Με το μισογυνισμό τι θα κάνουμε;

Τα περιστατικά μισογυνισμού και βίας κατά των γυναικών πολλαπλασιάζονται διεθνώς το τελευταίο διάστημα. Η επικεφαλής της βρετανικής οργάνωσης Women’s Aid, Φάρα Ναζίρ, που δραστηριοποιείται και στην ΕΕ, τόνισε ότι «η βία κατά των γυναικών έχει λάβει παγκόσμιες διαστάσεις και τα περιστατικά έχουν αυξηθεί κατά πολύ μέσα στην πανδημία», καλώντας τις πολιτικές ηγεσίες να αναλάβουν δράση και να μην μένουν στα λόγια και τις διακηρύξεις. Μέσα από τον Guardian καλεί τις Βρυξέλλες να αυστηροποιήσουν το θεσμικό πλαίσιο, ενώ για την βρετανική κυβέρνηση – αναφερόμενη στην υπόθεση της Σάρα Έβεραρντ – υπογράμμισε ότι «η ενίσχυση των ερευνών από την αστυνομία είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς ο άνθρωπος που τη δολοφόνησε ήταν αστυνομικός».

Οι κινητοποιήσεις όμως σε Λονδίνο και Μπρίστολ αποτελούν ένα μόνο μέρος της αλυσίδας αντίδρασης απέναντι στην βία κατά των γυναικών και τον μισογυνισμό. Αντίστοιχες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, με την κυβέρνηση Ερντογάν να επιλέγει την αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Στην Πολωνία επίσης έχουμε πολλά περιστατικά καταστρατήγησης θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών, επιδείνωση της θέσης τους και ραγδαία αύξηση κατασταλτικών και ρατσιστικών πολιτικών από την κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα η κατάργηση στο δικαίωμα της άμβλωσης. Μαζί με αυτό, η κυβέρνηση του υπερσυντηρητικού, οπισθοδρομικού κόμματος PiS, σε συνεργασία με την Καθολική Εκκλησία, προχωρά στη στοχοποίηση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, σε δηλώσεις μίσους, «κλείνοντας το μάτι» στην ακροδεξιά για να βγει στους δρόμους και να ασκήσει βία. Κάποιοι δήμοι και κάποιες κοινότητες ωστόσο συνασπίζονται και αντιστέκονται, οργανώνοντας ειρηνικές διαδηλώσεις, διαμορφώνοντας «ζώνες ελεύθερες από φασίστες», προσπαθώντας να στηρίξουν τους πολίτες και τις κοινωνικές ομάδες που διώκονται άμεσα και έμμεσα από την πολιτική ηγεσία, την Εκκλησία και ακροδεξιές ομάδες.

Ο μισογυνισμός επίσης συνοδεύεται κι από μια καλά οργανωμένη πολιτική παραπληροφόρησης για τα εγκλήματα μίσους ή την σεξουαλική κακοποίηση κατά γυναικών. Σύμφωνα με την Κριστίνα Γουίλφορ, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο George Washington στις ΗΠΑ, «οι ηγεσίες που ενθαρρύνουν ή τουλάχιστον δεν αποθαρρύνουν ενέργειες κατά των γυναικών και ρητορική μίσους συμβάλλουν κι εκείνες με τη σειρά τους στη ανατροφοδότηση του μισογυνισμού, μειώνοντας την ορατότητα αυτού του ζητήματος στους κόλπους των κοινωνιών».

Η Γουίλφορ με πρόσφατη έρευνά της αναδεικνύει επίσης μια σειρά υποθέσεων πολιτικών γυναικών που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο της παραπληροφόρησης, έχοντας πέσει θύματα μισογυνισμού, φέρνοντας ως πιο πρόσφατο παράδειγμα την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις, που υπήρξε θύμα μιας καλά ορχηστρωμένης εκστρατείας σπίλωσης και μίσους, με αφορμή αρχικά την υποψηφιότητά της  για την χρίσμα των Δημοκρατικών για τις αμερικανικές εκλογές και στη συνέχεια ως υποψήφια αντιπρόεδρος.

Η Γουίλφορ, στο πλαίσιο συστάσεων προς τις πολιτικές ηγεσίες, κατέθεσε και αίτημα στο Facebook, ζητώντας από την πλατφόρμα να συμβάλλει στη διαδικασία αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης, αναφορικά και με το ζήτημα των γυναικοκτονιών και του μισογυνισμού. «Δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, ούτε να περιμένουμε να περάσει το θέμα σαν να μην συνέβησαν ποτέ όλα όσα συνέβησαν. Χρειάζεται συλλογική δράση, συντονισμός και πίεση από πολλές πλευρές. Εμείς ως ακαδημαϊκοί και ακτιβιστές προσπαθούμε και να ενημερώνουμε και να πιέζουμε. Χρειάζεται όμως στήριξη από όλες τις ηπείρους κι από διαφορετικούς κλάδους και συλλογικότητες για να καταφέρουμε κάτι σημαντικό» υπογράμμισε.