Η Μαρία γράφει ένα παραμύθι στη μνήμη του μπαμπά της, που εξέπνευσε για τη διορία του ΟΤΕ

Η 14χρονη Μαρία, έγραψε ένα μικρό παραμύθι στη μνήμη του μπαμπά της Άρη, ο οποίος στις αρχές Ιουνίου άφησε την τελευταία του πνοή έπειτα από μεγάλες πιέσεις που είχε δεχθεί από στελέχη του ΟΤΕ να υπογράψει την απόλυσή του.
Η Μαρία, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς που ήταν στις 29 Σεπτεμβρίου, θέλησε να μοιραστεί μαζί μας όσα έγραψε για τον μπαμπά της.
Εμείς, δεν θα μπορούσαμε φυσικά παρά να διαβάσουμε το παραμύθι της, να σεβαστούμε την επιθυμία της και να δημοσιεύσουμε τη συγκινητική της ιστορία που αν και γραμμένη από ένα παιδί, κρύβει πολύ σκληρές αλήθειες που εγείρουν πολλά ερωτηματικά σχετικά τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου.

Η ιστορία της Μαρίας, όπως μας την έστειλε η μαμά της:

Η ζωη της Μαρίας εκείνο το πρωινό έμελε να αλλάξει για πάντα. Την ξύπνησε η μαμά της όπως κάθε μέρα μόνο που σήμερα τα ματια της ήταν γεματα δάκρυα και το βλέμμα της χαμένο.
-Τι έγινε μαμά της είπε αμέσως
-Μαρία μου δε ξέρω πως να σου το πω ο μπαμπας….
-τι ο μπαμπας?
-Ο μπαμπάς αγάπη μου δε ξυπνάει, νομίζω ότι πέθανε στον ύπνο του. Η Μαρία έβγαλε μια κραυγή και έτρεξε αμέσως στο δωματιο των γονιών της.
Εκεί είδε τον μπαμπα της ξαπλωμένο, ήρεμο και όμορφο όπως πάντα. Εκατσε δίπλα του του έπιασε το χέρι και έκλαιγε, έκλαιγε ασταμάτητα. Το θυρωτηλέφωνο χτύπησε και η μαμά της σαν υπνωτισμένη ανοιξε την πόρτα.
-Καλημέρα της είπε ένας κύριος.
-Καλημέρα απαντησε.
Τι καλημέρα σκέφτηκε αλλα ευγενικα του είπε να περασει και τον οδήγησε στο δωμάτιο που βρισκόταν ο Άρης τους.
Ανακοπή είπαν οι γιατροί. Στην κηδεία ο κόσμος πολύς. Ήταν και συναδελφοι και διευθυντές απο την Κοσμοκιλερ έτσι την έλεγαν κοροιδευτικά μπαμπας και κόρη την εταιρία που δούλευε ο Άρης, γιατί τα τελευταία χρόνια του είχαν κάνει τη ζωη δυσκολη.
Η Μαρία τα ήξερε όλα όσα γινόταν εκεί. Όσα απογευματα δεν είχε δραστηριότητες τα περνούσε μαζί του, συζητούσαν διαφορα θέματα. Παλιότερα οι συζητήσεις ήταν πιο εποικοδομητικές, τελευταία συνέχεια της έκανε παραπονα για την Κοσμοκιλερ σε μια τετοια συζήτηση έδωσαν το παρατσούκλι αυτό. Καιρό τώρα καταλάβαινε πως ο μπαμπας της δεν ήταν καλά είχε πολλά νευρα, δε χαμογελούσε και πολλές φορες ήταν κλεισμενος στον ευατό του. Δεν είχε όρεξη ούτε για τις συζητήσεις τους.
Πριν απο λίγο καιρό άκουσε κρυφά ένα βραδυ που υποτιθεται ότι κοιμόταν μία συζήτηση των γονιών της. Παρακολουθούσε τα μεταξύ τους βλέμματα όλο το απογευμα υπήρχε ένα ζωγραφισμένο αγχος, κάτι την ανησύχησε, έτσι αποφάσισε να μην κοιμηθεί μπας και κλέψει καμια κουβέντα τους. Τελικά δε ξέκλεψε καμμια αλλά πολλές. Απο την Κοσμοκίλερ είπαν στο μπαμπά της πως το καλύτερο για εκείνον θα ήταν να δεχθεί μια προταση που του έκαναν και να φύγει με αυτά τα λεφτά που του έδιναν τώρα.
