Ιταλία: Θα στρέψει η Έλι Σλάιν το Δημοκρατικό Κόμμα προς τα αριστερά;

Η αναπάντεχη νίκη της Έλι Σλάιν στις εσωκομματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) στην Ιταλία εξέπληξε όχι μόνο του αντιπάλους της, αλλά και πολλούς από τους συντρόφους της εντός τους κόμματος. Κι αυτό γιατί το Δημοκρατικό Κόμμα εδώ και πολλά χρόνια έχει χάσει τον κυρίαρχο ιδεολογικό του προσανατολισμό κι έχει αποδυναμώσει τις σχέσεις του με τη εργατική τάξη και τη νεολαία.

Ορισμένοι ανησυχούν για το ενδεχόμενο να επιδιώξει να αλλάξει τη στάση του PD όσον αφορά την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, δεδομένου του δηλωμένου φιλειρηνισμού της. «Υποστηρίζουμε το δικαίωμα της Ουκρανίας να υπερασπίζεται τον εαυτό της μέσω κάθε μορφής βοήθειας», τόνισε η Σλάιν σε πρόσφατη συνέντευξή της στον τηλεοπτικό σταθμό La7. «Αλλά, ως ειρηνίστρια, δεν θεωρώ ότι τα όπλα από μόνα τους θα τερματίσουν τον πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Γκεγκόριο Σόρτζι του Politico αναφέρει ενδεικτικά πως μετά την εκλογή της στην ηγεσία του PD, με ποσοστό 53,8% έναντι 46,2% του αντιπάλου της Στέφανο Μπονατσίνι, ο οποίος ήταν το φαβορί, η δεξιά εφημερίδα «Il Tempo» έσπευσε να την χαρακτηρίσει ως «Communist Elly».

Την ίδια ώρα, σύμμαχοι και υποστηρικτές της ακροδεξιάς Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι δείχνουν να απολαμβάνουν το γεγονός πως η ανάληψη της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την 37χρονη Έλι Σλάιν ευνοεί την πόλωση. «Υποσχέθηκε να δώσει προτεραιότητα στους φτωχούς, στη δημόσια εκπαίδευση και στους εργαζομένους», σημείωσε ο συντηρητικός σχολιαστής Ιταλό Μποκίνο, βάλλοντας εναντίον της. «Αλλά, σε αντίθεση με τη Μελόνι, δεν έχει γνωρίσει ποτέ φτωχούς στη ζωή της», συνέχισε, επισημαίνοντας ότι φοίτησε σε ένα ιδιωτικό σχολείο «για πλούσιους» στην Ελβετία – όπου γεννήθηκε. Προσέθεσε επίσης πως δεν μπορεί να γνωρίζει τις ανάγκες των εργαζομένων, «καθώς δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή της».

Τα χτυπήματα κάτω από τη μέση είναι πολλά για τον Σλάιν, ωστόσο το έργο της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου θήτευσε ως ευρωβουλευτής, αποτελούν ισχυρό εχέγγυο για την πορεία της στην ηγεσία του PD. Παρόλα αυτά, ειδικά στην Ιταλία, αλλά και ευρύτερα αναφορικά με τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή κεντροαριστερά, καλό είναι να κρατάει κανείς μικρό καλάθι. Τα πολιτικά συμφέροντα και οι ανατροπές είναι πολλές και πυκνές, σε μία χώρα που υποφέρει εδώ και δεκαετίες από πολιτική αστάθεια, κορπορατισμό και διαφθορά.