Συγκινεί 10χρονη από την Ιταλία: Στέλνει γράμμα αγάπης & δώρα για τα παιδιά στην Ουκρανία
«Είμαι πολύ κοντά σας με την καρδιά μου. Θα ήθελα να κάνω περισσότερα, αλλά είμαι πολύ μικρή και είμαι μακριά», σημειώνει η μικρή Τζόια.
Η Τζόια Μαρία, μια 10χρονη Ιταλίδα, λέει στο γράμμα της ότι θα ήθελε να κάνει περισσότερα για τους ανθρώπους, που υποφέρουν από τον πόλεμο στην Ουκρανία «αλλά είναι πολύ μικρή». Η αθωότητα και η μεγαλοψυχία των παιδιών ίσως είναι μια χαραμάδα ελπίδας για τις επόμενες γενιές.
Πιο συγκεκριμένα, το μικρό κορίτσι έγραψε ένα γράμμα με όσο καλύτερα αγγλικά μπορούσε σε ένα μεγάλο κίτρινο χαρτί και το έδωσε στη μητέρα της για να το πάει σε μια εκκλησία, όπου συγκεντρώνονται τρόφιμα, φάρμακα και ρουχισμός για να σταλούν στην Ουκρανία και στις περιοχές στα σύνορά της που υποδέχονται τους πρόσφυγες.
Αναλυτικά το γράμμα της μικρής:
«Αγαπητοί ουκρανοί φίλοι, το όνομά μου είναι Τζόια Μαρία και είμαι Ιταλίδα. Λυπάμαι πολύ για αυτό τον φοβερό πόλεμο. Είμαι πολύ κοντά σας με την καρδιά μου. Θα ήθελα να κάνω περισσότερα, αλλά είμαι πολύ μικρή και είμαι μακριά. Κάθε βράδυ προσεύχομαι για εσάς και ζητάω από τον Θεό να σας βοηθήσει. Με αγάπη. Τζόια Μαρία».
Στο τέλος του γράμματός της η μικρή έχει τοποθετήσει έξι καρδιές, όπως δημοσιεύει το ΑΠΕ.
Η μητέρα της, η Κάθριν Βαλέριο, είπε ότι η Τζόια Μαρία αγόρασε με το χαρτζιλίκι της δώρα για τα παιδιά από την Ουκρανία για να τα στείλει μαζί με το γράμμα της.
«Έχω δύο κόρες, μια 10 ετών και μια 8 και με ρωτάνε γιατί συμβαίνει όλο αυτό και κυρίως πώς μπορούν να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά», λέει η Βαλέριο εν μέσω των εθελοντών που δέχονται, ξεχωρίζουν και συσκευάζουν τις δωρεές έξω από την εκκλησία της Σάντα Σοφία στα περίχωρα της Ρώμης.
Η ενορία της ουκρανικής Καθολικής κοινότητας της Ρώμης έχει γίνει πόλος έλξης δωρεών από όλη την ιταλική πρωτεύουσα. Η έκκληση για βοήθεια είναι τόσο επιτυχημένη ώστε οι εθελοντές να καθοδηγούν τα αυτοκίνητα που προσέρχονται στο χώρο στάθμευσης.
«Ελπίζουμε αυτός ο πόλεμος να τερματιστεί το συντομότερο δυνατόν. Ανησυχούμε επειδή η Ουκρανία είναι η πατρίδα μας, η χώρα όπου γεννηθήκαμε και ελπίζουμε να επιστρέψουμε», λέει ο ιερέας της ενορίας Μάρκο Γιάροσλαβ Σεμέχεν.
«Οι άνθρωποι αισθάνονται μεγάλη αδικία».
