλή έστειλε επί της ουσίας τη χώρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ, ωστόσο για έναν ανεξήγητο λόγο, όλη η οργή έπεσε στην πλάτη των επόμενων. Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής έμεινε αλώβητος, στοιχείο μάλιστα που στελέχη της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης έφτασαν στο σημείο να «αξιοποιούν» για να χτυπήσουν, να προκαλέσουν ρωγμές, κυρίως σούσουρο θα λέγαμε, είτε στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, είτε στην κυβέρνηση του Κυριάκος Μητσοτάκη.
Επί της ουσίας όμως από το 2009 μέχρι σήμερα, ο Κώστας Καραμανλής ήταν σαν να μην υπήρχε στο πολιτικό σκηνικό. Αποσύρθηκε στα ορεινά της Βουλής, με το «περιβάλλον Καραμανλή» να παίρνει την σκυτάλη των παραπολιτικών σχολίων, των διαρροών, των ερμηνειών για το τι ακριβώς θα μπορούσε ή θα ήθελε να πει ο πρώην πρωθυπουργός για το τάδε ή το δείνα θέμα, ερμηνεύοντας χρησμούς και νεύματά του από τη Ραφήνα.
Η αποστρατεία του προκάλεσε θόρυβο, κυρίως σε όσους διαβάζουν την πολιτική με όρους του παρελθόντος. Με όρους που δεν έχουν καμία αναφορά στη σημερινή πραγματικότητα, που στην ουσία δεν αφορούν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας που δεν θυμάται, έχει ξεχάσει (ή θέλει να ξεχάσει) ή, ακόμα, δεν έχει καν γνωρίσει τις απόλυτα αποτυχημένες πολιτικές του τέως πρωθυπουργού.
ΥΓ: Στην πολιτική αποστράτευση του Κώστα Καραμανλή «ποντάρουν» στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να πλήξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δηλαδή, δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να πληγεί πολιτικά και εκλογικά ο σημερινός πρωθυπουργός; Έχει μετρηθεί κάπως επιστημονικά και δημοσκοπικά ότι η αποστράτευση Καραμανλή θα πλήξει τα ποσοστά της ΝΔ ή, ακόμη καλύτερα, θα…αυξήσει τα αντίστοιχα του ΣΥΡΙΖΑ; Ενδιαφέρον θα είχε να μάθουμε κάτι σχετικά με αυτό, αν φυσικά υπάρχει…
