Καθημερινές διασώσεις στη Μεσόγειο από ΜΚΟ – Πλήρης αδιαφορία από την ακτοφυλακή
AP PHOTO
ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Καθημερινές διασώσεις στη Μεσόγειο από ΜΚΟ – Πλήρης αδιαφορία από την ακτοφυλακή

SHARE THIS

Τουλάχιστον 24.000 άνθρωποι έχουν επισήμως πνιγεί ή αγνοούνται από το 2014, αλλά η Ευρώπη εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει στα νότια σύνορά της.

Από το πρωί της 9ης Μαΐου και για τις επόμενες 72 ώρες, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) διέσωσαν 470 ανθρώπους από επτά βάρκες που βρίσκονταν σε κίνδυνο στις ζώνες έρευνας και διάσωσης της Λιβύης και της Μάλτας και τους μετέφεραν στο πλοίο έρευνας και διάσωσης Geo Barents, που επιχειρεί στην κεντρική Μεσόγειο.

Κατά τη διάρκεια τριών έντονων ημερών, οι βάρκες σε κίνδυνο εντοπίστηκαν από τη γέφυρα του Geo Barents μετά από ειδοποιήσεις που ελήφθησαν από τον οργανισμό παρακολούθησης της Μεσογείου Alarm Phone και με την υποστήριξη των Pilotes Volontaires, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με έδρα τη Γαλλία που παρέχει εναέρια παρατήρηση στην Κεντρική Μεσόγειο. Κανένα από τα σκάφη δεν εντοπίστηκε από τα αρμόδια κέντρα συντονισμού της θαλάσσιας διάσωσης.

Νωρίς το πρωί της 9ης Μαΐου, η ομάδα μας εντόπισε δύο λαστιχένιες βάρκες σε κίνδυνο που μετέφεραν συνολικά 204 άτομα. Ανάμεσά τους ήταν και ένα αγοράκι εννέα μηνών, ο Μοχάμεντ, το οποίο ανασύρθηκε προσεκτικά από το πλήθος μαζί με τη μητέρα του από τις ομάδες των ΓΧΣ και παραδόθηκε σε ασφαλές κατάστρωμα. Όλοι οι επιζώντες στις λαστιχένιες βάρκες μεταφέρθηκαν σύντομα στο Geo Barents.

Περισσότερες από 24 ώρες αργότερα, οι ΓΧΣ έλαβαν ειδοποίηση για άλλη μια υπερπλήρη λαστιχένια βάρκα, αυτή τη φορά με 59 άτομα στο σκάφος. Το Geo Barents κατευθύνθηκε στη θέση του με την καθοδήγηση ενός αεροσκάφους των Pilotes Volontaires και πραγματοποίησε τη διάσωση.

Αργά το απόγευμα της 10ης Μαΐου, δύο νέες ειδοποιήσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από το Alarm Phone έφτασαν στα εισερχόμενα των ΓΧΣ, υποδεικνύοντας ότι δύο ακόμη βάρκες βρίσκονταν σε κίνδυνο σε κοντινή απόσταση. Τα ταχύπλοα σκάφη διάσωσης στο Geo Barents κινήθηκαν στο σημείο γύρω στις 9 μ.μ. και, μετά από πεντάωρη έρευνα που διεξήχθη στο σκοτάδι, η ομάδα βρήκε τελικά τις δύο βάρκες να παρασύρονται κοντά σε μια πλατφόρμα πετρελαίου. Οι 111 επιζώντες που επέβαιναν σε αυτά τα σκάφη διασώθηκαν και μεταφέρθηκαν στο Geo Barents γύρω στις 2 π.μ., τερματίζοντας τη μεγαλύτερη σε διάρκεια διάσωση από την έναρξη της λειτουργίας του πλοίου.

