
Όταν ο Φώτης Στρακόσια έλεγε ότι στο ποδόσφαιρο δεν έχει θέση ο ρατσισμός
Πέρα από την αγωνιστική του αξία, οι δηλώσεις και κυρίως, η στάση ζωής του Φώτη Στρακόσια τον κατατάσσουν πολύ ψηλά στην εκτίμησή μας.
-
06.01.2022 Κάθε Κυριακή
Σήμερα είναι η μεγάλη γιορτή των Θεοφανείων και μεταξύ άλλων, γιορτάζει και ο Φώτης Στρακόσια, ένας ποδοσφαιριστής που αγαπήθηκε πολύ, όχι μόνο για αγωνιστικούς λόγους. Ήταν ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας, με εξειδίκευση τα πέναλτι (έπιασε 14 στη χώρα μας), που στην Ελλάδα διακρίθηκε σε πολλές ομάδες.
Πρωτοήρθε από την Αλβανία το 1991 για τον ΠΑΣ Γιάννινα και ακολούθησε μία λαμπρή καριέρα σε Εθνικό, Ολυμπιακό, Πανιώνιο, Ιωνικό, Καλλιθέα, Καλαμάτα, Εθνικό Αστέρα και Προοδευτική. Ο ένας γιος του, ο Θωμάς, διαπρέπει στο εξωτερικό με τη Λάτσιο, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του. Παράλληλα, ήταν βασικός στην Εθνική Αλβανίας και έζησε από πρώτο ”χέρι” την εθνικιστική παράνοια και των δύο πλευρών. Ας διαβάσουμε τι δήλωνε πριν από 17 χρόνια, στα περιθώρια των αναμετρήσεων της εθνικής του με την Ελλάδα.
«Έχω νιώσει στο πετσί μου τί σημαίνει να σε θεωρούν διαφορετικό. Στην Αλβανία ήμουν ο Έλληνας για εκείνους. Ήρθα στην Ελλάδα και ήμουν ο Αλβανός. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ρατσιστικές αντιλήψεις στο ποδόσφαιρο. Έχουμε τόσα κοινά. Έχουμε τόσους ανθρώπους που μας ενώνουν. Έλληνες ζουν στην Αλβανία, Αλβανοί ζουν στην Ελλάδα. Τα παιδιά μας πάνε στα ίδια σχολεία. Δουλεύουμε στις ίδιες δουλειές. Υποστηρίζουμε τις ίδιες ομάδες. Γιατί ξαφνικά πέφτουμε στην παγίδα που ορισμένοι, λίγοι, μας έχουν στήσει; Δεν το καταλαβαίνω και ειλικρινά λυπάμαι. Όλοι αυτοί που προπηλάκισαν τον περασμένο Σεπτέμβρη τους Αλβανούς μετανάστες, θα ήθελα να τους είχα από μια μεριά τον περασμένο Ιούνιο στα μειονοτικά χωριά της Αλβανίας. Τότε, που μετά από κάθε νίκης της Ελλάδας, δεκάδες πολίτες με ελληνικές σημαίες πανηγύριζαν σε πλατείες, δρόμους. Σε χωριά κα πόλεις. Τη χαρά τους μοιραζόντουσαν και Αλβανοί πολίτες. Ήταν οι νίκες μιας μικρής ποδοσφαιρικά χώρας απέναντι στα μεγαθήρια. Στον τελικό με την Πορτογαλία κάηκε το πελεκούδι».
Ο Στρακόσια είχε την ατυχία, σε κάθε αναμέτρηση της χώρας του με την Ελλάδα, να θεωρείται από τους Αλβανούς ύποπτος μη βοηθήσει τους Έλληνες, ενώ και κάποιοι Έλληνες, που τον λάτρευαν όσο έπαιζε με τους συλλόγους τους, ξαφνικά θυμόντουσαν την καταγωγή του.
Πέρα από την αγωνιστική του αξία, οι δηλώσεις και κυρίως, η στάση ζωής του Φώτη Στρακόσια, τον κατατάσσουν πολύ ψηλά στην εκτίμησή μας, καθώς είναι βέβαιο πως λείπουν τέτοιες προσωπικότητες από το ποδόσφαιρο που χρειαζόμαστε.