Γαλλία: Ρεκόρ για την ακροδεξία αναμένεται στις ευρωεκλογές

Ένα κύμα εθνικιστικής δεξιάς και ακροδεξιάς σαρώνει την Ευρώπη, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν πως στις επικείμενες ευρωεκλογές ακραία κόμματα του συγκεκριμένου χώρου θα μπορούσαν να κερδίσουν σχεδόν το 25% των εδρών του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Ηγέτες της ακροδεξιάς γίνονται mainstream και αναδεικνύονται σε κεντρικά πρόσωπα της πολιτικής σκηνής, σε εθνικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Μετά την Τζιόρτζια Μελόνι στην Ιταλία και τον Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, που παρά το αδιέοξοδο σχηματισμού κυβέρνησης βλέπει τα ποσοστά του να εκτοξεύονται, τα βλέμματα όλων στρέφονται στη Μαρίν Λεπέν, την ηγέτιδα της ακροδεξιάς στη Γαλλία, όπως σημείωνε το ieidiseis.

Πολιτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν πως τα ακροδεξιά κόμματα έχουν πλέον αλλάξει την τακτική της. Αντί να επιδιώκουν τη διάλυση της ΕΕ με ένα κύμα «εξόδων» από το ευρωπαϊκό μπλοκ, τα ακροδεξιά κόμματα μπορούν πλέον να αλλάξουν την ΕΕ εκ των έσω. Η ενίσχυση της δύναμής τους στις ευρωεκλογές αναμφίβολα θα τους προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, ενισχύοντας την επιρροή τους και παρασύροντας τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις στη δική τους ατζέντα.

Πάει για ρεκόρ η Λεπέν 

Στο επίκεντρο της προσοχής για τις επικείμενες ευρωεκλογές βρίσκεται η Μαρίν Λεπέν. Το ακροδεξιό της κόμμα «Εθνική Συσπείρωση», σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται στο Politico, θα μπορούσε να καταγράψει το υψηλότερο ποσοστό στην ιστορία του.

Συγκεκριμένα με επικεφαλής τον Τζόρνταν Μπαρντέλα, τον «εκλεκτό» της Μαρίν Λεπέν, η «Εθνική Συσπείρωση» συγκεντρώνει ποσοστό 33%, ποσοστό υψηλότερο από τον κεντρώο συνασπισμό «Ensemble!», του οποίου ηγείται το κόμμα «Αναγέννησης» του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και αναμένεται να λάβει το πενιχρό 14% των ψήφων. Εάν μάλιστα στο ποσοστό της «Εθνικής Συσπείρωσης» προστεθεί και το 6% που εκτιμάται πως θα λάβει το επίσης ακροδεξιό Reconquête, τότε τα εκλογικά αποτελέσματα από τη Γαλλία θα μπορούσαν να συνταράξουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Άκρως ανησυχητικές είναι και οι δημοσκοπικές εκτιμήσεις για την Ιταλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Τα ακροδεξιά κόμματα προβλέπεται πως θα σημειώσουν σημαντικά κέρδη, καθώς οι πολίτες δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τα παραδοσιακά συντηρητικά ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και φαίνεται πως θα ψηφίσουν με βάση κυρίως ζητήματα που αφορούν το εσωτερικών των χωρών τους και όχι την ΕΕ.

Πώς η Μαρίν Λεπέν έγινε «mainstream» 

Η Μαρίν Λεπέν, δεκατρία χρόνια αφότου ανέλαβε το κόμμα από τον πατέρα της, έχει καταφέρει να το μετατρέψει σε μια «mainstream» πολιτική δύναμη. Επικοινωνιακά κατάφερε να διακόψει σε κάποιο βαθμό τους δεσμούς με το παρελθόν, μετονόμασε το κόμμα από «Εθνικό Μέτωπο» σε «Εθνική Συσπείρωση», το ανανέωσε με νέα πρόσωπα και απομάκρυνε πολλά παλιά στελέχη, μεταξύ αυτών και τον ίδιο της τον πατέρα, Ζαν-Μαρί Λε Πεν.

Με το πέρασμα των χρόνων, έμαθε πως να αποφεύγει ακραίες δηλώσεις που προκαλούσαν αντιδράσεις. Εστίασε περισσότερο αφηρημένες έννοιες, όπως το φοντομενταλιστικό Ισλάμ, οι οποίες είχαν μεγαλύτερη απήχηση στη γαλλική κοινωνία και κατάφερε να γίνει αυτό που δεν υπήρξε ποτέ ο πατέρας: Μια ακροδεξιά με ευρεία αναγνώριση. Σήμερα, όπως αναφέρει το Politico επικαλούμενο τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η υποστήριξη του κόμματός της είναι ισχυρή μεταξύ των νέων ψηφοφόρων και η Λεπέν έχει στελεχώσει το κόμμα με μια σειρά από πιστούς συνεργάτες, που οφείλουν την πολιτική τους καριέρα σε αυτήν. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρόεδρος του κόμματος, ο 28χρονος Τζόρνταν Μπαρντέλα, στον οποίο η Λεπέν του παραχώρησε τη θέση το 2022.

