Προσφυγικό: Η ΕΕ σέβεται το διεθνές δίκαιο κατά το δοκούν
Για την ΕΕ υπάρχουν δύο κατηγορίες προσφύγων και το διεθνές δίκαιο γίνεται σεβαστό κατά το δοκούν. Για πόσο ακόμα θα ισχύει αυτή η κατάσταση; Για πόσο ακόμα η ΕΕ θα μιλά για αρχές και αξίες, αλλά θα τις καταπατά καθημερινά;
-
19.03.2022 Newsroom
Στα κράτη-μέλη της ΕΕ οι εθελοντές που υποδέχονται Ουκρανούς πρόσφυγες είναι συχνά οι ίδιοι άνθρωποι που δέχονται επίθεση για βοήθεια που παρέχουν σε πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Αυτό δεν είναι απλώς υποκριτικό, είναι απάνθρωπο και θα πρέπει να καλωσορίσουμε όλους τους ανθρώπους που φεύγουν από τον πόλεμο και τον τρόμο, αναζητώντας ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον.
Σε όλη την Ευρώπη αναπτύσσονται τεράστια δίκτυα αλληλεγγύης προς τους Ουκρανούς πρόσφυγες, σε ορισμένες περιπτώσεις επίσημα οργανωμένα, αλλά συχνά απλώς οργανώνονται από καθημερινούς ανθρώπους που προσπαθούν να βοηθήσουν.
Πόλεις σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο έχουν καταστήσει τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας δωρεάν για τους Ουκρανούς. Η Τσεχία, αρνητική και επιφυλακτική από το 2015 μέχρι σήμερα να υποδεχτεί πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ανακοίνωσε την απόφασή της να δεχθεί έως και 250.000 Ουκρανούς πρόσφυγες. Τα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ παραμένουν ανοιχτά και παρότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, όπως αναφορές για ρατσιστικές ενέργειες στα πολωνο-ουκρανικά σύνορα, συνολικά η απάντηση της Ευρώπης στην ξαφνική αναταραχή εκατομμυρίων Ουκρανών είναι εξαιρετικά θετική.
Αυτή η εικόνα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Ευρώπη που έχει εργαστεί επιμελώς τις τελευταίες δύο δεκαετίες για να οικοδομήσει τα πιο βίαια εξωτερικά σύνορα στον κόσμο. Την ίδια στιγμή, έχουν δαπανηθεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την ανάπτυξη ενός διευρυμένου δικτύου στρατιωτικών υποδομών επιτήρησης που αστυνόμευσης στη θάλασσα και στα χερσαία σύνορα, ενώ έχει δημιουργηθεί ένας μεγάλος μηχανισμός ποινικοποίησης των διασωστών.
Η ευρωπαϊκή απάντηση απέναντι στην Ουκρανία αποδεικνύει ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ είχαν και έχουν τη δυνατότητα να ενορχηστρώνουν ή να μην ενορχηστρώνουν εκστρατείες βαρβαρότητας, εξέλιξη που είναι αποδεικνύει ότι για την ΕΕ υπάρχουν δύο κατηγορίες προσφύγων και ότι το διεθνές δίκαιο γίνεται σεβαστό κατά το δοκούν. Για πόσο ακόμα θα ισχύει αυτή η κατάσταση; Για πόσο ακόμα η ΕΕ θα μιλά για αρχές και αξίες, αλλά θα τις καταπατά καθημερινά;