Κατίνα Μανιτάρα: Έφυγε από τη ζωή η γυναίκα‑σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης

H Κατίνα Μανιτάρα, η γυναίκα σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων, η αγωνίστρια του ΕΑΜ, η Αξιωματικός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, πέθανε εχθές (04/06) σε ηλικία 92 ετών, σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

«”Το σίδερο στο κεφάλι θα το πάρω μαζί μου στον τάφο. Είναι το καλύτερο παράσημο από την αγωνιστική μου ζωή και είναι μεγάλη τιμή για εμένα Κατίνα» ήταν το τελευταίο μήνυμα της.

Ποια ήταν η Κατίνα Μανιτάρα

Η Κατίνα Μανιτάρα έγινε ευρύτερα γνωστή το 2016, όταν φωτογραφία της έκανε τον γύρο του κόσμου. Σε εκείνο το στιγμιότυπο, ο φακός την είχε απαθανατίσει να καλύπτει το πρόσωπό της, ενώ τα ΜΑΤ ψέκαζαν συνταξιούχους με χημικά έξω από το Μέγαρο Μαξίμου.

Η κ. Μανιτάρα, έδειξε να αγνοεί τον κίνδυνο από πολύ νεαρή ηλικία., Στα 10 της έτη μετέφερε κρυφά μηνύματα κάτω από τη μύτη των Ιταλών καραμπινιέρων.

Έναν χρόνο αργότερα, το 1942 οργανώθηκε στα Αετόπουλα και έδρασε στις περιοχές της Φωκίδας. Το 1947 πέρασε στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, στα ρουμελιώτικα τμήματα, τα οποία αποτελούνταν κατά περίπου 40% από γυναίκες μαχήτριες και στη συνέχεια υπάχθηκε στη 2η Μεραρχία του Κλιμακίου Γενικού Αρχηγείου Νοτίου Ελλάδας (ΚΓΑΝΕ).

Όπως επισημαίνει η ανακοίνωση του ΚΚΕ, η κ. Μανιτάρα αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών του ΚΓΑΝΕ και αναδείχθηκε σε ανθυπολοχαγό του ΔΣΕ.

Την ίδια περίοδο, τον Μάη του 1947, εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και ένα χρόνο αργότερα, στις 28 Φλεβάρη 1948, πήρε μέρος σαν γεμιστής στο οπλοπολυβόλο της ομάδας της στην μάχη του Μακρύβαλτου, στην Ανω Χώρα Ναυπακτίας.

Στην μάχη αυτή, ένα θραύσμα από ρουκέτα αεροπλάνου την χτυπά στο κεφάλι και από τότε ζει με αυτό σφηνωμένο στο κεφάλι.

Στα μέσα του Σεπτέμβρη 1948 επιλέχτηκε να παρακολουθήσει τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ. Στα 17 της χρόνια βγάζει τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ (30 Μάρτη 1949) και απέκτησε τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού.

Το 1949 πιάστηκε, μεταφέρθηκε στη Λαμία όπου βασανίστηκε για να «υπογράψει δήλωση» χωρίς να λυγίσει. Καταδικάστηκε ως ανήλικη σε 3,5 χρόνια φυλακή και κρατήθηκε στις φυλακές Λαμίας, στο Μεταγωγών Αθήνας, στις Φυλακές Αβέρωφ και τέλος στις Φυλακές Ανηλίκων Καλλιθέας, έως την αποφυλάκισή της το 1953. Ακολούθησαν όλες οι βιοποριστικές ταλαιπωρίες της φτώχειας και της αναδουλειάς με τα οποία αντιμετώπισε το αστικό κράτος τους αγωνιστές της Αντίστασης και του ΔΣΕ, βγαίνοντας και πάλι αλύγιστη.