ΑΝΙΜΑ: Πρέπει να συνηθίσουμε πως πλέον οι αλεπούδες έχουν εξελιχθεί σε «αστικά» ζώα

Για τις αλεπούδες που ολοένα και συχνότερα παρατηρούνται σε αστικά περιβάλλοντα ενημερώνει ο Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής, ΑΝΙΜΑ.

Όπως αναφέρει σε ενημερωτική του ανάρτηση, καθημερινά δέχεται τουλάχιστον ένα τηλέφωνο κι ένα- δυο μηνύματα για αλεπούδες μέσα σε αστικό ιστό και παρόλο που οι αλεπούδες είναι «άγρια ζώα», τα τελευταία χρόνια έχουν εξελιχθεί σε «αστικά» ζώα σε όλη την Ευρώπη.

Έτσι, παρέχει ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες και παραπέμπει στις δασικές υπηρεσίες για περαιτέρω κατευθύνσεις.

Αναλυτικά, η ανάρτηση της ΑΝΙΜΑ:

«Αλεπούδες!

Τουλάχιστον ένα τηλέφωνο και ένα δυο μηνύματα την ημέρα για αλεπούδες μέσα σε αστικό ιστό δέχεται η ΑΝΙΜΑ. Και κάποιες φορές η συνομιλία δεν πάει και τόσο καλά, γιατί δεν μπορούμε να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες των καλούντων. Οι αλεπούδες έχουν εγκατασταθεί εδώ και περισσότερα από πέντε χρόνια στην καρδιά της Αθήνας και στα γύρω προάστια αλλά οι συμπολίτες μας ακόμη ξαφνιάζονται όταν τις συναντούν.

Αλεπού εμφανίζεται στον Λυκαβηττό, στου Φιλοπάππου, στην Ακρόπολη. Αλεπούδες στη Δραπετσώνα, στη Νίκαια, στο Αιγάλεω, στον Άλιμο. Αλεπούδες στο Γαλάτσι, στον Περισσό, στη Νέα Ιωνία. Και, βεβαίως, αλεπούδες στην Πεύκη, στο Μαρούσι, στο Χαλάνδρι, στη Βούλα, στη Βάρη, στη Γλυφάδα.

Οι άνθρωποι που τηλεφωνούν στην ΑΝΙΜΑ σε γενικές γραμμές θέλουν να τις πιάσουμε και να τις μεταφέρουμε στο “φυσικό τους περιβάλλον”, δηλαδή στο βουνό, στο δάσος, κάπου μακριά. Συνήθως ανησυχούν για την ασφάλεια των αλεπούδων και για την υγεία τους, μιας και πολλές φαίνεται να ταλαιπωρούνται από δερματοπάθειες. Υπάρχουν και πολλοί που ανησυχούν για τις γάτες που φροντίζουν. Είναι αλήθεια ότι οι αλεπούδες μπορούν να φάνε μικρά γατάκια.

Προσπαθούμε να εξηγήσουμε στους ανθρώπους που απευθύνονται στην ΑΝΙΜΑ για αυτό το θέμα ότι μια υγιής και εύρωστη αλεπού δεν πιάνεται εύκολα αλλά δεν έχει και νόημα να συλληφθεί, γιατί αν τη μεταφέρουμε στην Πάρνηθα, πχ, θα ξανακατέβει στην πόλη, αν προλάβει πριν τη φάνε οι λύκοι και οι αγέλες των σκύλων που κυκλοφορούν εκεί. Ότι εμείς μπορούμε, και το κάνουμε, να συλλάβουμε μια καταβεβλημένη αλεπού ή τραυματισμένη και να τη θεραπεύσουμε. Ότι πρέπει να συνηθίσουμε πως πλέον οι αλεπούδες έχουν εξελιχθεί σε “αστικά” ζώα σε όλη την Ευρώπη, και ότι κάποιες φορές δυστυχώς ίσως να φάνε γατάκια, αν και συνήθως τρώνε μαζί με αυτά τις τροφές που αφήνουν οι φιλόζωοι. Αλλά και ότι τα γατάκια τρώνε πουλάκια μόνο που δεν τους βλέπουμε να ανησυχούν το ίδιο. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε τέλος ότι, εφόσον αγανακτούν από την παρουσία αυτών των ζώων στη γειτονιά τους, ας απευθύνονται στις δασικές υπηρεσίες και όχι σε μια εθελοντική, μη κρατική οργάνωση που λειτουργεί ως νοσοκομείο άγριων ζώων.

Τις περισσότερες φορές οι συμπολίτες μας καταλαβαίνουν στο τέλος. Υπάρχουν όμως κάθε τόσο κι αυτοί που απειλούν να μας καταγγείλουν γιατί δεν κάνουμε τη δουλειά μας…».