Μιλάμε για σενάρια συνεργασίας, όχι όμως για προτάσεις και προγράμματα
EUROKINISSI/ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
EDITORIAL

Μιλάμε για σενάρια συνεργασίας, όχι όμως για προτάσεις και προγράμματα

SHARE THIS

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να «φωτίσουν» περισσότερο τις θέσεις τους, να μιλήσουν για το πώς οραματίζονται τον τόπο, τι απαντούν στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα και, κυρίως, πώς σκέφτονται να διαχειριστούν τις προκλήσεις των νεότερων γενιών.

Εδώ και κάποιες μέρες έχει «φουντώσει» η συζήτηση και τα σενάρια σχετικά με το ποιες συνεργασίες μπορεί να προκύψουν για να κυβερνηθεί η χώρα. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΜέΡΑ25 είναι τρία από τα βασικά σενάρια που διακινούνται, ανάλογα βέβαια και με την απόδοση των τριών κομμάτων στον πρώτο γύρο.

Ωστόσο αυτή η συζήτηση είναι σε μεγάλο βαθμό παραπλανητική. Γιατί είναι παραπλανητική; Γιατί σημασία δεν έχουν οι συνεργασίες, αλλά οι προγραμματικές πολιτικές, οι βασικές πολιτικές προτάσεις των κομμάτων στα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία. Σε κάποια σημαντικά θέματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν κοινές, αν όχι συγκλίνουσες θέσεις, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της επέκτασης του φράχτη στον Έβρο, στο πρόγραμμα αμυντικής θωράκισης της χώρας ή στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος προκειμένου να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Στα άλλα μεγάλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της εργασιακής φτώχειας και των ανισοτήτων, στο συνταξιοδοτικό, στο ζήτημα της ακρίβεια ή, βέβαια, στο ζήτημα της στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας, εκεί οι πιθανές συμμαχίες διαφοροποιούνται, με το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και το ΜέΡΑ25 να βρίσκονται εγγύτερα και τη ΝΔ στην απέναντι όχθη.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μονοκομματική, αυτοδύναμη κυβέρνηση είναι σχεδόν αδύνατο να βγει από την πρώτη Κυριακή, ενώ ακόμα και σε δεύτερο γύρο οι πιθανότητες για αυτοδυναμία είναι, ακόμα, περιορισμένες. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να «φωτίσουν» περισσότερο τις θέσεις τους, να μιλήσουν για το πώς οραματίζονται τον τόπο, τι απαντούν στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα και, κυρίως, πώς σκέφτονται να διαχειριστούν τις προκλήσεις των νεότερων γενιών, των νεότερων ηλικιακών ομάδων, που βρίσκονται αντιμέτωπες με την εργασιακή φτώχεια, την εργασιακή ανασφάλεια, το φόβο του αύριο, τις μεγάλες δυσκολίες να «χτίσουν» μία αξιοπρεπή ζωή και να μην κυνηγήσουν τη φυγή στο εξωτερικό αναζητώντας κάτι καλύτερο

«Προοδευτική κυβέρνηση» που δεν απαντά πειστικά και με συγκεκριμένες θέσεις στα παραπάνω θέματα δεν μπορεί να υπάρξει. Όσα προεκλογικά «μαγειρέματα» και δηλώσεις προθέσεων γίνουν, όσες δημόσιες παρεμβάσεις και ντιμπέιτ κι αν διοργανωθούν, η ουσία παραμένει η ίδια: Η αντιπολίτευση, η αριστερά, οι δυνάμεις που αντιμάχονται ιδεολογικά και πολιτικά τη ΝΔ, δεν μπορούν να αναπτύσσουν μία διαχειριστική προσέγγιση της διακυβέρνησης. Χρειάζεται όραμα και προτάσεις που δεν αποτελούν απλά απάντηση στην ασκούμενη πολιτική, αλλά δίνουν διέξοδο και προσφέρουν ένα εναλλακτικό, βιώσιμο μοντέλο σε οικονομία και κοινωνία που αφορά τους πολλούς, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Exit mobile version