Αντετοκούνμπο: Στην Ελλάδα δεν μπορούσα να αγοράσω παπούτσια, τώρα μου τα κάνουν δώρο
AP PHOTO AARON GASH
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Αντετοκούνμπο: Στην Ελλάδα δεν μπορούσα να αγοράσω παπούτσια, τώρα μου τα κάνουν δώρο

SHARE THIS

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του Θανάση φορούσαν εναλλάξ τα παπούτσια τους για να μπορούν να παίζουν σε αγώνες.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ένα παιδί μεταναστών που μεγάλωσε στα Σεπόλια, μέσα στη φτώχεια και την διαρκή αγωνία της επιβίωσης και που μοιραζόταν τα παπούτσια του με τον μεγαλύτερο αδερφό του φορώντας τα εναλλάξ για να μπορούν και οι δύο να παίζουν σε αγώνες, μπορεί να κατάφερε να φτάσει στην κορυφή του κόσμου, ωστόσο δεν ξεχνά.

«Είναι τρελό ότι αυτά δεν τα αγόρασα ποτέ, δεν έχω φορέσει σχεδόν ούτε τα μισά» είπε εκφράζοντας την έκπληξή του.

«Όταν ήμουν στην Ελλάδα δεν μπορούσα να αγοράσω παπούτσια. Σκεφτόμουν ότι αν γίνω παίκτης του ΝΒΑ θα αγοράσω όσα περισσότερα μπορώ. Είναι τρελό ότι αυτά δεν τα αγόρασα ποτέ. Μου τα έκαναν δώρο. Δεν έχω φορέσει σχεδόν ούτε τα μισά απ’ αυτά» ανέφερε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, με τις δράσεις και τις δηλώσεις του κατά καιρούς, φροντίζει πάντως να μην ξεχνά εκείνους που βρίσκονται τώρα στη θέση που ήταν κάποτε κι εκείνος…

Γιάννης και Θανάσης μοιράζονταν τα παπούτσια τους στην Ελλάδα

Στο βιβλίο «Γιάννης – Εκτόξευση στα Αστέρια» της βραβευμένης ρεπόρτερ και αρθρογράφου Μίριν Φέιντερ (εκδ. Διόπτρα), που συνιστά ένα ολοκληρωμένο πορτρέτο του κορυφαίου αθλητή και τον ακολουθεί από τις φτωχογειτονιές των Σεπολίων μέχρι την κορυφή του κόσμου, έχουμε διαβάσει σχετικά:

«Γιάννης και Θανάσης σπάνια συνυπήρχαν στο παρκέ, αφού είχαν ένα ζευγάρι παπούτσια. Η μόνη λύση ήταν να τα φορούν εναλλάξ. Ο κουμπαράς της οικογένειας δεν άντεχε τέτοιες πολυτέλειες. Αναγκαστικά, ο Γιάννης φορούσε διπλές κάλτσες για να χωρέσει τα πόδια του στα νούμερο 45 παπούτσια του Θανάση. Και στη συνέχεια του τα έδινε για το δικό του παιχνίδι… Οι αγώνες τους, διεξάγονταν τα βράδια της Τρίτης, ο ένας μετά τον άλλον.

Τα παπούτσια άρχισαν να διαλύονται. Οι σόλες κόντευαν να ξεκολλήσουν, αλλά τα δύο αδέρφια δεν νοιάζονταν. Με τα κορδόνια σφιχτοδεμένα, το πρόβλημα λυνόταν και τα παπούτσια άντεχαν».

Exit mobile version