Μετά την καριέρα του ως αστυνομικός, ο Πάκο Μαρτίνεθ πείθει την εφημερίδα που εργάζεται να τον στείλει στη Ρώμη για να καλύψει ένα κορυφαίο γεγονός. Θέλοντας απεγνωσμένα να ξεφύγει από την ανία και τη ρουτίνα, πηγαίνει στην Ιταλία για να παρακολουθήσει την υπόθεση της απαγωγής του Άλντο Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Εκεί, «δένεται» με μια δημοσιογράφο, τη Λέα, η οποία τον βοηθά στο ρεπορτάζ του και στην εξιχνίαση της υπόθεσης απαγωγής του Μόρο, ωστόσο αντιλαμβάνεται πόσο έχει απομακρυνθεί από τη συζύγό του, θέτοντας σε αμφισβήτηση συνολικά τη ζωή του.
Πίσω στη Γαλλία η σύζυγός του Ιρέν βρίσκεται αντιμέτωπη με τα δικά της ερωτήματα και βυθίζεται στους δικούς της προβληματισμούς, έπειτα από την αποκάλυψη μιας χειρόγραφης επιστολής του πατέρα της σχετικά με την υπόθεση μιας αντισημιτικής οργάνωσης, η οποία ρίχνει φως στο μυστήριο της αυτοκτονίας του.
Δύο παράλληλα τραγικά γεγονότα, με τη σχέση και τα συναισθήματα των δύο ηρώων να δοκιμάζονται, τη στιγμή που η υπόθεση απαγωγής και δολοφονίας του Άλντο Μόρο φέρνει στην επιφάνεια μια σειρά πολιτικών και ηθικών ερωτημάτων: Μπορεί η βία των τρομοκρατών να υπερισχύσει της δημοκρατίας και της ελευθερίας; Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική αναζήτηση, στην αφοσίωση και την άρνηση του θανάτου; Που ξεκινά η προσωπική αλήθεια και που συναντάται με τη συλλογική άρνηση απέναντι στον εξτρεμισμό και τη βία;
Ο Μωρίς Αττιά, με το βιβλίο του «Το κόκκινο και το φαιό» (εκδ. Πόλις), μας μεταφέρει στο 1978, όταν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες χτυπούν το αστικό κράτος στην Ιταλία με την απαγωγή του Άλντο Μόρο. Η ιταλική πολιτική τάξη αντιστέκεται στα αιτήματα των τρομοκρατών. Όλος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την υπόθεση απαγωγής, η οποία έχει ως πρότυπο τον τρόπο δράσης της ομάδας Μπάαντερ-Μάινχοφ στη Δυτική Γερμανία. Οι επιστολές του Μόρο δείχνουν ότι πίσω από τους τρομοκράτες κρύβονται φοβισμένοι άνθρωποι με συναισθήματα. Η βία που επιδεικνύουν είναι η ύστατη κραυγή, ο μόνος τρόπος για να σταθούν στα μάτια του απαχθέντος. Παράλληλα ο Πάκο, που βρίσκεται στη δίνη των μέσων ενημέρωσης γύρω από την υπόθεση, καταλαβαίνει γρήγορα ότι ούτε ο ίδιος ούτε η σύζυγός του θα βγουν αλώβητοι. Στην καλύτερη περίπτωση, ελπίζει να ξαναβρεί τη ζωή του σε καλό δρόμο. Η Ιρέν από την πλευρά της, διαβάζοντας το χειρόγραφο του πατέρα της, καταλαβαίνει ότι η οικογενειακή της ιστορία είναι πολύ πιο σκοτεινή απ’ ό,τι νόμιζε. Ένα παρελθόν που θα αφήσει τα σημάδια του πάνω της, με τη λήθη να μην μπορεί να τα καλύψει.
Πρόκειται για ένα σχεδόν ιστορικό μυθιστόρημα, για μια υπόθεση τρομοκρατίας που γεννά έντονα συναισθήματα. Το 1978 μοιάζει μακρινό, αλλά η τρομοκρατία είναι εδώ, λιγότερο ορατή αλλά και πιο επικίνδυνη από ποτέ. Η υπόθεση του Άλντο Μόρο δεν έδειξε μόνο ότι ένας στρατός σωματοφυλάκων δεν είναι αρκετός για να αποφευχθεί μια απαγωγή, αλλά κυρίως ότι το πολιτικό σύστημα «θυσίασε» έναν πολιτικό για να μην συνομιλήσει επί ίσοις όροις με τους τρομοκράτες. Κι εάν ο Μπερλινγκουέρ αμφιταλαντεύτηκε μέχρι και την τελευταία στιγμή, ο Τζούλιο Αντρεότι, συνοδοιπόρος του Μόρο στο κόμμα των Χριστιανών Δημοκρατών, άφησε απροστάτευτο τον Μόρο με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτελεσμένος στο πορτ παγκάζ ενός αυτοκινήτου στο κέντρο της Ρώμης.
Tο τρέιλερ της ταινίας «Ιl Divo» για τον Τζούλιο Αντρεότι
Ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα από τον Μωρίς Αττιά, που ακολουθεί στενά τις εσωτερικές διαδρομές της ψυχολογικής αστάθειας των τρομοκρατών, του θύματος, αλλά και των δύο ηρώων που μέσα από τα μεγάλα γεγονότα που τους υπερβαίνουν, αναμοχλεύουν τις δικά τους, προσωπικά αδιέξοδα και τις «σταθερές» τους που καταρρέουν.
*Το βιβλίο του Μωρίς Αττιά «Το κόκκινο και το φαιό» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις (Ιούνιος 2021).
