“Μας ενώνουν οι δρόμοι, οι μνήμες και τα παγκάκια”-Αυτοδιαχειριζόμενη Κουζίνα Μοναστηράκι

Αν βρεθείτε Τρίτη απόγευμα στο Μοναστηράκι και δείτε στην πλατεία χαμογελαστούς ανθρώπους να μοιράζονται φαγητό μα πάνω από όλα ζεστασιά, μην τους προσπεράσετε.

Πρόκειται για την ομάδα της Αυτοδιαχειριζόμενης Κοινωνικής Κουζίνας Μοναστηράκι που κάθε Τρίτη “στρώνει το τραπέζι” σε δεκάδες συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.

Από το 2014 και με τη βαθιά πίστη πως “το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλο” η υπεύθυνη της ομάδας, μας εξηγεί πως η αφορμή να δημιουργηθεί η ομάδα στάθηκε ένα μνημόσυνο.

“Ο καθένας μας έχει το δικό του λόγο που βρίσκεται εδώ. Όλοι εθελοντές και όλοι φίλοι. Για εμένα αφορμή στάθηκε ένα μνημόσυνο. Έχουμε ανάγκη τη μνήμη μας, έχουμε ανάγκη τους δικούς μας ανθρώπους, ακόμη κι εκείνοι έχουν φύγει για πάντα. Ξέρουμε από ανάγκη, ο δρόμος είναι σκληρός και από τη μία στιγμή στην άλλη όλοι μας μπορούμε να βρεθούμε εκεί έξω”. Όλους μας ενώνουν οι δρόμοι, οι μνήμες και τα παγκάκια.

Η Φιλοθέη-Μωβ- Σκιτζή μαζί με τους εθελοντές της ομάδας συγκεντρώνουν τρόφιμα, μαγειρεύουν οι ίδιοι και μοιράζουν 500 μερίδες καλομαγειρεμένου φαγητού σε όποιον το έχει ανάγκη. Δεν ανήκουν σε καμία πολιτική παράταξη, δεν είναι ΜΚΟ και δεν παίρνουν χρήματα από πουθενά. Μόνοι τους προσπαθούν να επιβιώσουν ως ομάδα και να συνεχίζουν να προσφέρουν.

“Κοίτα πόσοι άνθρωποι κοιμούνται στο δρόμο. Δεν έχουν ούτε σπίτι ούτε αγκαλιά. Το λιγότερο που μπορούμε να τους προσφέρουμε είναι ένα πιάτο ζεστό φαγητό και μια ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα. Δεν ξέρω αν όντως μπορεί να αλλάξει ο κόσμος μας αλλά εμείς έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε να παλεύουμε. Ούτε κόμματα, ούτε σωτήρες. Στα αλήθεια, αυτό που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον. Από τη Μάνδρα μέχρι τις φωτιές στην Εύβοια και τους συνανθρώπους μας που κοιμούνται στα παγκάκια το μόνο που χρειάζεται είναι να νοιάζεσαι“.

Όση ώρα μιλούσαμε με τη Φιλοθέη-Μωβ όλο και περισσότερος κόσμος συγκεντρωνόταν στην πλατεία. Στο μεγάλο καζάνι ετοιμαζόταν φακή και οι εθελοντές έκοβαν μερίδες ψωμιού και τοποθετούσαν γλυκάκια στα σκεύη. Ο Λευτέρης, ο Φώτης, η Κατερίνα, ο Γιάννης και αρκετοί άλλοι μαζί με τις μερίδες προσφέρουν και το πιο ζεστό τους χαμόγελο.

Φεύγοντας μας κέρασαν και γλυκό. Δώσαμε ραντεβού την επόμενη Τρίτη με μια ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε λίγο καλύτερα για όλους μας. Μια υπόσχεση ότι πάντα, -ό,τι και να συμβεί- θα έχουμε πάντα ο ένας τον άλλον.

*Για όσους το έχουν ανάγκη η Αυτοδιαχειριζόμενη Κοινωνική Κουζίνα βρίσκεται κάθε Τρίτη, στις 16:30 στο Μοναστηράκι. Όποιος θέλει να προσφέρει εθελοντική εργασία ή και τρόφιμα μπορεί να επικοινωνήσει με τη σελίδα της ομάδας στα social.