Σε λίγες μέρες θα βγει η Απόφαση. Η απόφαση που με αγωνία περιμένουμε εδώ και πολλά χρόνια.
Από τότε, το 2008 που άρχισαν οι πρώτες συντονισμένες επιθέσεις της ΧΑ. Μαγαζιά σπασμένα, άνθρωποι χτυπημένοι στις αποβάθρες του ηλεκτρικού με σκισμένα τα έγγραφά τους και τα λεφτά τους κλεμμένα, άνθρωποι περαστικοί μαχαιρωμένοι. Και στα χρόνια που περνούσαν οι δράσεις διανθίζονταν με περισσότερα τάγματα εφόδου, με αγριότερους ξυλοδαρμούς, με εμπρησμούς σε χώρους προσευχής, ενώ ο κόσμος προσευχόταν, με απόπειρες ανθρωποκτονίας, με δολοφονίες σαν αυτή του Λουκμάν.
Μα το αίμα που έκανε την κοινωνία να παγώσει ήταν αυτό του Παύλου Φύσσα. Η άνανδρη δολοφονία του σήμανε τη λήξη της ατιμώρητης δράσης των ταγμάτων εφόδου. Ίσως γιατί ήταν ένας Έλληνας, ένας καλλιτέχνης, με ελεύθερο πνεύμα και καθαρή φωνή. Ίσως στα μάτια του ο κάθε ένας πολίτης αναγνώρισε το παιδί του, τον αδελφό του, τον φίλο του. Ίσως ήταν η σταγόνα στο ποτήρι που ξεχείλισε και η κοινωνία δεν άντεξε αυτή την τραγωδία, το να πεθαίνεις γιατί εναντιώνεσαι στο φασισμό και το ρατσισμό έστω και μέσω της τέχνης, όπως έκανε ο Παύλος.
Από τότε ως τη μέρα της σύλληψης της ηγεσίας της ΧΑ, οι αιματηρές επιθέσεις έγιναν ελάχιστες καθώς έπρεπε να καλύψουν τα νώτα τους και είχε καταρρεύσει πλέον η ασυλία που απολάμβαναν μέχρι εκείνη τη μέρα. Ακόμη και τα εγχώρια ΜΜΕ που αγνοούσαν τα χτυπήματα, και άντεχαν μπουνιές και τραμπουκισμούς στον αέρα, πλέον κατέγραφαν τις εξελίξεις καθημερινά, «ανακαλύπτοντας» ένα πολύ άρρωστο κομμάτι της κοινωνίας που ζει στη διπλανή πόρτα, στα πλαίσια πάντα του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος. Η ΧΑ ήταν το «ατίθασο» κόμμα που έφερνε σε αναστάτωση το κοινοβούλιο και ο πολιτικός κόσμος την αντιμετώπιζε με διαφωνίες εντός της αστικής ευγένειας. Τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν μία Εγκληματική Οργάνωση που τελικό στόχο είχε την κατάλυση του Πολιτεύματος με όποιο διαθέσιμο μέσο.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έγιναν τόσες προσπάθειες ωραιοποίησης, κανονικοποίησης και εν τέλει αποδοχής των ηγετικών μελών, γιατί τόση συγκαταβατικότητα. Η ανακριτική διαδικασία που οδήγησε στη Δίκη έφερε στο φως ζοφερές δράσεις και σχέδια που δεν αξίζει η κοινωνία μας, η χώρα μας. Ατελείωτοι μάρτυρες κατέθεσαν με αίσθημα ευθύνης το δικό τους κομμάτι συνθέτοντας ένα παζλ δράσεων που σοκάρει τον πιο ανυποψίαστο πολίτη. Είχαμε το χρέος και την τιμή να δώσουμε κι εμείς τη μαρτυρία μας σε δύσκολες συνθήκες, αποδόμησης μαρτύρων και διαρκών συκοφαντιών, όμως η υπόθεση αυτή είναι πέρα και πάνω από τις προσωπικές δυνάμεις του καθενός, αφορά το σύνολο.
Γιατί ήταν πλέον φανερό, ο στόχος δεν ήταν ο ξένος, ο κατατρεγμένος, ο αδύναμος, ήταν ο κάθε ένας πολίτης που θα φέρει εμπόδια στο τελικό σχέδιο. Η δολοφονία Φύσσα το επισφράγισε αυτό. Απλά συνελήφθη ο φονιάς του, κι αυτό δεν το είχαν προβλέψει.
