Η κυβέρνηση στέλνει στα δικαστήρια την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Ο Κώστας Βαξεβάνης καλείται να απολογηθεί στην ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου στον Άρειο Πάγο Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου για το σκάνδαλο με την υπόθεση Novartis. Είναι κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αντιμετωπίζοντας τέσσερις κατηγορίες για την υπόθεση Novartis.

Ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης εκδηλώθηκε για τον δημοσιογράφο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έναν μαχόμενο δημοσιογράφο που με τις αποκαλύψεις του έχει διασώσει την τιμή της δημοσιογραφίας, σε μια χώρα που υποφέρει τα τελευταία πολλά χρόνια στο ζήτημα της ελευθεροτυπίας.

Στη μεγάλη πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών, ειδικά στα μεγάλα κράτη με τα οποία θέλει να συγκρίνεται η κυβέρνηση χωρίς όμως να μοιάζει σε τίποτα με αυτά, η δημοσιογραφία επιτελεί σε μεγάλο βαθμό το ρόλο της. Κρίνει, αξιολογεί, ρωτά και μάχεται για την αποκάλυψη της αλήθειας. Στη Μεγάλη Βρετανία, που μόνο για τα αγάλματα του Παρθενώνα την ακούμε, ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον τα έχει βρει σκούρα εδώ και τρεις εβδομάδες από τα ΜΜΕ, που θέτουν ερωτήματα για το περίφημα κορονοπάρτι πέρυσι την περίοδο των Χριστουγέννων στην πρωθυπουργική κατοικία. Όλες οι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδο την αποκάλυψη πριν λίγες μέρες, όπως θα δείτε στην παρακάτω φωτογραφία. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα με το πόθεν έσχες του πρωθυπουργού, το πάρτι στην Ικαρία, το μότοκρος, το σπίτι του Βολταίρου και πόσες άλλες αποκαλύψεις; Για σκεφτείτε το…

Στη Γαλλία επίσης, οι μεγαλύτερες εφημερίδες και τα μεγαλύτερα δίκτυα ασκούν κριτική στον Μακρόν για τις δηλώσεις του ότι θέλει να «τσαντίσει» τους ανεμβολίαστους, χαρακτηρίζοντας τον τρόπο έκφρασής του «απαράδεκτο» και «προσβλητικό» για την γαλλική κοινωνία. Αντίστοιχα στη Γερμανία και την Ολλανδία, δριμεία υπήρξε η κριτική προς τις αντίστοιχες κυβερνήσεις για τα μεγάλα λάθη και παραλείψεις στη διαχείριση της πανδημίας. Εδώ τι ακούσαμε, ειδικά όταν η χώρα ξεπέρασε κάθε ρεκόρ διεθνώς σε ημερήσια κρούσματα και θανάτους; Τσιμουδιά. Σιγή ιχθύος. Η «λίστα Πέτσα» έκανε τόσο καλά τη δουλειά της, που ξαφνικά η δημοσιογραφία, από τη θέση του ελέγχου και της αμερόληπτης κριτικής απέναντι στην εξουσία, βρέθηκε να κάθεται πειθήνια στο ίδιο τραπέζι με αυτή.

Μου λέει ένας φίλος Άγγλος δημοσιογράφος ότι «η δημοκρατία στη χώρα σας πεθαίνει αργά και βασανιστικά». Όσο κι εάν με ενόχλησε αυτό που είπε, είχε δίκιο. Έτσι είναι. Κάθε μέρα που περνά, χάνουμε λίγο παραπάνω από την αξιοπρέπειά μας και την ελευθερία μας. Γίνονται πιο κοφτές οι ανάσες μας. Γινόμαστε ένα «καθεστώς» με όλη τη σημασία του όρου.

Η δικαστική δίωξη στο Κώστα Βαξεβάνη είναι δίωξη στη δημοκρατία και την ελευθεροτυπία. Εάν το αφήσουμε να περάσει έτσι, εάν δεν ορθώσουμε ανάστημα, θα ηττηθούμε όλοι μαζί ως κοινωνία.