
Εκλογές 2023: Να στείλουμε μήνυμα ευθύνης και ελπίδας στην κάλπη
Μέχρι τις εκλογές έχουμε χρόνο να σκεφτούμε τι θα ψηφίσουμε. Έχουμε χρόνο να τα βάλουμε όλα κάτω και να επιλέξουμε την πολιτική δύναμη που μας εκφράζει, προσωπικά και συλλογικά.
-
29.03.2023 Δημήτρης Ραπίδης
Ανακοινώθηκαν οι εκλογές από τον πρωθυπουργό και πλέον τα κόμματα μπαίνουν και σε mood εκλογικής μάχης, με τις γνωστές στρατηγικές που πρόκειται να αναπτυχθούν, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, την τοξικότητα, το «εγώ είμαι καλύτερος, γιατί…» και πολλά άλλα που γνωρίζουμε από προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Σοβαρό, σύγχρονο, πολιτικό διακύβευμα ακόμα δεν έχουμε, καθώς τα αφηγήματα των κομμάτων που ήδη «παίζουν» στην εκλογική μάχη δεν φαίνεται να πείθουν. Είναι, ίσως, η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που οι ανάγκες της κοινωνίας, οι συλλογικές ανάγκες, δεν ευθυγραμμίζονται, δεν «κουμπώνουν» με τις ανάγκες και τα αφηγήματα των κομμάτων. Η κυβέρνηση μιλάει για «μεταρρύθμιση του κράτους», για «ισοπέδωση εδραιωμένων νοοτροπιών και του βαθέος κράτους», διακύβευμα εντελώς παρωχημένο. Η ίδια η κυβέρνηση, το ίδιο το κόμμα, το στελεχιακό του δυναμικό, τα πρόσωπα «πρώτης γραμμής», η ιδεολογική του πλατφόρμα αποτυπώνουν ακριβώς αυτό το «βαθύ κράτος». Πως λοιπόν το βαθύ κράτος θα καταπολεμήσει το βαθύ κράτος, τον ίδιο του τον εαυτό δηλαδή;
Το συγκλονιστικό είναι ότι πολιτικό σύστημα φαίνεται να έχει επανέλθει σε κατάσταση ισορροπίας και κανονικότητας, θα λέγαμε, μετά το δυστύχημα των Τεμπών. Είναι συγκλονιστικό και παράλληλα άκρως ανησυχητικό. Μόλις λίγες εβδομάδες μετά από ένα τέτοιο γεγονός, φαίνεται ότι πολλοί θέλουν να ξεχαστεί αυτή η τραγωδία το γρηγορότερο δυνατό. Ξεχνιέται όμως κάτι τέτοιο; Και δεν μιλάμε για τους συγγενείς και το περιβάλλον των θυμάτων. Εκεί δεν ξεχνιέται τίποτα και ποτέ. Ούτε όμως κι από την κοινωνία μπορεί να ξεχαστεί. Τα κόμματα όμως, κυρίως όσα κυβέρνησαν, θα ήθελαν να ξεχαστεί γιατί οι ευθύνες είναι πολλές και, κυρίως, είναι διαχρονικές. Ασχέτως αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρει σήμερα, αναμφίβολα, τη μεγαλύτερη ευθύνη.
Όσο βγαίνουμε από τη διαδικασία του συλλογικού πένθους και η επικαιρότητα γεμίζει και με άλλα θέματα, το τραγικό αυτό δυστύχημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και ως σημαντικό μέρος μίας ευρύτερης πολιτικής αποτίμησης. Ποια είναι αυτή η αποτίμηση; Πρώτον, ότι η ΝΔ προφανώς απέτυχε να υλοποιήσει τη λεγόμενη «ψηφιακή επανάσταση» και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας από αυτό που έγινε στα Τέμπη. Δεύτερον, ότι στην οικονομία και τα εργασιακά έκανε πολλά βήματα προς τα πίσω, όπως επίσης και στη δημόσια παιδεία και υγεία. Τρίτον, ότι υποβάθμισε την αξιοπιστία των θεσμών, κομματικοποιώντας τα πάντα εις βάρος του συνολικού κοινωνικού και εθνικού συμφέροντος.
Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε χθες για μία κυβέρνηση «γεμάτη εκπλήξεις», ότι αυτό που χρειάζεται ο τόπος είναι μία κυβέρνηση που θα είναι «πολύχρωμη γιατί θα αντανακλά την πολυχρωμία της κοινωνικής πλειοψηφίας». Ωραία ακούγονται αυτά γιατί πράγματι αναγκαιότητα στην Ελλάδα του 2023 είναι να προκύψει μία κυβέρνηση συνεργασίας που να αντανακλά πράγματι τις ανάγκες μιας πολύχρωμης κοινωνίας. Αυτή όμως η κοινωνία έχει ανάγκη κι από ένα σαφές και προοδευτικό πολιτικό πρόγραμμα, όχι ένα patchwork ιδεών και προτάσεων, αλλά μία συγκεκριμένη ατζέντα με συγκεκριμένους στόχους και ορίζοντα τετραετίας. Όχι απλά πλειοδοσία στον κατώτατο μισθό, αλλά πρόταση για ένα νέο εργασιακό μοντέλο. Όχι απλά στήριξη των αυτονόητων δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αλλά ουσιαστική ένταξή τους στον κοινωνικό και εργασιακό ιστό. Όχι απλά ένα ισχυρό, δημοκρατικό κράτος με αξιόπιστους θεσμούς, αλλά ένα κράτος σύγχρονο που έχει στο επίκεντρο τον πολίτη, τον προστατεύει, τον σέβεται και ικανοποιεί τις ανάγκες του. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως «προοδευτικά» και «αριστερά». Η χώρα μας δεν χρειάζεται απλά αλλαγή διακυβέρνησης και πολιτικών, αλλά συνολική αλλαγή του μοντέλου διοίκησης, του μοντέλου κοινωνικής και πολιτισμικής ανάπτυξης.
Μέχρι τις εκλογές έχουμε χρόνο να σκεφτούμε τι θα ψηφίσουμε. Έχουμε χρόνο να τα βάλουμε όλα κάτω και να επιλέξουμε την πολιτική δύναμη που μας εκφράζει, προσωπικά και συλλογικά. Να μελετήσουμε, να συγκρίνουμε, να μιλήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Να κατέβουμε στην κάλπη και να στείλουμε ένα μήνυμα ευθύνης και ελπίδας.