Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με ένα ποίημα του Τέλλου Φίλη
ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με ένα ποίημα του Τέλλου Φίλη

SHARE THIS

Με αφορμή τη σημαντική αυτή ημέρα, ο Τέλλος Φίλης μας στέλνει ένα ποίημά του.

Η 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης.

Η ιστορία της ξεκινά το 1997, όταν ο ποιητής Μιχάλης Μήτρας πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να γιορτάζεται η ημέρα της Ποίησης. Η Λύντια Στεφάνου, από τις γνωστές ποιητικές φωνές της μεταπολεμικής ποίησης, είπε ότι η πρώτη μέρα της άνοιξης είναι η κατάλληλη για τη γιορτή της ποίησης. Και ο Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης στην UNESCO τότε, πρότεινε η 21η Μαρτίου η ημέρα να κηρυχτεί η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης.

Τον Οκτώβρη του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO, η 21η Μαρτίου κηρύχτηκε η Παγκόσμια μέρα της Ποίησης. Ο Τέλλος Φίλης μας στέλνει ένα ποίημα για τη σημερινή ημέρα:

Χρώματος Πορτοκαλί

Ένα πορτοκαλί σωσίβιο, δεν είναι ψηφοδέλτιο
είναι ένα κομμάτι ύφασμα, δεν είναι χρυσόμαλλο δέρας
κανείς δεν θα οργανώσει αργοναυτική εκστρατεία να το φέρει πίσω
θα μείνει στην ακτή, να το πάρει η θάλασσα,
να μη θυμόμαστε το πώς και το γιατί,
θα μείνει χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου στην Ιστορία.

Είναι ό,τι απομένει από την Οδύσσεια, σελίδα 35,
δεύτερη παράγραφος ανθρώπινων δικαιωμάτων,
δεν ξεχωρίζω τις λέξεις, το νερό έχει λιώσει το μελάνι.

Ένα πορτοκαλί σωσίβιο είναι υλικό ονείρου,
που λερώθηκε με την πραγματικότητα
είναι αυτή η αναπόφευκτη απελπισία,
που δεν υπολογίζει το μετά,  της φυγής της.

Ένα πορτοκαλί σωσίβιο, είναι τα φετινά χελιδόνια
που θα ΄ρθουν να χτίσουνε φωλιές απ΄την αρχή,
χωρίς να σκεφτούν το μικροκλίμα της περιοχής,
αν επιζήσουν της θλίψεως.

Ένα πορτοκαλί σωσιβιο δεν φοβάται την πανδημία
τα εμβόλια, τους εγκλεισμούς,  την σπλαχνική μελαγολία
Φοβάται  τις γεμάτες μοναδες εντατικής ασυνενοησίας
κέρδους, οικονομίας   και υποκρισίας
τις προσλήψεις για καταστολή
την αδιαφορία για υγεία

Ένα πορτοκαλί σωσίβιο στην ακτή,
είναι ό,τι μπορεί να δώσει άλλοθι ύπαρξης
σε μια ολόκληρη χώρα,
που αργοπορεί να δικάσει εγκληματίες
αφήνει λεύτερους  δολοφόνους ,
αλλά παραμένει αδέκαστη,
με την ρομφαία της δικαιοσύνης στα χέρια,
τους θεσμούς και το νομότυπο,
-προπάντων το νομότυπο-
των αποφάσεών της,
στα νιάτα της ,  στο μελλον της και
στους ικέτες που προστρέχουν σ’ αυτήν.

Ένα πορτοκαλί σωσίβιο είναι η Ύβρις των χρόνων μας.
…κι η Νέμεσις που καταφτάνει.

Τέλλος Φίλης ©

Exit mobile version