Μα που είναι το γκαρσόνι να φέρει λίγο πάγο;
Ένα κείμενο για όλα όσα γίνονταν εδώ και χρόνια στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης και πλέον δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει.
Δεν άρχισαν τώρα τα όργανα. Τα όργανα έχουν αρχίσει εδώ και καιρό αλλά βλέπεις είναι τόσο εκκωφαντική η μουσική που κάνει τα ηχεία να τρίζουν στα beach bar που δεν ακούμε τίποτα.
Του δημοσιογράφου Πέτρου Κατσάκου
Και δεν είναι μόνο αυτοί που ήρθαν, είδαν, πλήρωσαν, απογοητεύτηκαν και έριξαν πίσω τους ανάθεμα και μαύρη πέτρα είναι και οι άλλοι οι πιο παλιοί που από ξένοι έγιναν μισοί δικοί μας κι εκτός από μια σπαστή καλημέρα έμαθαν να μοιράζονται μαζί μας την αγάπη για τον τόπο αυτό με τα στραβά του και με τα όμορφά του.
Μόνο που από ένα σημείο και μετά αυτοί οι μισοί ξένοι και μισοί δικοί μας που έκαναν τον τόπο μας τόπο τους έφτασαν να τον πονάνε πιο πολύ τον τόπο μας και τόπο τους. Άρχισαν να βλέπουν όσα κάναμε ότι δεν βλέπαμε για χατίρι της τουριστικής ανάπτυξης και του μεροκάματου.
Αυτά που βλέπαμε και δεν μιλάγαμε παρά παίρναμε την πετσέτα μας και τραβούσαμε για την πιο κάτω παραλία, για το πιο φτηνό δωματιάκι, για την πιο μικρή μερίδα μη και πάμε κόντρα στην ανάπτυξη και στο καλοκαιρινό μεροκάματο που θα έτρεφε τους άλλους εννιά μήνες του πατριώτη με την ξαπλώστρα, το room to let, και της χωριάτικης. Και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα που τα όργανα χτυπάνε τόσο δυνατά που δε γίνεται να μην τα ακούσεις.
Και θα τα ακούσεις θες δε θες όταν στα λένε οι ξένοι που γίνανε δικοί μας και έφτασαν σε σημείο να αγαπάνε πιο πολύ αυτό τον τόπο κι από τους δικούς μας. Αυτούς τους δικούς μας που έστρωσαν με ξαπλώστρες τις παραλίες ως το κύμα. Αυτούς που από μεροκαματιάρηδες του τουρισμού έγιναν όρνεα διψασμένα και για το τελευταίο πενηνταράκι του σήμερα σε είδαμε και σκασίλα μας και αν αύριο θα σε ξαναδούμε.
Αυτούς που μπροστά στο σήμερα δεν λογαριάζουν το αύριο. Αυτούς που έκαναν τους δικούς μας ξένους και τους ξένους ακόμα πιο ξένους. Και σα να μην φτάνει ο κατήφορος που έχει πάρει όλο αυτό το σύστημα έχεις και τους βολεμένους της πρώτης σειράς ξαπλώστρα με το Cohiba και την Belvedere στον πάγο να σου λένε πως δεν είναι και υποχρεωτικό να πας διακοπές στις Κυκλάδες.
Αυτούς που στο τέλος θα μείνουν μόνοι τους στην πρώτη σειρά ξαπλώστρα και δεν θα βρίσκουν πια ούτε γκαρσόνι να τους φέρει πάγο γιατί ζεστάθηκε η Belvedere.