Πως με το προβλημα υγείας που είχε δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στην εταιρία ούτε σε άλλες θυγατρικές αυτής. Και τέλος σχεδόν τον απείλησαν πως την επόμενη φορά που θα βρεθούν για εκείνον θα είναι πιο δύσκολα τα πραγματα.
Οι επόμενες μέρες μετά το τραγικό συμβάν του θανάτου του μπαμπα της περνούσαν βασανιστικά αργά και περίεργα. Προσπάθούσαν όλοι να το συνειδητοποιήσουν όμως καποιοι απο την Κοσμοκίλερ δε τους άφηναν.
-Μαμά γιατί μας παίρνουν όλοι αυτοί απο την εταιρία? Τι θέλουν πια είπε ο μικρός αδερφός της Μαρίας
-Τι να θελουν βρε Κορκι, φοβούνται
-Ενδιαφέρονται να δουν πως είμαστε τους απάντησε η μαμά τους
-Ναι καλά είπε η Μαρία μη γελιόμαστε και μεταξύ μας. Και οι τρεις ξέραμε πως αυτοί πίεζαν τον μπαμπα. Μαμά πες, αλήθεια δεν είναι? Σας ακουσα τελευταια λέτε πως σχεδόν τον απειλούσαν να παραιτηθεί δινοντας του καποια λίγα χρήματα.
-Ισχύει αυτό αλλά….
-Τι αλλά είπε ο μικρός. Δε τον έβλεπες πόσο ήρεμος ήταν όταν δε πήγαινε στη δουλειά, λες και ήταν μεταλλαγμένος.
-Ναι παιδιά ότι και να έγινε έγινε τώρα δε μπορούμε να φέρουμε πίσω τον μπαμπα.
-Ωραία είσαι της είπε η Μαρία με ύφος. Ο μπαμπας ήταν επαναστατης και αν το παθαινε κάποιος συναδελφός του θα πάλευε για αυτό. Έτσι εγώ θα παλεψω για τον μπαμπα και για όλους τους μπαμπαδες και τις μαμάδες που δουλευεουν εκεί μέσα και όχι μόνο. Στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να βρεθούν και άλλα παιδιά στη θέση μας με πιάνει τρελα.
-Και τι μπορείς να κάνεις εσύ παιδάκι μου?
-Εγώ, δε με ξέρεις καλά, Αρούλη δε με φωνάζετε ?
-Πες τα Μαρία, την σκούντησε ο μικρός
-Λοιπόν θα παρω τηλέφωνο την φίλη μου την Κατερίνα ο μπαμπας της είναι δικηγόρος θα κλείσω ένα ραντεβού μαζί του να παμε. Ο μπαμπάς στο κομοδίνο του είχε το ημερολόγιο του και έχει πολλά γραμμένα εκεί που κάποιους θα τους κάνει να μη μπορούν να κοιμηθούν τα βραδια.
-Ναι όμως αγάπη μου ξέρεις ότι αυτό θα είναι πολύ χρονοβόρο και πολυέξοδο και εμεις δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα.
-Θα τη βρούμε έχω μιλήσει με συναδέλφους του μπαμπα και θα μας βοηθήσουν και αυτοί όλοι είναι μαζί μας, μαμα ξύπνα!!!!
-Ναι μαμά, συμφώνησε ο μικρός, κάτι πρεπει να κάνουμε. Αυτοί τόσες μέρες μας έχουν ζαλίσει στα τηλέφωνα μεχρι και ψυχολόγο έβαλαν να μας πάρει
-Συμφωνω μαζί σας και το ξερετε αλλά τι θα κερδίσουμε απο αυτό?
