Το άρθρο από «Τα Νέα», για το οποίο η εφημερίδα στη συνέχεια απολογήθηκε λόγω των σφοδρών αντιδράσεων, θέλησε να αφήσει ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα: Ότι ο γυναικοκτόνος είναι ένας από εμάς, ένας συνηθισμένος τύπος που δέρνει, ασκεί βία γενικότερα, και την «κακιά ώρα» μπορεί και να κάνει και έγκλημα.
Το άρθρο έκλεισε ακαριαία το μάτι σε όσους έχουν σκεφτεί, απειλήσει ή ασκήσει βία στις συντρόφους τους και σε γυναίκες γενικότερα, υπονοώντας ότι δεν τους χωρίζουν και πολλά από το να κάνουν και μια παραπάνω πράξη – μια γυναικοκτονία.
Επίσης, όμως, το άρθρο φαίνεται να απευθύνεται και στις γυναίκες, θέλοντας να τις καθησυχάσει ότι η λεκτική και σωματική βία δεν είναι και κάτι σπάνιο, αλλά κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Να μην απορούν δηλαδή για κάποιες συμπεριφορές, να μην φεύγουν μακριά από έναν τέτοιο άνθρωπο, να μην καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά, γιατί «μπορεί να συμβεί στην καθεμία».
Ο άντρας ο βαρύς μπορεί να πει ή να κάνει κάτι παραπάνω στα νεύρα του, δεν τρέχει τίποτα. Αυτό είναι το μήνυμα -υπονοεί το άρθρο- οπότε κάθε κανονικοποίηση της βίας είναι δεκτή.
Όχι. Δεν είναι έτσι. Δεν είμαστε όλοι εν δυνάμει γυναικοκτόνοι. Δεν είναι οι γυναίκες «υποχρεωμένες» να υπομένουν βασανισμούς και να ζουν σε ένα περιβάλλον βίας, φόβου και ανασφάλειας. Οφείλουμε όλοι, ξεκάθαρα, να πάρουμε θέση. Θέση καθαρή, χωρίς «ναι μεν, αλλά…», θέση καθαρή χωρίς να σιωπάμε.
