Όσκαρ Ουάιλντ: «Η πρόοδος επιτυγχάνεται μέσα από την ανυπακοή και την επανάσταση» 

«Η ανυπακοή στο βλέμμα κάποιου που έχει διαβάσει ιστορία συνιστά πρωταρχική αρετή. Η πρόοδος επιτυγχάνεται μέσα από την ανυπακοή και την επανάσταση» (Όσκαρ Ουάιλντ)

Σαν σήμερα, στις 30 του Νοέμβρη 1900, έφυγε από τη ζωή ο Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός, Όσκαρ Ουάιλντ.

Όπως δημοσιεύει η Katiousa, είχε γεννηθεί στις 16 του Οκτώβρη 1854. Πολυδιαβασμένος συγγραφέας (μεταξύ άλλων του πασίγνωστου μυθιστορήματος «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ»), πολύ γνωστός για τα ευφυολογήματά του, τη φυλάκισή του λόγω ομοφυλοφιλίας και τον πρόωρο θάνατό του, ενώ τα θεατρικά του έργα παίζονται σε όλο τον κόσμο.

Παρά τα πλούτη που απολάμβανε στο αποκορύφωμα της δόξας του, ο Όσκαρ Ουάιλντ πάντα ενδιαφερόταν για τους αδικημένους και τους κατατρεγμένους, οραματιζόμενος μια διαφορετική κοινωνία. Στο δοκίμιό του «Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό», που κυκλοφόρησε το 1891, προκαλώντας σοκ στους κύκλους όπου σύχναζε, υπερασπίζεται τον σοσιαλισμό και την εκφραστική ελευθερία του καλλιτέχνη, μακριά όμως από ένα στείρο ατομικισμό σε βάρος των συνανθρώπων του.

Ο σοσιαλισμός του Ουάιλντ δεν έχει βέβαια σχέση με τον επιστημονικό σοσιαλισμό που είχε διαμορφωθεί από τους Μαρξ και Ένγκελς λίγα χρόνια νωρίτερα. Στο κοσμοθεωρητικό του κράμα βρίσκει κανείς ιδέες της αναρχίας αλλά και του χριστιανικού ουμανισμού, και οι συμπάθειες του για το λαό που εξεγείρεται είναι ολοφάνερες.

Ο Όσκαρ Γουάιλντ καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα για ομοφυλοφιλία και σοδομισμό. Υπερασπίστηκε μέχρι τέλους το «Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι», αλλά πέθανε ταπεινωμένος, πάμφτωχος κι εγκαταλελειμμένος από φίλους και οικογένεια, λόγω του στιγματισμού.