Κι ενώ όλο αυτό το διάστημα της καραντίνας το «Μένουμε σπίτι» για χιλιάδες γυναίκες έγινε «Μένουμε κόλαση», καθώς βρέθηκαν εγκλωβισμένες με τον βασανιστή τους που κατ’ εξακολούθηση έγιναν θύματα έμφυλης βίας, κι ενώ αυτήν την εβδομάδα θρηνούμε το ένατο θύμα γυναικοκτονίας για τον τελευταίο χρόνο, ο κυβερνητικός βουλευτής και δικηγόρος Θάνος Πλεύρης, αρνείται τον διεθνώς αναγνωρισμένο όρο «γυναικοκτονία».
Μπορεί τα τελευταία δέκα χρόνια στη χώρα μας να δολοφονήθηκαν 63 γυναίκες, στην πλειοψηφία τους θύματα ενδοοικογενειακής και συντροφικής βίας, ωστόσο το αυτί του γαλάζιου βουλευτή δεν ιδρώνει και επιμένει να αρνείται έναν όρο που αναγνωρίζεται τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από τα Ηνωμένα Έθνη, σε μία προσπάθεια ενδεχομένως να απευθυνθεί στο συντηρητικό ακροατήριό του.
Ο όρος γυναικοκτονία που διαρκώς ενοχλεί τα αυτιά ορισμένων, έχει αναγνωριστεί νομικά σε αρκετές χώρες. Η Αργεντινή ας πούμε, τον αναγνώρισε το 2016 έπειτα από μεγαλειώδεις διαδηλώσεις που ακολούθησαν τρεις δολοφονίες γυναικών από άνδρες. ‘Οπως διαβάζουμε στη Διοτίμα, το φαινόμενο που έχει τεράστιες διαστάσεις στη Λατινική Αμερική έχει οδηγήσει στην ενσωμάτωση στη νομοθεσία του όρου γυναικοκτονία σε διάφορες χώρες, όπως η Χιλή, η Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα, το Μεξικό και η Δομινικανή Δημοκρατία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μην έχει υιοθετήσει νομικά τον όρο, εντούτοις -όπως θα όφειλε να γνωρίζει ο κ. Πλεύρης πριν προβεί σε αυτήν την τοποθέτηση-, συμμετέχει στην πρωτοβουλία «Spotlight» των Ηνωμένων εθνών, η οποία αφορά τον τερματισμό των γυναικοκτονιών, ενώ υπάρχει και το παρατηρητήριο «Femicide Across Europe» που εξετάζει το ζήτημα της γυναικοκτονίας.
Ο όρος «γυναικοκτονία» είναι ανυπόστατος όρος κατά το ποινικό δίκαιο και προσβλητικός. Το έγκλημα είναι ένα, το βαρύτερο κατά το ποινικό μας δίκαιο, η ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ
— Θάνος Πλεύρης (@thanosplevris) November 24, 2020
Σύμφωνα με τον κ. Πλεύρη λοιπόν, «ο όρος “γυναικοκτονία” είναι ανυπόστατος όρος κατά το ποινικό δίκαιο και προσβλητικός. Το έγκλημα είναι ένα, το βαρύτερο κατά το ποινικό μας δίκαιο, η ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ.»
Ακόμη, ο κ. Πλεύρης θα έπρεπε να γνωρίζει ότι ο όρος δεν αναιρεί, ούτε αντιτίθεται στον όρο ανθρωποκτονία, προέκυψε όμως ως επιτακτική ανάγκη, για να αποτυπώσει κάτι που πλέον αποκτά σαφή χαρακτηριστικά, καθώς τα αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος γυναικών, υποκινούνται από ρατσιστικά κίνητρα και εντείνουν τις έμφυλες ανισότητες.
Έτσι, ο όρος ανασυνθέτει τις προϋπάρχουσες έννοιες προκειμένου να καταδείξει ότι το έγκλημα της ανθρωποκτονίας σε βάρος γυναικών που βρίσκονται σε βίαιες σχέσεις και διαπράττονται από τον νυν ή έναν πρώην σύντροφό τους, πρόκειται για δολοφονία από πρόθεση επειδή είναι γυναίκες!
Ας μην ξεχνάμε, ότι η πατριαρχία αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της συντηρητικής ιδεολογίας ενώ η κατάργηση των έμφυλων στερεοτύπων αποτελεί το θεμέλιο λίθο της προόδου και της χειραφέτησης του ανθρώπου.