Όπως δεν είχαν προβλέψει ότι θα κατασχεθούν οι υπολογιστές και οι σκληροί δίσκοι της οργάνωσης και της ηγεσίας. Εκεί το υλικό δεν άφησε περιθώριο για τη φαντασία. Ό,τι κινείται σφάζεται αλλά με εντολή άνωθεν. Να εύχεστε να πάρουμε το «ΟΚ». Χειροκροτήματα με μαύρες μπλούζες με σβάστικες και μαιάνδρους. Απύθμενο μίσος για τον συνάνθρωπο αναβλύζει σε κάθε βίντεο. Ο φονιάς φοβόταν να κόψει το κρέας του με το τραπεζομάχαιρο. Όλα αυτά και πολύ περισσότερα είναι πλέον γνωστά, έχουν καταγραφεί στην Ιστορία. Όποια κι αν είναι η απόφαση, τα ντοκουμέντα είναι εκεί, εδώ, παντού πλέον, προσβάσιμα στον καθένα.
Το δικαστήριο θα ανακοινώσει την απόφαση του στις 7 Οκτωβρίου. Αυτή η Απόφαση θα έχει επίδραση πολύ βαθιά. Σε επίπεδο Πολιτείας, διακυβεύεται η νομιμοποίηση του εθνικοσοσιαλισμού στην πολιτική ζωή της χώρας από μία εγκληματική οργάνωση, κάτι που θα ήταν ισοπεδωτικό για την δημοκρατική κοινωνία που αγωνίζεται να κρατηθεί μέσα σε περίοδο μακράς κρίσης. Σε επίπεδο κοινωνίας, εάν η απόφαση είναι απαλλαχτική για την κατηγορία της Εγκληματικής Οργάνωσης, θα είναι καταστροφική. Θα δούμε ξανά τάγματα εφόδου στις γειτονιές αναγεννημένα από τις στάχτες τους χωρίς έλεος, και πλήρως εξοπλισμένα με τους πόρους της κρατικής επιχορήγησης που έχει ανασταλεί και φτάνει πλέον τα οκτώ εκατομμύρια. Κι ο στόχος έχει σαφώς διευρυνθεί, δεν είναι πια ο ανήμπορος μετανάστης που δεν μπορεί να καταγγείλει λόγω έλλειψης νομιμοποιητικών εγγράφων, αλλά στόχος είναι ο κομμουνιστής, ο αντιφασίστας, ο αντίθετος, ακόμα κι ο δημοκράτης, καθώς η λέξη «δημοκράτης» ακούστηκε με περισσή σιχασιά από τον τελευταίο συνήγορο υπεράσπισης, σφραγίζοντας τις προθέσεις και το όραμα της οργάνωσης. Στόχος είναι η Ελεύθερη Σκέψη, ο Πολιτισμός, τα Ανθρώπινα Ιδεώδη και Αξίες.
Αυτό ακριβώς αντιλήφθηκε η Πολιτική Αγωγή και έδωσε αυτόν τον Σπουδαίο Αγώνα με σκληρή δουλειά, ανιδιοτέλεια, σύμπνοια, παραμερίζοντας τις όποιες ιδεολογικές διαφορές, λειτουργώντας με ευπρέπεια και υψηλό ήθος σαν μία γροθιά, σαν όλες οι υποθέσεις να είναι όλων, γιατί ακριβώς κατάλαβαν την βαθύτερη ουσία της Συγκλονιστικής αυτής Δίκης.
Χρωστάμε να δώσουμε ελπίδα στα παιδιά μας, να μην τους παραδώσουμε καμένη γη και να τους πούμε να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Το κάναμε ήδη στο περιβάλλον, στην παιδεία, όμως οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι το μίσος και ο φασισμός δεν θα κυριεύσει τη ζωή τους. Ο Αγώνας αυτός δεν τελειώνει με την απόφαση της δίκης, είναι μία διαρκής διαδικασία που πρέπει να μας βρίσκει πάντοτε έτοιμους και ενεργούς πολίτες.
*Η Άννα Στάμου είναι υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας.