Στις 11 Μαΐου, περαιτέρω ειδοποιήσεις από το Alarm Phone ανέφεραν ότι περισσότερα σκάφη βρίσκονταν σε κίνδυνο, αυτή τη φορά σε διεθνή ύδατα υπό την ευθύνη έρευνας και διάσωσης της Μάλτας. Με τη βοήθεια των Pilotes Volontaires, το Geo Barents πλοηγήθηκε στην ακριβή τοποθεσία του πρώτου σκάφους, όπου η ομάδα του βρήκε 67 ανθρώπους να παρασύρονται σε ένα ξύλινο σκάφος, όλοι έδειχναν τρομοκρατημένοι, εξαντλημένοι και αποπροσανατολισμένοι. Λίγες ώρες αργότερα, όλοι οι επιζώντες επιβιβάστηκαν στο πλοίο διάσωσης των ΓΧΣ.

«Όταν ήρθαν οι διασώστες ήμουν σχεδόν αναίσθητη», δήλωσε μια 26χρονη γυναίκα από τη Συρία. «Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, βρισκόμασταν τουλάχιστον 48 ώρες στη θάλασσα. Ήμουν σίγουρη ότι θα πέθαινα».

Η μακρά ημέρα των διασώσεων συνεχίστηκε με ένα άλλο σκάφος που μετέφερε 29 άτομα, το οποίο παρασύρθηκε στη ζώνη έρευνας και διάσωσης της Μάλτας. Για άλλη μια φορά, οι αρχές της Μάλτας δεν έλαβαν κανένα μέτρο.

«Είναι ακατανόητο ότι, μετά από τόσα χρόνια θανατηφόρων μεταναστευτικών ταξιδιών στη Μεσόγειο, ιδιωτικές οργανώσεις όπως εμείς αναλαμβάνουν το μεγάλο βάρος της διάσωσης ζωών στη θάλασσα», λέει ο Juan Matias Gil, επικεφαλής της αποστολής των MSF για τις επιχειρήσεις SAR στην κεντρική Μεσόγειο. «Τουλάχιστον 24.000 άνθρωποι έχουν επισήμως πνιγεί ή αγνοούνται από το 2014, αλλά η Ευρώπη εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει στα νότια σύνορά της».

«Μας προκάλεσε και πάλι αποτροπιασμό η αδράνεια των μαλτέζικων και ιταλικών αρχών, ενώ σχεδόν 100 ζωές κρέμονταν από μια κλωστή. Οι ένοπλες δυνάμεις της Μάλτας, οι οποίες είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνες για τις διασώσεις στη ζώνη έρευνας και διάσωσης της Μάλτας, ενημερώθηκαν ταυτόχρονα με εμάς, αλλά παρέμειναν σιωπηλές και αδρανείς, παραμελώντας τη νόμιμη υποχρέωσή τους να παρέχουν ή να συντονίζουν τη βοήθεια. Αγνόησαν επίσης το αίτημά μας για λιμάνι ασφαλείας», λέει ο Gil.

Οι περισσότεροι από τους επιζώντες στο πλοίο Geo Barents έχουν υποστεί σωματική κακοποίηση διαφόρων μορφών, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας και της καταναγκαστικής εργασίας. Τέσσερις ξεκίνησαν το ταξίδι τους στη Μεσόγειο με σπασμένα οστά, αποτέλεσμα τραυματισμών που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Λιβύη.

Ένας επιζών επί του Geo Barents πάσχει από διαβήτη και εξαρτάται από ινσουλίνη, αλλά έχει μείνει χωρίς τα ζωτικής σημασίας φάρμακά του επί εβδομάδες. Δύο άλλοι επιζώντες έχουν υποστεί ψυχωτικά επεισόδια επί του πλοίου. Και οι 470 επιζώντες επί του Geo Barents είναι είτε σωματικά είτε ψυχικά ευάλωτοι και πρέπει να αποβιβαστούν σε ασφαλές μέρος το συντομότερο δυνατό.

Παρά τα έξι αιτήματα της ομάδας του πλοίου, οι ιταλικές αρχές, που είναι επίσης αρμόδιες για τις δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο, δεν έχουν δώσει άδεια για να αποβιβαστούν οι επιζώντες σε ασφαλές μέρος.

Exit mobile version