Ένας απεργός πείνας δεν χρωστάει τη ζωή του σε κανέναν

Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν εξοργιστικό, ότι με αφορμή την αναστολή της απεργίας πείνας του Μιxαηλiδη, οι κάθε λογής Κυρ. Παντελήδες έχουν γνώμη για το τι εστί αγωνιστικότητα.

Αυτοί που στόκαραν χαρτιά τουαλέτας στην πανδημία, κουνάνε το δάχτυλο επειδή προσωρινά επέλεξε τη ζωή από τον θάνατο ένας άνθρωπος. Αντί να αισθανθούν ανακούφιση, που μια ζωή σώθηκε. Αντί να αισθανθούν ντροπή, που η Ακροδεξιά δράκα που ελέγχει τη χώρα, έκανε το κράτος δικαίου να μοιάζει με ανέκδοτο.

Η απεργία πείνας είναι το ύστατο μέσο ηθικής πίεσης μιας ανήθικης πολιτείας. Είναι η ύστατη προσπάθεια, ώστε να βγει στην επιφάνεια λίγη ενσυναίσθηση από όσους αποφασίζουν. Είναι μια κραυγή για τη ζωή. Δεν έχει αυτοσκοπό τον θάνατο, αλλά το αντίθετο. Μια αξιοπρεπή ζωή και μια δίκαιη αντιμετώπιση.

Ας ηρεμήσουν λοιπόν οι Κυρ. Παντελήδες που διψάνε για αίμα ιδεολογικού αντιπάλου κι ας συνεχίσουν να παρακολουθούν αναπαυτικά στον καναπέ τους τον βιασμό της δημοκρατίας σε live μετάδοση από τους σφουγγοκωλάριους της εξουσίας