Ξεφεύγει επικίνδυνα το ελληνικό δημόσιο χρέος – Προβληματισμός για τη διαχείρισή του
Το ύψος του ακαθάριστου χρέους, όπως διαμορφώθηκε στο τέλος του Ιουνίου, είναι αισθητά υψηλότερο από τον στόχο που έθεσε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και αποτυπώνεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2023.
Τον κώδωνα του κινδύνου ώστε να μην επικρατήσει εφησυχασμός στην Ελλάδα μετά την επιστροφή στην επενδυτική βαθμίδα έκρουσε το think-tank OMFIF, εστιάζοντας στα υψηλά επίπεδα του ελληνικού χρέους.
«Η επιστροφή στην επενδυτική βαθμίδα δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να χαλαρώσει. Εξακολουθούν να υπάρχουν εγγενείς κίνδυνοι στην ελληνική οικονομία που την καθιστούν ευάλωτη σε πιθανές υποβαθμίσεις στο εγγύς μέλλον. Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει υψηλό δημόσιο χρέος που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Υπάρχουν επίσης κίνδυνοι πολιτικής, καθώς η χώρα πλέον θα έχει περισσότερη χρηματοδότηση που βασίζεται στην αγορά και ο τραπεζικός τομέας παραμένει εύθραυστος. Η Ελλάδα επέστρεψε αλλά δεν πρέπει να παρασυρθεί. Η δουλειά δεν έχει τελειώσει», αναφέρεται στη σχετική ανάλυση.
Τα 404 δισ. ευρώ αποτελούν το μεγαλύτερο νούμερο που έχει καταγραφεί ιστορικά, τη στιγμή που στο δεύτερο τρίμηνο του 2021 το αντίστοιχο ποσό ήταν 386,8 δισ. ευρώ και στο δεύτερο τρίμηνο του 2022 ήταν 394,18 δισ. ευρώ αντίστοιχα, ενώ η αύξηση αποδίδεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο βραχυπρόθεσμο χρέος -με περίοδο αποπληρωμής έως ένα έτος- φτάνοντας πλέον στα 71,38 δισ. ευρώ.
Παρατηρείται, ωστόσο, ότι το ύψος του ακαθάριστου χρέους, όπως διαμορφώθηκε στο τέλος του Ιουνίου, είναι αισθητά υψηλότερο από τον στόχο που έθεσε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και αποτυπώνεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2023, σύμφωνα με τον οποίο στο τέλος του 2023 θα διαμορφωθεί σε 395,03 δισ. ευρώ.
Απέναντι σε αυτό τον πραγματικό και ενδεχομένως μη διαχειρίσιμο κίνδυνο κατακερματισμού του ΑΕΠ, το μοναδικό διαφορετικό, θετικό θα έλεγε κανείς, αποτέλεσμα που έχει να παρουσιάσει η ΕΚΤ είναι η επικείμενη επιστροφή της Ελλάδας στο πεδίο της επιλεξιμότητας για επενδύσεις.
Πως όμως η ενίσχυση του επενδυτικού προφίλ της εθνικής οικονομίας θα αποτυπωθεί σε καλύτερη διαχείριση του δημόσιου χρέους και, κατά συνέπεια, σε μία άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής που ενισχύει τις παραγωγικές δυνάμεις της οικονομίας, τους μισθούς και στηρίζει παράλληλα κι ένα ισχυρό πλαίσιο δημόσιων επενδύσεων;
Ερωτήματα στα οποία η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη απαντήσει.
