Η πολιτική σοφία του Γιούργκεν Κλοπ 

Η απόφαση του Γιούργκεν Κλοπ να αποχωρήσει (μάλλον προσωρινά, θα δείξει…) από το ποδοσφαιρικό προσκήνιο και την προπονητική στο τέλος της σεζόν στενοχώρησε βαθιά πολύ κόσμο παγκοσμίως. Στο Λίβερπουλ, πρώτα απ’ όλα, αλλά και στην Πρέμιερ Λιγκ με πολλούς ανταγωνιστές του προπονητές όπως ο Γκουαρντιόλα, ο Τεν Χάαγκ και το Ντε Τζέρμπι να του πλέκουν γενναιόδωρα το εγκώμιο. Στενοχώρησε και σόκαρε όμως και τους απανταχού φίλους του ποδοσφαίρου, όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο πέρα από λάβαρα και σημαίες, αλλά και όσους τον εκτιμούν για την έντονη προσωπικότητα, τον χαρακτήρα του, τη σκέψη και το θάρρος της γνώμης του.

Ο 56χρονος Γερμανός προπονητής, ένας από τους κορυφαίους του καιρού μας, είναι εδώ και χρόνια μια από τις πιο ουσιαστικές και ενδιαφέρουσες φωνές των σπορ. Τόσο στην Ντόρτμουντ όσο κυρίως τα τελευταία σχεδόν 9 χρόνια στο Μέρσεϊσαντ αδιαφορούσε για τον βολικό κανόνα της σιωπής που υιοθετεί η πλειοψηφία των συναδέλφων του και δεν διστάζει να μιλήσει για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, να μοιραστεί την κοσμοθεωρία του και να εκτεθεί στη δημόσια κριτική. Τίμια, καθαρά, χωρίς αστερίσκους.

Πολιτικοποιημένος και σοβαρός, όχι λαϊκιστής και γραφικός 

Ο Κλοπ είναι από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις των ανθρώπων του αθλήματος που είναι και μετρ της τακτικής, και πηγαίνουν το άθλημα μπροστά, και έχουν ικανότητες διαχείρισης και εξέλιξης των ανθρώπων και είναι και πολιτικοποιημένοι χωρίς να είναι εμμονικοί ή γραφικοί. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως «αριστερό εξτρέμ». Το 2017, όπως σημειώνει το Politico, μιλώντας στον δημοσιογράφο Ράφαελ Χόνιγκσταϊν, ο οποίος έγραψε βιβλίο για την προπονητική του καριέρα, είχε πει ότι πιστεύει στο κράτος πρόνοιας και ότι δεν έχει ιδιωτική ασφάλιση. Είχε τονίσει ότι ποτέ δεν θα ψηφίσει ένα κόμμα επειδή υποσχέθηκε να μειώσει τον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή, με την αντίληψή του για την πολιτική να συνοψίζεται στην παρακάτω φράση: «Εάν εγώ πηγαίνω καλά, θέλω και άλλοι να πηγαίνουν καλά. Αν υπάρχει κάτι που δεν θα κάνω ποτέ στη ζωή μου, είναι να ψηφίσω έναν δεξιό».

Σε podcast στο οποίο ήταν προσκεκλημμένος το 2021, ο Κλoπ επέκρινε τους λαϊκιστές πολιτικούς στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, αμφισβητώντας την ικανότητά τους να παίρνουν αποφάσεις. «Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και του Μπόρις Τζόνσον είναι πολύ κακό σημάδι για ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί αφήνουμε ανθρώπους όπως ο Φάρατζ και ο Τζόνσον να μας οδηγούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση;» αναρωτήθηκε. Και πρόσθεσε: «Πρέπει να βρούμε ένα σύστημα, το οποίο θα αναδεικνύει αυτούς που είναι σε θέση να λύσουν όλα μας τα προβλήματα, και όχι εκείνους με το πιο αστείο ή το πιο περίεργο κούρεμα, ή οτιδήποτε άλλο».

Το 2019, παραμονές του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, είχε μιλήσει για την άνοδο της ακροδεξιάς. «Ποιος δεν ανησυχεί; Ποιος υγιής νους δεν ανησυχεί γι’ αυτά που συμβαίνουν; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι εκείνοι που προέρχονται από την ακροδεξιά μπορούν να βρουν λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν. Δυστυχώς, οι πιο ικανοί άνθρωποι δεν είναι στην πολιτική, επειδή δεν τους πληρώνουμε όπως θα έπρεπε. Οι πιο ικανοί άνθρωποι είναι στις επιχειρήσεις».