-Τον μπαμπα μας είπαν συγχρόνως και οι δύο
Η μαμά υπόκυψε στις πιέσεις των παιδιών και μετά απο 2 μερες βρεθηκαν στο δικηγορικό γραφείο του κ. Αποστόλου. Η Μαρία πήγε με όλα τα χαρτιά της. Μερες τώρα μαζευε υλικό, φωτογραφίες απο το κινητό του μπαμπα της, μέιλ, συνομιλίες του με συναδέλφους, ακόμα το ημερολόγιο του πήρε.
Ο κ. Αποστόλου κοιτούσε τα χαρτιά και κουνούσε το κεφάλι χωρίς να μιλάει. Ο μικρός έτρωγε τα νύχια του, η Μαρία κουνούσε νευρικά το πόδι της και η μαμά με το βλέμμα κολλημένο πανω στο δικηγόρο περίμενε μια κουβέντα του.
-Λοιπόν είπε ο κ. Αποστόλου. Μαρία συγχαρητήρια, τα στοιχεία που μου έχεις συγκεντρώσει είναι πολλά και σημαντικά. Δείχνουν χωρις καμια αμφιβολία ότι ο μπαμπας σου δεχόταν πολλές πιέσεις. Και με το πρόβλημα που είχε προφανώς αγχώθηκε τώρα που επεστρεφε στη δουλειά και….. Απο μένα τι θελετε να κάνουμε
-Απο εσάς θέλουμε να κινηθούμε δικαστικά προς την Κοσμοκίλερ
-Ποια? ειπε ο δικηγόρος
-Α ναι που να καταλαβατε έτσι που το είπα. Τον τελευταιο καιρό που γινόταν χαμος στην εταιρία την λέγαμε συνθηματικά έτσι με τον μπαμπα είπε η Μαρία
-Ωραια. Εγώ θελω να σου πω ότι θα κάνω ότι μπορώ. Απο εσάς λόγω της χρόνιας φιλίας που έχουμε σαν οικογένειες δε θέλω χρήματα για μένα.
-Αλήθεια το λέτε είπε η μαμά
-Ναι η Μαρία στο τηλέφωνο μου είπε πως αν κερδίσετε τα χρήματα που θα παρετε θα τα δώσετε σε ένα νοσοκομείο για παιδακια με προβλήματα καρδιάς και αυτό με συγκίνησε παρα πολύ.
-Αυτό θα ήθελε ο μπαμπας είπε ο μικρός βουρκωμένος. Ο μπαμπας ξέρετε ήταν παρεξηγήμένος απο πολλούς. Ήταν γκρινιάρης φωνακλάς αλλά ήταν ο καλύτερος και δικαιότερος άνθρωπος του κόσμου. Αριστείδης ο δίκαιος.
-Εγώ το ξέρω γιατί το μπαμπας σας τον ήξερα από μικρό παιδί πάντα επαναστατης ήταν και φωνακλάς αλλά η παροιμία λέει σκυλί που γαβγίζει μη το φοβάσαι κάτι τετοιο ήταν και ο Άρης. Ωραία παιδιά αρα ξεκινάμε. Ευχαριστώ πολύ, σύντομα θα έχω νεα και θα τα ξαναπούμε.
Οι τρεις ευχαρίστησαν το δικηγόρο και πήραν το δρόμο για το σπίτι. Ήταν χαρούμενοι και αισιοδοξοι. Αυτό θα ήθελε ο μπαμπας είπε δυνατά ο μικρός και διεκοψε τις σκέψεις των κοριτσιών. Τα κορίτσια τον αγκάλισαν και συνεχισαν να περπατανε σα μια γροθιά.
Είχαν περάσει δεκαπέντε μέρες όταν χτύπησε το τηλέφωνο και ο δικηγόρος τους είπε ότι είχε καλά νέα. Η εταιρία ζήτησε να βρεθούν όλοι μαζί δεν ήθελε να φτάσουν όλα τα αίσχη της στα δικαστήρια. Όχι ότι φοβόταν τα δικαστήρια αλλά την κατακραυγή του κόσμου απο τις εφημερίδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν η υπόθεση έφτανε στα δικαστικά εδρανα. Όλο αυτό θα ήταν μεγαλο οικονομικό πλήγμα για αυτούς. Πολύ μεγαλυτερο απο έναν συμβιβασμό. Το ραντεβού ήταν προγραμματισμένο για την επόμενη Τεταρτη.