«Οι περισσότεροι υποστηρικτές της Εθνικής Συσπείρωσης, αλλά και μια μερίδα του εκλογικού σώματος δεν θυμούνται πλέον την εποχή του Ζαν Μαρί Λεπέν», επισήμανε ο Ζαν Υβ Καμύ, ειδικός στα ακροδεξιά κινήματα στην Ευρώπη για το think tank IRIS. «Η παλιά ακροδεξιά είναι πλέον αρχαία ιστορία. Απλώς δεν έχει νόημα πλέον να την κατηγορεί κάποιος πως διευθύνει το κόμμα του Ζαν Μαρί Λεπέν», συμπλήρωσε.

Το καμουφλάζ και η πραγματικότητα 

Η «προβιά», μπορεί να «καμουφλάρει» τον πυρήνα, αλλά δεν τον αλλάζει. Η Εθνική Συσπείρωση παραμένει ένα βαθιά ακροδεξιό κόμμα. «Αν λάβετε υπόψη τα σχόλια της Μαρίν Λεπέν… δεν υπάρχει αμφιβολία για μένα ότι ανήκει στην ακροδεξιά», είπε στην εφημερίδα Les Echos η Σεσίλ Αλντουί, που έχει γράψει βιβλία για τη Λεπέν. «Το όραμά της για την κοινωνία βασίζεται στον ντερμινισμό του αίματος, της οικογένειας και του έθνους. Ακόμη κι αν προσπαθεί να κρύψει από το πρόγραμμά της το στίγμα απέναντι σε συγκεκριμένες ομάδες, η Λεπέν έχει μια ακροδεξιά ιδεολογία και τα στελέχη της είναι ακροδεξιοί. Θα διαφωνούσε ο πατέρας της επί της ουσίας με κάποια πτυχή του προγράμματός της; Η απάντηση είναι όχι», συμπλήρωσε.

Η Λεπέν όμως πέτυχε την «πολιτική κανονικότητά» της για μεγάλος μέρος της γαλλικής κοινωνίας. «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η μακρόχρονη εκστρατεία της με στόχο να αποτινάξει την κληρονομιά του πατέρα της ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη. Ποτέ όμως δεν έφτασε στο σημείο να την αποκηρύξει πλήρως. Ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και η ξεονοφοβία παραμένουν ως βασικά στοιχεία της ίδιας και του κόμματος», διαπιστώνει μεταξύ άλλων το Politico και προσθέτει: «Για μεγάλο μέρος του γαλλικού πληθυσμού —μουσουλμάνους, αλλά και ξένους και οποιονδήποτε ζητά γαλλική υπηκοότητα— η προεδρία της Λεπέν θα αποτελούσε απειλή. Και για την ευρύτερη δυτική, φιλοευρωπαϊκή τάξη, υπάρχει προφανής κίνδυνος στη συνεχιζόμενη συμπάθειά της για τον Πούτιν, ο οποίος την υποστηρίζει ανοιχτά και την υποδέχτηκε σε επίσημη επίσκεψη το 2017.

Υπενθυμίζεται πως μια τσεχορωσική τράπεζα έδωσε μια σωτήρια οικονομική βοήθεια στο κόμμα της με δάνειο ύψος 9 εκατ. ευρώ». «Στην ευρωπαϊκή σκηνή, η Λεπέν μπορεί να έχει εγκαταλείψει τα σχέδια εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά παραμένει ένας κίνδυνος. Ορκίστηκε να αμφισβητήσει την εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (την οποία κάποτε είχε δεσμευτεί να καταργήσει) και να μετατρέψει την ΕΕ σε ένα είδος διακυβερνητικής διάσκεψης. Ενώνοντας τις δυνάμεις της με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, τον Σλοβάκο πρωθυπουργό Ρόμπερτ Φίκο και, ίσως, και την πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος πως η Λεπέν θα μπορούσε να εξουδετερώσει αποτελεσματικά την εκτελεστική λειτουργία της ΕΕ, περιορίζοντας την σε μια συγκέντρωση ηγετών που θα μοιάζει περισσότερο με τη G20».

Ένα ακόμη ορόσημο στην πορεία προς την εξουσία 

Ωστόσο, το προφίλ «κανονικότητας» που έχει διαμορφώσει η Λεπέν καθιστά για τους αντιπάλους της όλο και δυσκολότερο να την αντιμετωπίσουν πολιτικά. Ως αντιπαράδειγμα αναφέρεται η αποτυχημένη προσπάθεια της Χίλαρι Κλίντον να αντιμετωπίσει τον Ντόναλντ Τραμπ. Καθώς οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, το ζήτημα της «mainstream» Λεπέν δεν περιορίζεται εντός των γαλλικών συνόρων. Η ίδια φέρεται να ετοιμάζεται για να διεκδικήσει ξανά την γαλλική προεδρία του 2027 και οι δημοσκοπήσεις της δίνουν σοβαρές πιθανότητες να πετύχει τον σκοπό της.

Μέχρι τότε ο Τζόρνταν Μπαρντέλα αναλαμβάνει να «τρέξει» το κόμμα για τις ευρωεκλογές και φαίνεται έτοιμος να πετύχει ένα ακόμη ορόσημο στη πορεία προς την εξουσία. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η «Εθνική Συσπείρωση» προηγείται με αρκετές μονάδες του συνασπισμού της κεντροδεξιάς, του οποίου ηγείται το κόμμα του Εμανουέλ Μακρν, και θα μπορούσε να ξεπεράσει την προηγούμενη κορυφαία επίδοσή της, το 23% στις ευρωεκλογές του 2019.