Στο Βερολίνο γιατροί και νοσηλευτές επέβαλαν τα αιτήματά τους στην κυβέρνηση

Η πανδημία του κορονοϊού έχει συσσωρεύσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία στην Ευρώπη. Στο Βερολίνο, γιατροί και νοσηλευτές οργανώθηκαν για να κάνουν κάτι για αυτό, ξεκινώντας μια μηνιαία απεργία που ανάγκασε τη διοίκηση του νοσοκομείου να εγγυηθεί την αύξηση του προσωπικού και των μισθών.

Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οδήγησαν σε εκτεταμένες περικοπές στο προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων σε όλη τη Γερμανία. Ένα κύμα απεργιών το 2015 δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, παρά τις δυναμικές κινητοποιήσεις και τη στήριξη μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Το νέο σύστημα που είχε εισηγηθεί η κυβέρνηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ είχε οδηγήσει στην αποδυνάμωση του συστήματος υγείας προς όφελος της ιδιωτικής υγείας, με πάνω από 18.000 θέσεις γιατρών και κυρίως νοσηλευτών να καταργούνται.

Μετά το πρώτο καταστροφικό κύμα της πανδημίας του κορονοϊού την περασμένη άνοιξη, ακόμη και οι πιο δύσπιστοι γιατροί πείστηκαν για την ανάγκη μαζικής κινητοποίησης, αρνούμενοι να δεχθούν ότι η στήριξη στην υγεία -ειδικά εν μέσω μιας τέτοιας κρίσης- θα προερχόταν μόνο μέσα από χειροκροτήματα και επαίνους της πολιτικής ηγεσίας.

Τον περασμένο Μάιο οι συνομοσπονδίες γιατρών και νοσηλευτών παρέδωσαν ψήφισμα στην κυβέρνηση του Βερολίνου. Οι υπογραφές από 8.397 εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης παρείχαν τη διαβεβαίωση στην πολιτική ηγεσία ότι οι οργανωτικές προσπάθειες είχαν φτάσει στο αποκορύφωμά τους και ότι το προσωπικό δεν άντεχε πλέον να εργάζεται σε τέτοιες εξοντωτικές συνθήκες. Τα αιτήματα συνοδεύονταν από μια προθεσμία, σύμφωνα με την οποία οι διοικήσεις των νοσοκομείων είχαν 100 ημέρες στη διάθεσή τους για να συμφωνήσουν σε μια νέα σύμβαση που θα εγγυάται τον ελάχιστο αριθμό προσωπικού και τη στήριξη των μισθών. Εάν δεν ικανοποιούνταν τα αιτήματα, γιατροί και νοσηλευτές θα απεργούσαν επ’ αόριστον.

Οι διοικήσεις βρέθηκαν υπό πίεση, η απεργία και οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν, διαρκώντας πάνω από ένα μήνα. Οι συμφωνίες που προέκυψαν αναγκάζουν την τοπική κυβέρνηση να προχωρήσει σε προσλήψεις, πληρωμή των υπερωριών και των αδειών και μισθολογική στήριξη. Το παράδειγμα του Βερολίνου επιδιώκουν να ακολουθήσουν και άλλα κρατίδια, με την νέα κυβέρνηση Σολτς να δέχεται πιέσεις για στήριξη της δημόσιας υγείας σε εθνικό επίπεδο.