Οι μέρες περνούσαν γρήγορα ώσπου επιτέλους έφτασε η Τεταρτη. Η Μαρία έβαλε το πιο σαρκαστικό χαμόγελό της όπως θα έκανε και ο Άρης και μαζί με την μαμά και τον μικρό ξεκίνησαν από το σπίτι. Στο αυτοκίνητο μέσα πήρε τηλέφωνο στο δικηγόρο και του είπε ότι θα μιλούσε εκείνη είχε ετοιμασει τι θα τους έλεγε και πως εκείνος απλά θα συμπλήρωνε ότι χρειαζόταν. Όταν έφτασαν ήταν όλοι εκεί, ο δικηγόρος τους, οι εκπρόσωποι και οι δικηγόροι της εταιρίας. Καθισαν γύρω απο ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι και ο Κοσμοκιλεροδικηγόρος πήρε τον λόγο.
-Λοιπον κ. Τριανταφύλλου βρεθηκαμε εδώ μαζί σας γιατί και τις δύο πλευρές δε συμφέρει να βρεθούμε στα δικαστήρια.
-Χαχα έκανε η Μαρία.
-Και συνεχίζω είπε αλλά η Μαρία πετάχτηκε πάλι και τον διέκοψε
-Συγνώμη που σας διακόπτω για να μας πείτε ότι δε μας συμφέρει μια δίκη ήρθατε εδώ. Ή για να ζητήσετε μια συγνώμη και να παραδεχτείτε πως οι τακτικές της εταιρίας που εκπροσωπείτε είναι αν μη τι άλλο απάνθρωπες και επικίνδυνες για τους υπαλλήλους της
-Προσέξτε δεσποινίς μου πως μιλάτε της απάντησε τυπος με γραβάτα.
Η Μαρία γύρισε τον κοίταξε και συνέχισε. Εμεις έχουμε αυτά τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο πατέρας μου πιεζόταν παρα πολύ, ότι δεχόταν πόλεμο απο κάποιους προϊσταμένους για το λόγο ότι ήξερε πραγματα που δε συνεφεραν τους ίδιους, και πως πολλές φορές διεκινδύνεψε η ζωή του , όπως με το ρευμα που τον χτυπούσε κατά τη διαρκεια της εργασίας του λόγω χαλασμένων δικτύων, ή από το γεγονός ότι πριν απο 2 χρόνια τον είχατε ολοκληρο καλοκαιρι χωρις αιρ κοντίσιον ανθρωπο με πρόβλημα στην καρδιά και…..
-Ωραια και τι θελετε απο εμας ρωτησε η Θατσερ έτσι έλεγαν ειρωνικά μια γυναίκα απο τη Κοσμοκίλερ ο Άρης και η Μαρία. Αυτην τη θυμόταν είχε έρθει και στη κηδεια και έτρεχε πίσω απο τη μαμά της εκεινη τη μέρα για να το παιξει καλή.
Τοτε το λόγο πήρε ο κ. Αποστόλου.
-Λοιπον κυρια Μαυρογιάννη οικογένεια δε θέλει τιποτα άλλο παρά μόνο να βγείτε δημόσια και να ζητήσετε συγνώμη, να παραδεχτείτε οτι οι τακτικές της εταιρίας με γνώμονα το συμφέρον της είναι κάπως πιεστικές.
Οι πελάτες μου πρεπει να το σκεφτούν αυτό, θελετε να κλείσουμε ένα ακόμη ραντεβού την ερχόμενη εβδομάδα πρότεινε ο δικηγόρος.
Συμφώνησε ο κ. Αποστόλου και αποχώρησε μαζί με την οικογένεια της Μαρίας.
Η Μαρία κρατούσε στα χέρια της ένα κρυμμένο χαρτί που δεν είχε εμφανίσει ακόμα ούτε στο δικηγόρο. Η αλήθεια ήταν οτι το βρήκε τυχαία ο αδερφός της σκαλίζοντας τα ντοσιέ μουσικής του μπαμπά.
-Κ Αποστόλου είπε η μαμά της, ο Κόρκι βρήκε αυτό στα πραγματα του Άρη θελουμε να σας το δώσουμε ίσως μπορείτε να κάνετε κάτι.
