Δεν χορταίνεις Μαραντόνα!

Το νέο τεύχος του περιοδικού «Humba» είναι αφιερωμένο στον Ντιέγκο Μαραντόνα. «Έφυγε ο αλητάμπουρας, μάγκες…» γράφουν στο editorial οι εκδότες για μια προσωπικότητα που ξέφευγε πολύ από τα ποδοσφαιρικά όρια κι έκανε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να μένουν με ανοιχτό το στόμα, να τον θαυμάζουν και να τον παρακολουθούν σε κάθε του βήμα, να κλαίνε γοερά με την ανακοίνωση του θανάτου του.

Γεννημένος σε μια φτωχή οικογένεια, μεγαλωμένος στη συνοικία Βίγια Φιορίτα του Μπουένος Άιρες, μια από τις πιο επικίνδυνες παραγκουπόλεις της Αργεντινής, ο Μαραντόνα έφτασε να αποτελεί ίνδαλμα για γενιές ολόκληρες. Οι συντάκτες του περιοδικού μέσα από μια σειρά κειμένων αναδεικνύουν τα βήματα του Ντιέγκο από την αρχή μέχρι το τέλος. «Θεός επί της γης, άνθρωπος εν ουρανώ», το «χέρι του Θεού», με τις νίκες του να αποτελούν κοινωνικές λυτρώσεις, είχε πνευματικό πατέρα τον Φιντέλ, φίλο του τον Τσάβες, ήρωα τον Τσε και συνομιλητές τον Έβο Μοράλες και τον Πάπα Φραγκίσκο, μεγαλωμένος με τον Μοχάμεντ Άλι και τον Τζιμ Μόρισον και νονούς τον Μάικλ Τζόρνταν και την Εβίτα Περόν.

Τα τελευταία χρόνια με Σεβίλλη και Μπόκα Τζούνιορς, η αμφισβήτηση, ο μύθος, οι θλιβερές εικόνες , τα λόγια του Γκαλεάνο, το πιο διάσημο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, η Νάπολι, η σχέση με τον Τζορτζ Μπεστ, οι «ηθικολογίες» που έβαλαν στην άκρη την ποδοσφαιρική ιδιοφυία, το «σύστημα», είναι μερικά μόνο από τα θέματα που αναδεικνύει η απολαυστική έκδοση του Humba.

Όπως γράφει κι ο Νίκος Πελεκούδας «Τον Μαραντόνα τον πήραν φυλαχτό στη δουλειά εκατομμύρια εργαζόμενοι, ιδιαίτερα Λατινοαμερικάνοι, κάθε φορά που τσαλάκωνε κάποιον μεγάλο. Και κανένας δεν έδωσε ποτέ σημασία στις πολιτικές του αντιφάσεις. Δεν είχε άλλωστε και καμία σημασία. Ήταν φυλαχτό γιατί έγερνε τη ζυγαριά στο μέρους του δίκιου του από κάτω, σε αυτές τις κοινωνίες που ζούμε».

Πολλά κι εξαιρετικά κείμενα, με ωραίες εικονογραφήσεις και μια υπόσχεση για έκθεση στην Ηλιούπολη μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.