«Όσο πιο καλό το κέρδος τους, τόσο πιο τρελό το μένος τους»: Αντιπολεμικός ύμνος από τους Κοινούς Θνητούς

Οι Κοινοί Θνητοί έγραψαν ένα επίκαιρο τραγούδι. Έναν αντιπολεμικό ύμνο, γραμμένο από την πλευρά των λαών, τη μόνη σωστή πλευρά της ιστορίας…

«Ένα τραγούδι που γράψαμε με αφορμή τον πόλεμο. Ελπίζουμε να μην μας δίνονται στο μέλλον αφορμές για τέτοια τραγούδια…», ανέφεραν.

Ακούστε το νέο τους κομμάτι με τίτλο «Απόψε» και διαβάστε τους στίχους:

~⁨Ευγενία Μπουλούζου⁩: Τραγούδι
~Βασίλης: Στίχοι,Τραγούδι
~Μητσοφού: Στίχοι,Ραπ
~Αντώνης: Μουσική, Παραγωγή, Κοντραμπάσο, Κιθάρα, Μπαγλαμά, Μπουζούκι
Προγραμματισμός, Recordings, Μίξη, Master

Στίχοι

Απόψε γράφω αυτό που πρέπει και αυτό που οφείλω
Για έναν κόσμο που δεν αντέχει άλλο αίμα να δει
Κάνω τον Ουκρανό αδερφό και έχω τον Ρώσο για φίλο
Για τα συμφέροντα λίγων
Άλλος κανείς μην χαθεί
Απόψε μήνυμα στα κράτη ειρήνης θέλω να στείλω
Για εκείνους που ονειρεύονται πως θα χωρίσουν την γη
Δεν μένω άλλο στη σιωπή και θέλω να καταγγείλω
Φωνάζω να τα ακούσουνε Ρωσία και Αμερική
Από την μια το ΝΑΤΟ με του θανάτου τις βάσεις
Έχουνε πάρει εκτάσεις με κόστος κάθε ζωή
Και από την άλλη η αρκούδα υπόσχεται παραστάσεις
για να αποδείξει στους άλλους πως είναι πιο δυνατή
Και κάπου εκεί στη μέση αμέτοχοι παρακολουθούμε
Παρακαλάμε τους θεούς μήπως μπορέσουν αυτοί
Σε ρόλο θεατή βλέπουμε όμως δεν αντιδρούμε
Να σκοτώνουν τους λαούς για το αφέντη το φαΐ

Ο πόλεμος ποτέ δεν θα νικήσει την ειρήνη
Ο άνθρωπος για άνθρωπο τα πάντα τα μπορεί

Όσο πιο καλό το κέρδος τους,
Τόσο πιο τρελό το μένος τους
Μια σειρήνα είν’ η οθόνη μας
Κι άλλη μια έξω απ’ το
μπαλκόνι μας

Κάτω απ’ τα ντουβάρια των πολυκατοικιών,
Όνειρα μικρών παιδιών
Μέσα απ’ τα συντρίμμια της ζωής ψάχνουν να βρουν, μια αγκαλιά να ζεσταθούν.
Απόψε γράφω για ένα κόσμο που τον έχουν ποτίσει
Με μίσος εθνικιστικό στρατούς σε κάθε φυλή

Που του ‘χουν πάρει τα πάντα και τον έχουν καταντήσει
Να ψάχνει ηγέτη για να ‘χει πιστά να ακολουθεί
Αφγανιστάν Βιετνάμ Βοσνία Ερζεγοβίνη Γιουγκοσλαβία Ισραήλ γνωρίζουν οι δυτικοί
Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο απ’ την Παλαιστίνη
Και η Συρία και εκείνη ακόμα αιμορραγεί
Οι σύμμαχοι όλοι στη μάχη κοιτάνε και περιμένουν
Αρπακτικά που προσμένουν πότε θα επέμβουν και αυτοί
Σε σύνοδο κορυφής τις αποφάσεις τους παίρνουν
Το τρίπτυχο της Ευρώπης φτώχεια πείνα παρακμή
Και κάπου εκεί συνένοχοι και εμείς παρακολουθούμε
Παρακαλάμε τους θεούς και μένουμε στη σιωπηλοί
Σε ρόλο θεατή βλέπουμε όμως δεν αντιδρούμε
Χαμένοι για άλλη μια φορά αλλά με ύφος νικητή

Όσο πιο καλό το κέρδος τους,
Τόσο πιο τρελό το μένος τους
Μια σειρήνα είν’ η οθόνη μας
Κι άλλη μια έξω απ’ το
μπαλκόνι μας

Κάτω απ’ τα ντουβάρια των πολυκατοικιών,
Όνειρα μικρών παιδιών
Μέσα απ’ τα συντρίμμια της ζωής ψάχνουν να βρουν, μια αγκαλιά να ζεσταθούν.
Απόψε γράφω για ένα κόσμο που τον έχουν ποτίσει
Με μίσος εθνικιστικό στρατούς σε κάθε φυλή