-Τι είναι αυτό αναρωτηθηκε ο δικηγόρος και πήρε το πακετο με τα χαρτιά στα χέρια του.
-Αυτά είναι πολύ σημαντικά είπε μετά απο λίγο. Θα πάω κατευθείαν στο γραφείο μου να τα διαβάσω προσεκτικά.
-Πραγματι ο κ. Αποστόλου πήγε κατευθείαν στο γραφείο, Πρώτα πήρε απο το πακέτο των χαρτιών το γραμμα. Φώναξε μέσα την βοηθό του για να έχει καποιον μαζί του. ο άρης ήταν φίλος του και…
Άρχισε να διαβάζει…
“Κυρα-Ντίνα και καθαρματακια μου. Δε ξέρω αυτές τις σημειώσεις μπορεί να μη τις βρείτε ποτε ή να τις βρείτε μετά απο 1 μήνα 1 χρόνο, 10 χρόνια ή να σας τις δώσω εγώ όταν πια θα είμαι γέρος και ακομα πιο γκρινιάρης. Φοβάμαι πολύ ώρες ώρες μη παθω κάτι και μείνετε μόνοι σας. Στη δουλειά νιωθω κάποιες φορές τη καρδιά μου να κάνει αρρυθμίες , να χορεύει με ένα δικό της ρυθμό. Όμως εμείς δε μασάμε.
Ειμαστε η τρελοοικογένεια. Ξέρετε πολύ καλά και οι τρεις ότι δεν είμαι καλός στο να εκφράζω τα συναισθηματά μου. Ξέρετε επίσης ότι σας αγαπώ όσο τιποτα άλλο στον κόσμο. Καθαρματάκια σε εσάς το λεώ είμαι πολύ περήφανος που σας έχω παιδιά και τους δύο. Κοριτσάρα μου κάθε μέρα που περνάει λέω πως γίνεται και έχω ένα τόσο σοφό παιδί. Δε με νοιάζει που είσαι καλή μαθητρια, καλή χορέυτρια με νοιάζει που είσαι το καλύτερο παιδί. Που όλοι έχουν να λένε για το χαρακτήρα σου, για τη μαχητικότητα σου, που παλεύεις για τις ιδέες σου.
Περιμένω να γίνεις οδοντίατρος να μου κάνεις τα δοντια μου, ελπίζω να έχω ως τότε. Εσυ μικρέ μου καλλιτέχνη είσαι το άλλο μου κομμάτι. Εισαι ο καλλιτέχνης μου. Σε βλέπω να παίζεις ντραμς, να χορεύεις, να ζωγραφίζεις και μένω με το στόμα ανοιχτό. Δε σου το κρύβω πως κάθε φορά βουρκώνω στα κρυφά μη με δεις. Καμια φορά μπορεί να σου φωνάζω αλλά να ξέρεις το κάνω γιατί δε πρέπει να είσαι τόσο ευαίσθητος, θα πάθεις ότι και εγώ. Η καρδούλα σου φοβάμαι μήπως είναι σα τη δική μου και….Θελω να κανεις στη ζωή σου, ότι αγάπάς και να μη σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος. Εμείς, εγώ και η μαμά σου ξέρουμε ποιος είσαι και κορδώνουμε σα κούρκες για τις επιτυχίες σου. Θα είμαι ο πιο χαζόμπαμπας όταν σε σε δω να χορευείς στη σκηνή της λυρικής. Μου αρέσει που περναμε ώρες μαζί στην σκοποβολή και χαίρομαι που γίνεσαι πιο καλός απο μένα. Τώρα όσο για σενα κυρα Ντίνα, σε ερωτευτηκα απο την πρώτη ματιά, όπως και εσύ.
