Πόση ρατσιστική γλώσσα κρύβουν τα σχολικά βιβλία;
Σύλλογοι Γονέων & Κηδεμόνων και οργανώσεις ζητούν να αποσυρθούν από τη διδακτέα ύλη δυο ποιήματα από το βιβλίο θρησκευτικών.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν υπάρξει ενστάσεις και διαμαρτυρίες για τον εκσυγχρονισμό της διδακτέας ύλης των σχολικών βιβλίων.
Οι κοινωνίες είναι, ευτυχώς, πιο πολυφωνικές και η ανάγκη για συμπερίληψη όλο και μεγαλώνει. Η εκπαίδευση οφείλει να είναι περισσότερο διαπολιτισμική όπως ακριβώς και οι σχολικές κοινότητες.
Σε κοινή τους ανακοίνωση οι σύλλογοι και οργανώσεις: Πελαργός – Σύλλογος Φίλων της Μεικτής Οικογένειας, ΑNASA Πολιτιστικό Κέντρο Αφρικανικής Τέχνης και Πολιτισμού, Όμιλος για την Ιστορική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου Πεύκης, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 3ου Δημοτικού Σχολείου Παλλήνης, Σύλλογος Γονέων 14ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης», Generation 2.0 for Rights, Equality & Diversity, ζητούν την απόσυρση δύο ποιημάτων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο θρησκευτικών της Γ’ Δημοτικού.
Στο κεφάλαιο της διδακτέας ύλης με θέμα τη φιλία υπάρχουν δύο ποιήματα που η γλώσσα τους είναι ρατσιστική.
Μπορεί όταν γράφτηκαν τα κείμενα λέξεις και έννοιες όπως “έγχρωμος” και “αραπάκι” να περιέγραφαν εικόνες και ανθρώπους πολύ μακριά από τις δικές μας κοινότητες και όντως η πρόθεση των δημιουργών τους να ήταν η προσέγγιση διαφορετικών λαών.
Όταν , όμως, ο “διπλανός” μας, ο συμμαθητής μας είναι το “νεγράκι” πως αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια τάξη συμπερίληψης;
Ακόμα και η πρόθεση ικανών εκπαιδευτικών να εξηγήσουν τους όρους δεν αναιρεί το γεγονός πως πάντα θα υπάρχουν παιδιά που θα νιώθουν ξένα και ευάλωτα απέναντι στα χιλιάδες στερεότυπα που τα τραυματίζουν.
Τα δύο ποιήματα που αναφέρουν στην ανακοίνωση τους οι σύλλογοι είναι το “Μικρό ποίημα της φιλίας” του Νικηφόρου Βρεττάκου και το “Γλυκό τσαμπί σταφύλι” της Μαρίας Γουμενοπούλου. Στο πρώτο υπάρχει αναφορά σε “έγχρωμα” παιδιά και “νεγράκια”, στο δεύτερο εμφανίζεται ανάμεσα σε άλλα “το αραπάκι”.
Ακολουθεί η ανακοίνωση:
