Όλα γίνονται αν έχεις τις σωστές γνωριμίες

Το σύστημα είναι βαθύ. Είναι τόσο βαθύ, που νιώθεις τις δυνάμεις σου να σε εγκαταλείπουν κάποιες φορές μπροστά στη ματαιότητα της μάχης που δίνεται. Ειδικά όταν ξέρεις ότι πέρα από τις μεγαλοστομίες, δεν υπάρχει καμία πολιτική δύναμη που μπορεί να το «ξηλώσει».

Ο Λιγνάδης φαίνεται ότι κρατάει πολλούς. Πολλούς και σημαντικούς. Είναι συγκλονιστικό ότι ενώ κρίθηκε ένοχος για δύο βιασμούς ανηλίκων, αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή, σαν του έδωσαν οι δικαστές ένα φιλικό πατ-πατ στην πλάτη, σαν να του είπαν «μην ανησυχείς, εμείς είμαστε εδώ».

Αν έχεις τις σωστές γνωριμίες, λοιπόν, μπορείς να κυκλοφορείς ελεύθερος, ακόμα κι ως καταδικασμένος για δύο βιασμούς. Υπάρχει μία ευελιξία σε τέτοια θέματα, το ξέραμε, το έχουμε ξαναδει το έργο, όχι όμως τόσο εξόφθαλμα. Μέχρι τώρα ίσως γλίτωναν εγκληματίες με ισχυρούς φίλους, κυρίως για οικονομικά εγκλήματα. «Έφαγε, λεφτά», οκ, πάει μέσα και θα βγει σε λίγο. Για βαριά εγκλήματα, όπως π.χ. για εμπόριο ναρκωτικών, θα μπορούσαν να την γλιτώσουν με μη καταδίκη ή μη παραπομπή. Τώρα με τη δίκη Λιγνάδη περάσαμε στο επόμενο επίπεδο, που είναι ο βιασμός. Καταδικάζεσαι και μετά αφήνεσαι ελεύθερος. Όσο για το μήνυμα στα θύματα, «να μην μπλέκατε» θα μπορούσε να ήταν ή ακόμη χειρότερα ότι «Δεν θα βρείτε ποτέ το δίκιο σας, πάρτε το χαμπάρι. Καθίστε στα αυγά σας».

Σε κάποιες χώρες του λεγόμενου «τρίτου κόσμου», όσοι ανήκουν στον στενό κύκλο του καθεστώτος δεν φυλακίζονται ποτέ. Το πολύ να προφυλακιστούν για λίγο, ως στάχτη στα μάτια. Εδώ όμως δεν συμβαίνει ούτε αυτό, κι ας είμαστε χώρα του «πρώτου κόσμου». Κυκλοφορούν ελεύθεροι ο Κορκονέας, ο Λιγνάδης, κάποιοι καταδικασμένοι χρυσαυγίτες κι οι φονιάδες του Ζακ και δεν τρέχει τίποτα. Η κοινωνία δεν έχει κουράγιο να βγει στο δρόμο, τρώει τις ήττες τη μία μετά τη άλλη. Πρέπει όμως να σηκώσει κεφάλι και να επιμείνει γιατί μόνη της θα σωθεί και θα λυτρωθεί. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, κανείς δεν θα την πάρει από το χέρι ή θα της δώσει κουράγιο.

Σήμερα είναι ημέρα ντροπής για την ελληνική δικαιοσύνη. Μία ακόμη ημέρα ντροπής κι ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα στο κράτος δικαίου. Όσο σοκαριστικό κι αν είναι, ο αγώνας για δικαιοσύνη δεν πρέπει να σταματήσει. Όσο τερατώδες κι αν είναι το σύστημα που λυμαίνεται τον τόπο, τις ανθρώπινες αξίες και την αληθινή, αδιαπραγμάτευτη δικαιοσύνη.