Εισαι η καλύτερη μαμά του κόσμου. Τρεχεις για όλους μας, μας προσέχεις όλους, τα καταφέρνεις παντού, όπου και να σε βάλουν γίνεσαι απο δίποδο, πτηνό, τετράποδο μετά θαλάσιο όν αλλά τα βγαζεις πέρα. Μου χάρισες δυο διαμάντια. Αν καμμια φορά γκρινιάσω, καλά πολλες φορές, μη με παρεξηγείς, εσύ με καταλαβαίνεις, βλέπεις τι περνάω στη δουλειά. Θα φύγω το πήρα αποφαση θα στο πω τις επόμενες μέρες. Κάτι θα κάνουμε και θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια. Δεν αντέχω άλλο εκεί καθε μέρα γίνομαι και χειρότερος άνθρωπος. Αυτές τις μέρες που ήμασταν σπίτι κατάλαβα τι χάνω τα τελευταία χρόνια. Δίκιο είχες σε όσα μου έλεγες. Είσαι το κορίτσι μου για παντα!! Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που ενώθηκαν τα βλέμματα μας. Αν ποτέ παθω κατι και σας αφήσω μόνους να ξέρετε πως θέλω να είσαστε χαμογελαστοι και ενωμένοι. Εγώ θα σας βλέπω και όποτε χρειαστείτε θα είμαι κοντά σας. Θα πετάω και θα έρχομαι. Αν και δε θα γίνει αυτό γιατί είμαι γερό καρύδι. Αυτά πολλά έγραψα πεφτω για υπνο. Σας αγαπώ ο γκρινιάρης σας.”
-Αυτό κ. Αποστόλου είναι πολύ συγκινητικό.
-Και που είσαι ακόμη Κατερίνα είπε ο δικηγόρος μαζί στο γραμμα έχει και ένα χαρτί του γιατρού απο κατι εξετάσεις που έκανε κρυφά και ο γιατρός αναφέρει ότι η καρδιά του ζορίζεται πολύ και δε πρέπει να αγχώνεται καθολου. Πως ευτυχώς εχει κόψει το τσιγάρο το τελευταιο καιρό που ήταν σπίτι και πως πρέπει επιτέλους να αποφασίσει αν θα συνεχίσει ή θα σταματήσει
-Αρα ο Άρης ήξερε πως κινδυνευει η καρδιά του απο την πίεση που δεχόταν στη δουλειά γιατι του προκαλούσε άγχος για αυτό αναφέρει στο γραμμα ότι θα σταματήσει
-Ακριβώς.
-Η εβδομάδα πέρασε γρήγορα και να σου ξανά όλοι μαζί στο ίδιο οβάλ γραφείο.
-Ξεκίνησε ο δικηγόρος της Κοσμοκίλερ λέγοντας
-Αυτό που ζητησατε την προηγούμενη φορά δε μπορεί να γίνει απαντησε ο δικήγόρος των αντιδίκων, θα είναι μεγαλη καταστροφή για την εταιρία μας. Εμεις μπορούμε να σας δώσουμε ένα ποσό ώστε…..
-Ώστε συμπλήρωσε η μαμά της Μαρίας να μας βουλώσετε το στόμα!!!
-Οχι δεν εννοούσα αυτό.
-Αλλά τι εννοούσατε?
-Εννούσα ότι κυρία μου έχετε δύο παιδιά και τα χρηματα που θα σας δώσουμε θα κανουν πιο ευκολη τη ζωη σας.
-Τη ζωη καποιων παιδιών θα κανουν κυρίε απαντησε ο μικρός. Γιατί τα χρήματα που θα μας δώσετε θα πανε κατευθείαν στο παιδοχειρουργικό νοσοκομείο για την αγορά καποιων μηχανημάτων για αυτο κοιτάξτε το ποσό να είναι τόσο μεγάλο όσο η καρδιά του μπαμπα μου.
-Και τότε πετάει στο τραπέζι τα νέα στοιχεία το γραμμα και το χαρτί του γιατρού. Παγωσαν όλοι.
-Λοιπόν είπε ο κ. Αποστόλου. Περιμένουμε την απαντησή σας.
-Κ. Αποστόλου είπε αυτός με την γραβάτα που τώρα φορούσε άλλη γραβάτα το ίδιο κακόγουστη με την προηγούμενη. Θα μπορούσαμε να μείνουμε μόνοι μας λίγο να αποφασίσουμε.
-Βεβαιως εγώ και οι εντολείς μου θα περιμένουμε έξω.
