Μητέρα Ζακ Κωστόπουλου: «Ο θάνατος της ελπίδας για ανθρωπιά»
«Εκείνη τη μέρα κανείς δεν του μίλησε, κανείς δεν τον ρώτησε τι αισθάνεται, κανείς δεν τον βοήθησε. Κι ο ένας μετά τον άλλον άφησαν τα αποτυπώματά τους πάνω του και του έσπασαν την καρδιά»
Η μητέρα του Ζακ, Ελένη Κωστοπούλου, καταθέτει στην «Εφ.Συν.» τις σκέψεις της μετά τις απολογίες των δύο πολιτών και των δύο πρώτων από τους τέσσερις αστυνομικούς στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.
Έφτασα στο δικαστήριο με καθυστέρηση λόγω της κυκλοφορίας. Κάθησα στα πίσω καθίσματα της αίθουσας. Ο κοσμηματοπώλης ήταν όρθιος και απολογούνταν. Ακουγα τα λόγια του και περίμενα, περίμενα, περίμενα… Κι όταν σταμάτησε να μιλάει έμεινα άδεια, όπως είμαι τριάμισι χρόνια τώρα. Μετά απολογήθηκε ο μεσίτης. Το κενό μεγάλωσε μέσα μου. Εγινε πιο σκοτεινό κι αδηφάγο. Λαχταρούσα να δω την ανθρώπινη πλευρά τους, να αισθανθώ τη λύπη τους, να νιώσω τη μετάνοιά τους, να γλυκάνει η καρδιά μου έστω για λίγο, έστω στα ψέματα.
Και σκέφτηκα το παιδί μου. Σκέφτηκα τη φροντίδα, τη στήριξη, το νοιάξιμο, την αγάπη που έδωσε σε τόσους ανθρώπους αυτά τα 33 χρόνια που έζησε. Σκέφτηκα ότι κι αυτός πήρε από τους άλλους αγάπη κι έζησε όμορφες στιγμές και έκλαψε από τη χαρά του. Σκέφτηκα ότι έζησε και στιγμές φόβου και απελπισίας και έτρεξε να βρει προστασία και να γλιτώσει από το κακό. Και τα είχε καταφέρει μέχρι εκείνη τη μέρα που το κακό αποφάσισε να μην του τη χαρίσει. Είχε μαζέψει δυνάμεις κι ήταν έτοιμο να τον αποτελειώσει. «Ποιος είσαι εσύ που μιλάς για ίσα δικαιώματα, για ορατότητα, για μη διακρίσεις, για αγάπη;»
Εκείνη τη μέρα κανείς δεν του μίλησε, κάνεις δεν τον ρώτησε τι αισθάνεται, κάνεις δεν τον βοήθησε. Κι ο ένας μετά τον άλλον άφησαν τα αποτυπώματά τους πάνω του και του έσπασαν την καρδιά. Μια καρδιά που δεν είχε χώρο για μικροπρεπή ή αρνητικά αισθήματα.
Κι έτσι του πήραν τη ζωή. Μια ζωή που ήθελε να τη ζει ελεύθερος να εκφράζεται, να αγαπά και να προσφέρει.
«Αλλαγή κατηγορίας τώρα!»
Αμέσως μετά την καθυστερημένη έκδοση του βουλεύματος για το φονικό λιντσάρισμα του Ζακ η οικογένεια ζήτησε, και συνέχισε να ζητά από το δικαστήριο, αλλαγή της κατηγορίας. Συνέχισε να το ζητά σε όλη τη διάρκεια της δίκης, επιμένοντας ότι οι κατηγορούμενοι πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν όχι για θανατηφόρο σωματική βλάβη, αλλά για ανθρωποκτονία καθώς οι ενέργειές τους ήταν στοχευμένες και συνειδητές.
Οι απολογίες των τεσσάρων πρώτων από τους έξι κατηγορουμένους έδειξαν ότι είναι υπερώριμο το αίτημα της οικογένειας. Κανείς από τους κατηγορούμενους δεν έδειξε μεταμέλεια ούτε διατύπωσε δεύτερες σκέψεις. Ολοι είπαν, όταν ρωτήθηκαν, ότι δεν θα έκαναν σήμερα κάτι διαφορετικό. Η προσπάθεια της υπεράσπισης να αντιστρέψει την ιδιότητα του θύτη και του θύματος μέσα από εμφανείς αντιφάσεις, παραδοξότητες και συχνές προσβολές του νεκρού και των μαρτύρων δεν μπορεί να παραπλανήσει κανέναν. Η Δικαιοσύνη πρέπει να δώσει το πιο ξεκάθαρο και αυστηρό μήνυμα ότι σε ένα κράτος δικαίου το φονικό λιντσάρισμα δεν νομιμοποιείται στο ελάχιστο, αλλά ανήκει στη σφαίρα του αδιανόητου και του απολύτως καταδικαστέου.
Το αίτημα «Αλλαγή κατηγορίας τώρα» αποτελεί πλέον το κεντρικό σύνθημα της Πρωτοβουλίας Δικαιοσύνη για τον Ζακ/ΖάκιΟ και διατυπώθηκε σε χιλιάδες αναρτήσεις στο twitter τη Δευτέρα από χρήστες που συμμετείχαν σε διαδικτυακή δράση της Πρωτοβουλίας.
Το είχε διατυπώσει με συγκλονιστικό τρόπο η Ελένη Κωστοπούλου σε συνέντευξή της στην «Εφ.Συν.» στις αρχές του έτους («Το λιντσάρισμα του παιδιού μας συνεχίζεται στη δικαστική αίθουσα», 15/1/2022):
«Αν έβλεπα μια μεγάλη και ειλικρινή μεταμέλεια, αν έβλεπα ότι αναγνωρίζουν το λάθος τους, η καρδιά μου θα έκλαιγε και γι’ αυτούς. Θα έφτανα σε αυτό το σημείο, γιατί θέλω να λέγομαι άνθρωπος και πιστεύω ότι η συγχώρεση είναι στη φύση του ανθρώπου. Βλέπω όμως το αντίθετο. […] Μόνο ένας ανάλγητος και κοινωνιοπαθής θα σκότωνε και δεν θα ένιωθε καμία τύψη, δεν θα αισθανόταν ότι έκανε κάτι κακό. Κι αυτό τους κατατάσσει στα χειρότερα και πιο επικίνδυνα πλάσματα πάνω στη Γη. Αν το κράτος και η Δικαιοσύνη δεν τους σταματήσουν, αν δεν εξαντλήσουν τα περιθώρια τιμωρίας, οι άνθρωποι αυτοί θα συνεχίσουν να κάνουν εγκλήματα και να καλύπτουν τις πράξεις τους με όποιον τρόπο μπορούν. Είναι καιρός να αντιληφθεί το δικαστήριο ότι δεν πρόκειται για θανατηφόρα βλάβη και να μετατρέψει την κατηγορία σε ανθρωποκτονία από πρόθεση».