Η Αγγλία, ο κορονοϊός, ο πόλεμος στην Ουκρανία

O Κλοπ μετακόμισε στην Αγγλία τον Οκτώβριο του 2015, οκτώ μήνες πριν από το δημοψήφισμα για το Brexit. Παρακολούθησε το ντιμπέιτ από κοντά. Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, σε συνέντευξή του στον Guardian, ο Γερμανός κόουτς μίλησε δημόσια για ένα νέο δημοψήφισμα για την ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ. «Ας ψηφίσουμε ξανά με τις σωστές πληροφορίες, όχι με εκείνες της καμπάνιας υπέρ του Brexit. Είναι προφανές, πλέον, ότι δεν είχαν δίκιο οι περισσότεροι. Το Brexit δεν βγάζει κανένα, απολύτως, νόημα», είχε τονίσει.

Τον Οκτώβριο του 2021 «τα έβαλε» με τους αρνητές των εμβολίων κατά του κορονοϊού. «Είναι σαν να οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ. Δεν εμβολιάζομαι μόνο για να προστατεύσω τον εαυτό μου, αλλά και τους ανθρώπους γύρω μου. Δεν κατανοώ γιατί αυτό είναι περιορισμός της ελευθερίας. Αν είναι, τότε το να μην επιτρέπεται να οδηγείς μεθυσμένος είναι, επίσης, περιορισμός της ελευθερίας».

Το 2022, δυο εβδομάδες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ, δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για τη FIFA και τον ρόλο της, σε συνέντευξη Τύπου στο Άνφιλντ. «Υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι εκεί – δεν είναι όλα άσχημα. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο έγινε η ανάθεση του Μουντιάλ δεν ήταν σωστός. Η διαδικασία δεν ήταν δίκαιη και πολλοί άνθρωποι πήραν χρήματα για λάθος λόγους». Ο Κλοπ είχε επίσης ασκήσει έντονη κριτική και στους εκπροσώπους των ΜΜΕ, αδιαφορώντας για το αν θα έχανε τη συμπάθειά τους. «Είστε όλοι δημοσιογράφοι. Οφείλατε να στείλετε το μήνυμά σας, όμως δεν γράψατε τα πιο αιχμηρά σας άρθρα για αυτές τις καταστάσεις, που ήταν ξεκάθαρες».

Τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς, αμέσως μετά τη νίκη της Λίβερπουλ επί της Τσέλσι στον τελικό του Λιγκ Καπ, ξεσπάθωσε εναντίον του Βλαντιμίρ Πούτιν για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. «Είμαι 54 ετών, σχεδόν 55, και δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένας ενήλικας βάζει ολόκληρο τον κόσμο σε μια τέτοια περιπέτεια, ιδίως τους ανθρώπους στην Ουκρανία. Γνωρίζω πολλούς Ουκρανούς, όπως και Ρώσους. Προφανώς δεν φταίνε εκείνοι. Πρόκειται για τον πόλεμο ενός πολύ κακού ανθρώπου. Πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη, όπως σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Είμαι διαρκώς στο τηλέφωνο. Πρώην παίκτες μου, πιθανότατα είναι στον πόλεμο τώρα».

Ταπεινός στην καθημερινότητά του

Ο τρόπος ζωής του είναι συνεπής με τις πεποιθήσεις του. Όπως σημειώνει ο sportscaster, κάποτε η Mirror είχε αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν, ένας άνθρωπος που έχει κερδίσει πολλά εκατομμύρια από το ποδόσφαιρο, να κυκλοφορεί με ένα Opel Insigna των 18.000 ευρώ. Ο αστικός μύθος αναφέρει πως, όταν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ τον είχε προσεγγίσει για να του προτείνει συνεργασία με την Μπάγερν Μονάχου, ο Κλοπ δεν τον άφησε να πει πολλά. «Να και κάτι που δεν μπορούν να αγοράσουν με τα λεφτά τους», είχε πει αργότερα σε δικούς του ανθρώπους.

Οι αντιλήψεις του ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους ταίριαξε τόσο πολύ με τη Λίβερπουλ, έναν σύλλογο που έχει τις ρίζες του στην εργατική τάξη της Αγγλίας. Όπως έγραψε το Liverpool Echo, «αυτή η πόλη υπήρξε προπύργιο των συνδικάτων και του αντι-τρομοκρατικού κινήματος που κορυφώθηκε στα χρόνια της Θάτσερ. Και η ομάδα, με τη σύγχρονη μορφή της, δημιουργήθηκε από τον Μπιλ Σάνκλι, έναν άνθρωπο που δεν φοβόταν να εκφράσει τις πολιτικές του απόψεις. Που πίστευε ότι ο σοσιαλισμός μπορούσε να βρει εφαρμογή και στο ποδόσφαιρο επειδή δεν είναι μόνο πολιτική, αλλά τρόπος ζωής». Το ίδιο πιστεύει και ο Κλοπ, το ίδιο πιστεύουν και όσο θαυμάζουν την πορεία του και είναι έτοιμοι να δουν τα τσιμέντα του Άνφιλντ να λυγίζουν στις 19 Μαίου, στο τελευταίο πιθανότητα παιχνίδι του Γερμανού στον πάγκο των Reds.