Έξω τώρα όση ώρα περίμεναν η Μαρία δαγκωνε τα δάτυλά της και η μαμά της συνέχεια της τραβούσε το χέρι απο το στόμα. Ο Κόρκι πήγαινε πανω κάτω ξεφυσώντας. Μετά απο 2 ώρες αναμονής άνοιξε η πόρτα.
-Παρακαλώ περάστε είπε ο δικηγόρος της Κοσμοκίλερ
Καθίσαν στις θέσεις τους και τότε το λόγο πήρε η Μαρία.
-Σας ακούμε κύριοι είπε
-Η Θατσερ ξεκίνησε να μιλάει . Μαρία σήμερα καταλάβαμε πως όντως πιέζαμε παρα πολύ το μπαμπα σου και ζητάμε συγνώμη όπως καταλαβαίνεις αυτό δε μπορούμε να το κάνουμε δημοσίως γιατί..
-Ξερω πολύ καλά γιατί τη διεκοψε η Μαρία
-Αλλά εκεινο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας δώσουμε αυτό το ποσό και έσπρωξε ένα χαρτακι με ένα νουμερο γραμμένο
-Χαχα γέλασε η μαμά της, τόσο κοστολογείτε τη ζωη του άντρά σας, της είπε
-Του άντρα μου, δικό σας άντρας ήταν ο Άρης
-Μάλλον δε με καταλάβατε. Αν εσείς βρισκόσασταν στη θέση μου και εγώ σας έδινα αυτό το χαρτάκι αφου πρώτα παραδέχτηκα την ευθύνη μου τι θα κάνατε? θα σας απαντησω εγώ θα μου το τρίβατε στο πρόσωπο. Για αυτό καλύτερα να παμε στα δικαστήρια να τελειώνουμε είπε με νευρα η μαμά.
-Οχι είπε ο γραβατακιας. Τι λέτε για αυτό το ποσό. Να σου κι άλλο χαρτακι μπροστά τους.
Το πήρε η Μαρία και είπε “κύριοι και κυρία για να μη παιζουμε την κολοκυθιά εμείς αυτό θελουμε, ούτως ή άλλως ξέρετε πως θα πάνε για καλό σκοπό. Καντε το μήπως και νιωσετε καλυτερα με τον εαυτό σας. Μηπως και γίνετε καλύτεροι άνθρωποι βοηθώντας τα παιδάκια.
Τελικά οι δυο πλευρές συμφώνησαν. Ένα μήνα μετά τα δυο αδέρφια και η μαμά τους πήγαν στο παιδοχειρουργικο νοσοκομειο και έδωσαν τα χρήματα, που έφταναν όχι για ένα μηχάνημα αλλά για περισσότερα. Η Μαρία τους είχε ακόμα μια εκπληξη όλη αυτή την ιστορία την είχε γράψει σε ένα παραμύθι που με τη βοήθεια κάποιων συναδέλφων του μπαμπά της εκδόθηκε. Έτσι όλοι θα έμαθαν για τη Κοσμοκίλερ και τα καμώματά της και πως λειτουργούν κάποια κακά αφεντικά. Ηθελε να διαβάζουν το παραμύθι της οι μπαμπαδες με τα παιδιά τους και να μάθουν να μην αγχώνονται στη δουλειά, να μάθουν ότι τα παιδιά τους θέλουν εκείνους στο σπίτι και όχι τα λεφτά.
Τα παιδιά θελουν να τους βλέπουν να χαμογελούν. Και πως οι γονείς είναι αυτοί που μας μαθαίνουν να παλεύουμε στη ζωη μας, όχι μόνο για εμάς αλλα για όλους. Αυτό έλεγε ο Άρης στα παιδιά του και αυτό έκαναν. Τώρα θα ήταν σίγουρα χαμογελαστός. Όπως τον θυμόταν οι δικοί του πριν πιάσει δουλειά στη Κοσμοκίλερ και όπως ήταν τις τελευταίους τρείς τελευταίους μήνες που δε δουλευε.
Η Μαρία έπιασε το χέρι της μαμάς της και του αδερφού της και προχώρησαν όλοι μαζί αγκαλιασμένοι για το σπίτι τους. Ο μπαμπας ήταν είναι και θα είναι παντα μαζί τους.