Ποια πολιτική ουσία; Όλα είναι πια θέμα επικοινωνίας 

Οι αποπομπές των κκ. Μηταράκη και Πατούλη από την πολιτική ηγεσία αποτέλεσαν ένα ακόμη επεισόδιο στη σειρά της μετακύλισης ευθυνών από τα ουσιώδη πολιτικά στα κρίσιμα επικοινωνιακά. Κι αυτό γιατί οι αποπομπές και των δύο πολιτικών ανδρών δεν συνοδεύτηκαν με αλλαγή του μοντέλου άσκησης της εξουσίας, με αλλαγή των πολιτικών επιλογών, ούτε αποτέλεσαν αφορμή για να ξεκινήσει ένας ευρύτερος διάλογος για την πολιτική λογοδοσία και τις συνέπειές της πάνω στην κοινωνική ζωή. 

Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχουν παραχθεί πολιτικά γεγονότα με σκληρές συνέπειες στην ζωή των πολιτών στα οποία η κυβέρνηση, και συγκεκριμένα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δεν ασχολήθηκαν παρά ελάχιστα. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το ζήτημα της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, όπου για πάρα πολλούς μήνες βιώνουμε ως πολίτες τις συνέπειες της κάκιστης, αναποτελεσματικής διαχείρισης των αρμόδιων υπουργών, οι οποίοι δεν αποπέμφθηκαν για την αναποτελεσματικότητά τους, αντίθετα είτε συνέχισαν στα πόστα τους, είτε τοποθετήθηκαν σε άλλα υπουργεία και θέσεις ευθύνης. 

Η κυβέρνηση κατήγαγε μία μεγάλη νίκη στις πρόσφατες διπλές εθνικές εκλογές, ωστόσο δεν έχει καταφέρει ακόμα να “χτίσει” μία βάση στελεχών εκ των έσω, ούτε όμως να προτείνει σε νέα στελέχη από την αγορά, τον επιχειρηματικό κόσμο, τον ακαδημαϊκό κόσμο, τα think-tank, θέσεις ευθύνης στον κυβερνητικό μηχανισμό. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός εξαντλείται σε έναν επαναλαμβανόμενο rotation των ίδιων προσώπων, ποντάροντας αποκλειστικά και μόνο στην επικοινωνία και στο γεγονός ότι η κοινωνία, στον ρυθμό που κινείται, καταναλώνει με τρομερή ταχύτητα, γεγονότα, σκάνδαλα, λάθη κ.α. Είναι τέτοια η ταχύτητα στην καθημερινότητά μας και τέτοια επίσης η αδυναμία της αντιπολίτευσης να επηρεάσει την πολιτική ατζέντα, που ακόμα και οι υποθέσεις των κκ. Μηταράκη και Πατούλη φαίνεται να ανήκουν πλέον σε ένα σχετικά μακρινό παρελθόν. Το ίδιο ίσως αναμένεται να γίνει και με τον κ. Οικονόμου, μετά και την τραγωδία με τη δολοφονία οπαδού της ΑΕΚ από χούλιγκανς της Ντιναμό Ζάγκρεμπ χθες, αν ο ίδιος τελικά αποπεμφθεί ή παραιτηθεί: Θα περάσουν ενδεχομένως κάποιες εβδομάδες, και μετά όλα θα έχουν ξεχαστεί και ο ίδιος, όπως και οι συνάδελφοί του, θα μπορέσουν να κάνουν restart σε μία επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όπως π.χ στις ευρωεκλογές του 2024.

Η πολιτική ηγεσία έκανε το χρέος της με το οποίο ανταποκρίθηκε στις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινωνία από τις προκλητικές πράξεις των δύο προσώπων, ο πρωθυπουργός έδειξε ότι δεν έχει βαρίδια εντός του κόμματος, παρεμβαίνει δυναμικά και παίρνει δραστικά μέτρα εκεί που πρέπει, χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος από τις αποφάσεις του. Οι περιπτώσεις των κκ. Μηταράκη και Πατούλη δεν αντιμετωπίστηκαν, κατά συνέπεια, πολιτικά, αλλά επικοινωνιακά, με έναν τρόπο που φαίνεται να κερδίζει ολοένα μεγαλύτερο έδαφος στην πολιτική διαχείριση στη χώρα μας. 

Η επικοινωνία κυριαρχεί, το προφίλ του πρωθυπουργού ενισχύεται, ο ίδιος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και “καθαρίζει” για χάρη του κόμματος και της κυβέρνησης. Η αντιπολίτευση παρακολουθεί με μεγάλη δυσκολία αυτή τη νέα πραγματικότητα και καλείται να βρει νέα εργαλεία και τρόπους για να επιβιώσει επικοινωνιακά, αλλά και πολιτικά, σε ένα περιβάλλον απόλυτης κυριαρχίας της ΝΔ. Η πρόκληση, ειδικά για την αξιωματική αντιπολίτευση, είναι μεγάλη, ειδικά μετά την πανωλεθρία των εθνικών εκλογών και την αλλαγή στο τιμόνι του κόμματος, σε μία περιόδο ιδιαίτερα κρίσιμη πολιτικά, με ορίζοντα μάλιστα και τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου. Η πολιτική συζήτηση για τα κακώς κείμενα της κυβέρνησης μετακυλίεται διαρκώς σε μέλλοντα χρόνο ή παραμένει κάτω από το χαλί και θα συνεχίζει να παραμένει κάτω από το χαλί όσο η επικοινωνία αντικαθιστά την πολιτική, αντί να αποτελεί βασικό εργαλείο ανάδειξής της, βασικό εργαλείο που θα τροφοδοτεί μία γόνιμη πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση.